Διαβάσαμε και προτείνουμε: "Κάποτε θα γράψω ένα βιβλίο" της Ρέας Βιτάλη

 

Το βιβλίο "Κάποτε θα γράψω ένα βιβλίο" της Ρέας Βιτάλη είναι μια πολυδιάστατη και συναισθηματικά φορτισμένη αφήγηση, που συνδυάζει την προσωπική ιστορία της συγγραφέως με την ιστορία της Ελλάδας από τη δεκαετία του '60 και μετά. Η αφήγηση εναλλάσσεται ανάμεσα σε προσωπικές μνήμες και ιστορικά γεγονότα, προσφέροντας μια μοναδική προοπτική για την εποχή.

Μας άρεσε

1. Ζωντανές Περιγραφές και Νοσταλγική Αφήγηση: Οι περιγραφές της Βιτάλη για την καθημερινότητα, τα πολιτιστικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά της εποχής είναι ζωντανές και ρεαλιστικές. Η γραφή της καταφέρνει να ξαναζωντανέψει μια εποχή που οι παλαιότεροι θυμούνται με νοσταλγία και οι νεότεροι ακούνε από τους γονείς τους. Οι περιγραφές της για τα παντελόνια καμπάνες, τα κομμωτήρια, τα σέικ και τα μουρουνόλαδα δημιουργούν μια ζωντανή εικόνα της καθημερινής ζωής και των πολιτιστικών τάσεων της εποχής.

2. Πλούσια και Διεισδυτική Αφήγηση: Η συγγραφέας συνδυάζει την προσωπική της ιστορία με σημαντικά ιστορικά γεγονότα, όπως η Χούντα, το Πολυτεχνείο και το Κυπριακό, προσφέροντας μια πλούσια αφήγηση που συνδέει το προσωπικό με το συλλογικό.

3. Συναισθηματικό Βάθος: Η σχέση της συγγραφέως με τον πατέρα της, καθώς και η αναφορά στις πληγές και τις αναμνήσεις της, προσδίδουν στο βιβλίο συναισθηματικό βάθος και αυθεντικότητα. Ο αναγνώστης μπορεί να αισθανθεί τον πόνο και τη νοσταλγία της συγγραφέως, καθιστώντας την αφήγηση πιο συγκινητική και ανθρώπινη.

4. Γραφή και Ύφος: Η γραφή της Ρέας Βιτάλη είναι ρευστή, άμεση και γεμάτη συναίσθημα. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί ένα ζωντανό και καθημερινό ύφος, που καθιστά την ανάγνωση ευχάριστη και προσιτή, διατηρώντας ταυτόχρονα την ποιότητα και την ένταση της αφήγησης.

 

Δεν μας άρεσε

1. Έλλειψη Συγκεκριμένης Δομής: Η αφήγηση της Βιτάλη μπορεί να φαίνεται ακανόνιστη σε ορισμένα σημεία, με συχνές μεταβάσεις μεταξύ διαφόρων χρονικών περιόδων και θεμάτων. Η έλλειψη μιας συγκεκριμένης δομής ή χρονικής ακολουθίας μπορεί να δυσκολέψει την παρακολούθηση της αφήγησης.

2. Υποκειμενικότητα: Η έντονη προσωπική άποψη της συγγραφέως, αν και προσδίδει αυθεντικότητα, μπορεί να μην είναι πάντα σύμφωνη με τις απόψεις όλων των αναγνωστών. Κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν ότι η αφήγηση είναι υπερβολικά προσανατολισμένη στις προσωπικές εμπειρίες της συγγραφέως, εις βάρος μιας πιο αντικειμενικής παρουσίασης των γεγονότων.

3. Αντίθεση Ρυθμού: Η μετάβαση από γρήγορους σε αργούς ρυθμούς στην αφήγηση μπορεί να προκαλέσει αποσυντονισμό στον αναγνώστη. Ορισμένα σημεία μπορεί να φαίνονται βιαστικά ή υπερβολικά αναλυτικά.

4. Αναφορές σε Πολλά Θέματα: Η πληθώρα των θεμάτων που καλύπτονται στο βιβλίο μπορεί να προκαλέσει μια αίσθηση υπερφόρτωσης. Ορισμένοι αναγνώστες μπορεί να προτιμούσαν μια πιο επικεντρωμένη προσέγγιση σε συγκεκριμένα θέματα.

Το βιβλίο "Κάποτε θα γράψω ένα βιβλίο" της Ρέας Βιτάλη είναι μια πλούσια και συγκινητική αφήγηση που προσφέρει μια μοναδική προοπτική της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας μέσα από τα μάτια της συγγραφέως. Η ζωντανή γραφή και οι νοσταλγικές περιγραφές δημιουργούν μια συναρπαστική ανάγνωση, παρά τις ορισμένες αδυναμίες στη δομή και την οργάνωση της αφήγησης. Η Βιτάλη καταφέρνει να καταγράψει με αυθεντικότητα και συναισθηματική δύναμη τη ζωή της οικογένειάς της και την εποχή που έζησαν, προσφέροντας ένα αξιόλογο και συγκινητικό βιβλίο.

Της Αλεξίας Βλάρα, 8/8/2024