Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Η πρώτη φλέβα» της Αρκαδίας Ψάλτη


«Η πρώτη φλέβα»
της Αρκαδίας Ψάλτη
Παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του
Γιάννη Μακριδάκη

ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ
ΝΕΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ
ΠΕΙΡΑΙΑΣCabaret, Hotel Lux
8 & 15 Μαρτίου 2019
ΚΗΦΙΣΙΑBuba Bistrot Exotique
5 &12 Μαρτίου 2019
ΜΑΡΟΥΣΙΒΑΒΕΛ, πυρήνας Τέχνης
6 & 13 Μαρτίου 2019



Την ώρα που έμπαινε το βαπόρι για το λιμάνι, λέει ο πιλότος, κράτει. Ήμουνα στο τιμόνι εγώ. Λέει, καπετάνιε θα κάνουμε κράτει για να περάσουνε τα πουλιά. Δισεκατομμύρια πουλιά, κοπάδια· σμήνη ολόκληρα. Σταμάτησε το βαπόρι και περάσανε από μπροστά μας. Μιλιούνια· χάθηκε ο ουρανός. Δέκα λεπτά περνούσανε. Οι γλάροι.


Ένας ναυτικός και μια πόρνη αφηγούνται ιστορίες από τις ζωές τους.
Η Αρκαδία Ψάλτη διασκευάζει και σκηνοθετεί την νουβέλα του Γιάννη Μακριδάκη, με τίτλο  «Η πρώτη φλέβα», (Εκδόσεις Εστία) τοποθετώντας το έργο σε χώρους στους οποίους θα μπορούσαν να έχουν συμβεί και ακουστεί οι ιστορίες αυτές.
Η παράσταση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Cabaret, Hotel Lux, με μεγάλη επιτυχία, στο πλαίσια του ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΤΛΑΣ του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά τον Ιούλιο του 2018 και επιστρέφει με έναν κύκλο παραστάσεων στον ίδιο χώρο αλλά και σε διαφορετικές περιοχές και χώρους της Αττικής .Στον Πειραιά, στο Μαρούσι και στην Κηφισιά.

ΤΟ ΕΡΓΟ

Η Λόλα βρέθηκε να δουλεύει στην Ντάπια των Χανίων από τη δεκαετία του ’60 έως και τη δεκαετία του ’80. Ο Γιώργης ταξίδευε το ίδιο διάστημα από την Ιαπωνία μέχρι τη Βραζιλία και είχε περιστασιακές σχέσεις με πόρνες.
Οι δυο τους εξιστορούν φουρτούνες και απαγωγές, αρραβώνες και βαφτίσια, αυτοκτονίες και έρωτες με φόντο μια ολόκληρη εποχή, αλλά κυρίως την καθημερινότητα της ζωής στα βαπόρια, τα λιμάνια και τα «σπίτια».
Ημερολόγια σκέψεων και εναλλάξ αφηγήσεις δύο ανθρώπων που έζησαν παράλληλα σε διαφορετικά μέρη του πλανήτη με μια σχέση και ένα σύνδεσμο ιερό, χωρίς να το γνωρίζουν.
Πως το σεξ γίνεται πανοπλία και όπλο ενάντια στην αγάπη; Τί μας κάνει να θάβουμε τις πιο βαθιές επιθυμίες μας τόσο βαθιά σαν να μην έχουν υπάρξει ποτέ; Πως παραδινόμαστε σε λειψή κι ανάπηρη ζωή νιώθοντας νικητές και δικαιωμένοι; Τί είναι αυτό που ενώνει τις ζωές μας και δεν το γνωρίζουμε; Πού είναι εκείνο το λιμάνι-άνθρωπος που αράζει η αγάπη;
Οι ιστορίες ταξιδεύουν τον θεατή, ο οποίος παρακολουθεί την παράσταση σε άμεση επαφή με τους ηθοποιούς αφού κινούνται ανάμεσα τους,  πότε πάνω στον παγκόσμιο χάρτη και πότε πάνω στον άλλο, σε αυτόν τον εσωτερικό των δύο προσώπων.
Σημείωμα σκηνοθέτη

