Διαβάσαμε και προτείνουμε: "Θανάτου: 20 ιστορίες"

 

Το βιβλίο "Θανάτου: 20 ιστορίες" του Ονούφριου Ντοβλέτη είναι μια συλλογή διηγημάτων που συνδυάζει με μαεστρία το δράμα με τη μαύρη κωμωδία, προσφέροντας ένα μοναδικό ταξίδι στις ζωές χαρακτήρων που βρίσκονται στο μεταίχμιο μεταξύ της σωτηρίας και της καταστροφής. Αυτές οι 20 ιστορίες, που παρέμειναν στο συρτάρι για 20 χρόνια, διαπραγματεύονται με διαφορετικές οπτικές γωνίες τον κοινό παρονομαστή της ύπαρξής μας: τον θάνατο.

Ο συγγραφέας έχει μια ιδιαίτερη αφηγηματική φωνή, ικανή να διατηρεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα. Το ύφος του διακρίνεται για την ευρηματικότητα και το χιούμορ του, ακόμη και όταν αγγίζει σκοτεινά θέματα. Η εναλλαγή μεταξύ του δραματικού και του κωμικού στοιχείου δημιουργεί μια ατμόσφαιρα αμφιθυμίας, η οποία ενισχύει την αίσθηση του παραλόγου και της ειρωνείας που κυριαρχεί σε πολλά από τα διηγήματα.

Οι χαρακτήρες είναι απρόβλεπτοι και πολύπλοκοι. Από έναν κλέφτη που ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας μέχρι έναν κατά συρροή δολοφόνο που παλεύει με προβλήματα γραφείου, ο συγγραφέας καταφέρνει να δημιουργήσει πορτρέτα που προκαλούν τον αναγνώστη να σκεφτεί τις αντιφάσεις της ανθρώπινης φύσης. Παρόλο που φαίνεται πως τους ενώνει ο θάνατος, αυτός δεν είναι πάντα ο τελικός προορισμός τους, αλλά μια πρόκληση που τους ωθεί να ανακαλύψουν πτυχές του εαυτού τους και να κάνουν επιλογές που τους αλλάζουν.

Οι ιστορίες καλύπτουν μια μεγάλη γκάμα θεμάτων, όπως η απώλεια, η μοναξιά, η αγωνία για την αυτογνωσία και η αναζήτηση της ευτυχίας σε μια συχνά σκληρή και αδιάφορη κοινωνία. Το γεγονός ότι οι χαρακτήρες είναι "παγιδευμένοι" είτε στην καθημερινότητά τους είτε σε ακραίες καταστάσεις προσθέτει στην ένταση και στο συναίσθημα που αποπνέουν οι ιστορίες.

Κάθε ιστορία είναι αυτοτελής, αλλά μαζί σχηματίζουν ένα σύνολο που λειτουργεί σαν παζλ της ανθρώπινης ύπαρξης. Η δομή είναι ευφυώς σχεδιασμένη, με τον συγγραφέα να εναλλάσσει τον ρυθμό και την ένταση, διατηρώντας το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο. Ο ρυθμός είναι άλλοτε γρήγορος και κοφτός, ειδικά όταν οι χαρακτήρες βρίσκονται σε κρίσιμες καταστάσεις, και άλλοτε πιο αργός και στοχαστικός, προσφέροντας χώρο για βαθύτερες σκέψεις.

 

Μας άρεσε

1.     Πρωτότυποι Χαρακτήρες: Οι χαρακτήρες του Ντοβλέτη είναι πολύπλοκοι και ποικιλόμορφοι, κάτι που προσφέρει μια φρέσκια και ενδιαφέρουσα προσέγγιση στις ιστορίες. Ο συγγραφέας αναδεικνύει καθημερινούς ανθρώπους σε πρωταγωνιστές μέσα από τις αντιφάσεις και τις ιδιαιτερότητές τους.

2. Συνδυασμός Δράματος και Μαύρης Κωμωδίας: Το βιβλίο καταφέρνει να ισορροπήσει μεταξύ της τραγικότητας και του χιούμορ, προσφέροντας έναν μοναδικό τόνο που κάνει τις ιστορίες τόσο διασκεδαστικές όσο και δημιουργούν έντονο προβληματισμό.
3. Ποικιλία Θεμάτων: Οι ιστορίες καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, από τον έρωτα και τη μοναξιά μέχρι την εγκληματικότητα και τη φιλοσοφία του θανάτου. Αυτή η ποικιλία προσφέρει στον αναγνώστη πολλαπλές οπτικές γωνίες και εμπειρίες.
4. Αφήγηση και Ρυθμός: Ο Ντοβλέτης χρησιμοποιεί ένα αφηγηματικό στυλ που κρατά τον αναγνώστη σε εγρήγορση, με συνεχείς εναλλαγές ρυθμού που διατηρούν το ενδιαφέρον και την ένταση.

 

Δεν μας άρεσε

 

1.   Ελλιπής Εμβάθυνση σε Ορισμένες Ιστορίες: Λόγω της μορφής του διηγήματος, κάποιες ιστορίες φαίνονται ότι δεν αναπτύσσονται πλήρως, αφήνοντας τον αναγνώστη με την αίσθηση ότι θα μπορούσαν να εξελιχθούν περισσότερο.
2. Ασυνεπής Τόνος: Ο συνδυασμός δράματος και μαύρης κωμωδίας, ενώ είναι ένα από τα δυνατά σημεία του βιβλίου, μπορεί να αποξενώσει ορισμένους αναγνώστες που προτιμούν έναν πιο σταθερό ή συγκρατημένο τόνο.

3. Δυσοίωνο Θέμα: Το γεγονός ότι όλες οι ιστορίες περιστρέφονται γύρω από τον θάνατο κάνει το βιβλίο βαρύ ή καταθλιπτικό για ορισμένους αναγνώστες, ειδικά αν αναζητούν κάτι πιο αισιόδοξο ή ελαφρύ.

4. Περιορισμένη Διασύνδεση Ιστοριών: Παρόλο που οι ιστορίες μοιράζονται κοινό θεματικό άξονα, θα μπορούσε να υπάρξει μια πιο έντονη διασύνδεση μεταξύ τους, είτε μέσω κοινών χαρακτήρων είτε μέσω ενός επαναλαμβανόμενου μοτίβου, κάτι που θα ενίσχυε τη συνοχή του έργου.

Συνολικά, το βιβλίο είναι μια συλλογή που αξίζει να διαβαστεί τόσο για την ποιότητα της γραφής όσο και για το βάθος των θεμάτων που θίγει. Ο συγγραφέας καταφέρνει να συνδυάσει το μαύρο χιούμορ με το δράμα με τρόπο που κάνει τον αναγνώστη να αναρωτηθεί για τις αντιφάσεις και τις πολυπλοκότητες της ζωής και του θανάτου. Αυτή η συλλογή αποτελεί μια αξιόλογη προσθήκη στη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία, προσφέροντας ιστορίες που προκαλούν σκέψη και συναίσθημα, και που, παρότι έχουν ως κοινό στοιχείο τον θάνατο, καταφέρνουν να αποπνέουν ζωή. Έχει περισσότερα θετικά παρά αρνητικά, προσφέροντας μια αξιόλογη και διαφορετική αναγνωστική εμπειρία. Ωστόσο, τα αρνητικά σημεία μπορεί να επηρεάσουν την απόλαυση του αναγνώστη, ανάλογα με τις προσωπικές του προτιμήσεις. 

Της Αλεξίας Βλάρα, 10/8/2024