Τα εν οίκω εν δήμο για πλιά θεράπεψή μας

Σε λαικές ταβέρνες,έχω ζήσει κάποιες φορές συγκινητικές, ανθρώπινα αυθεντικές στιγμές. Εκεί που είσαι ο ξένος και σε κοιτούν κλεφτά μα είναι όλο πάνω σου και ανταποκρίνονται ακούσια σε κάθε κίνηση και κάθε λόγο σου, φτιάχνεται σιγά σιγά με λίγο κρασί λίγο τσίπουρο κάτι τραγούδια,μια άκρως εξομολογητική συνθήκη που παρασύρει ακόμη και τα στρείδια να ανοίξουν έστω για μεζέ λίγο αέρα. Έχω ακούσει και έχω πει, παρασυρμένη απ΄ό,τι ακούω, πράγματα που μπορεί να μην τα έχω πει σε φίλους καλούς ή και ακόμη στον ίδιο μου τον εαυτό. Αυτό,που ακούς και ανοίγεις, θες να πεις, σε κατακλύζει αυτή η ανάγκη, κάτι να βγει από μέσα σου και να ανασάνεις, να το δεις μέσα από  μάτια άλλα, και μέσα από του τώρα σου τα μάτια. Αυτό που την ώρα που το λές πλημμυρίζεις από συναισθήματα κουβάρι και εκτίθεσαι σε σένα πρώτα και εκπλήσσεσαι. Αυτή την άκρως ιαματική διαδικασία που ακόμη και ό ίδιος ο Χάρος στην ''Ερωφίλη'' του Χορτάτση δεν μπόρεσε να αντισταθεί ''Μ’ ὅλον ἐτοῦτο πεθυμῶ γιὰ πλιὰ θαράπεψή μου,ποιός εἶμαι νὰ σᾶς δηγηθῶ καὶ ποιά ’ναι ἡ μπόρεσή μου''
Όταν μου διάβασε την νουβέλα του ο Γιάννης Μακριδάκης, αυτή η συνθήκη ήρθε στο μυαλό μου.Ο ναυτικός και η πόρνη, ο Γιώργης και η Λόλα, ν΄αρχίζουν το αλισβερίσι της ρουτίνας τους, κάτι να θέλει να πάρει ο ένας κάτι να θέλει να δώσει ο άλλος και τούμπαλιν, ποτέ να μην ονοματίζεται αυτό, και όλο γύρω γύρω μες στα θολά νερά της μνήμης. Και κουβέντα στην κουβέντα, να σπρώχνει ο ένας τον άλλον στον βυθό.Και να αναδύονται από κει στο τέλος καθαροί, αθώοι και αναβαπτισμένοι. Έχοντας πια αυτό που είναι βάλσαμο για τις πληγές τους. Ωραία διαδρομή.




ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία :
Αρκαδία Ψάλτη
Ερμηνεύουν :
Δημήτρης Τσολάκης, Αρκαδία Ψάλτη
Ενδυματολογική-σκηνογραφική επιμέλεια :
Μάρθα Φωκά
Βοηθός Σκηνοθέτη :
Δέσποινα Γιαννούλη
Επικοινωνία: Μαρία Κωνσταντοπούλου
Οργάνωση παραγωγής : ΑΜΚΕ αγγελοπετριά

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Πειραιάς
Cabaret, Hotel Lux (Φίλωνος 115)
Παρασκευή 8 & 15 Μαρτίου
21:00

Κηφισιά
Buba Bistrot Exotique, (Παπαδιαμάντη 4)
Τρίτη 5 & 12 Μαρτίου
21:00

Μαρούσι
ΒΑΒΕΛ, πυρήνας τέχνης, (Βασιλίσσης Σοφίας 87)
6 &13 Μαρτίου
21:00

Διάρκεια : 70 λεπτά 
Τιμές εισιτηρίων :
10€ (γενική είσοδος)
8€ μειωμένο (φοιτητικό, ανέργων, +65, ΑμεΑ)
Κρατήσεις :
697 2313738


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα