Κώστας Ζέκος: "Στην επαγγελματική μου καριέρα ως ηθοποιός δεν έχω ερμηνεύσει ξανά αυτόν τον κορυφαίο δραματουργό και ειλικρινά νιώθω διπλά ευτυχισμένος".

Συμμετέχετε και στις δύο παραστάσεις του «Πιραντέλλο επί Δύο». Πώς είναι αυτή η εμπειρία για εσάς ως ηθοποιός;

Νομίζω πως κάθε ηθοποιός θα ήθελε να είναι στη θέση μου. Είναι σημαντικό να έχεις την τύχη να ερμηνεύεις Πιραντέλλο και πόσο περισσότερο όταν αυτό γίνεται επί δυο και ειδικά στα πιο αντιπροσωπευτικά έργα του. Στην επαγγελματική μου καριέρα ως ηθοποιός δεν έχω ερμηνεύσει ξανά αυτόν τον κορυφαίο δραματουργό και ειλικρινά νιώθω διπλά ευτυχισμένος.

Τι σας γοητεύει περισσότερο στους χαρακτήρες που ενσαρκώνετε στα έργα «Έτσι Όπως Με Θες» και «Ο Άνθρωπος με το Λουλούδι στο Στόμα»;

Η διαφορά των ρόλων και η προσπάθεια να έχουν ουσιαστικά μια συνέχεια μεταξύ τους. Στο «Έτσι Όπως Με Θες» είμαι ένας ραδιούργος φωτογράφος – δημοσιογράφος που προσπαθεί με κάθε τρόπο να επαναφέρει την ηρωίδα στο χώρο που ανήκει καθώς και στην οικογένεια της ενώ στο «Ο Άνθρωπος με το Λουλούδι στο Στόμα» είμαι ένας φιλήσυχος πελάτης ενός καφενείου σε κάποιο σταθμό τρένου που μόλις έχασε το τρένο.

Ο Πιραντέλλο εξερευνά έντονα την ταυτότητα και την πραγματικότητα. Πώς προσεγγίσατε το δικό σας ρόλο μέσα σε αυτό το πλαίσιο;

Καθαρά μέσα από τις σκηνοθετικές οδηγίες τόσο της Μαίρης Βιδάλη όσο και του Μπάμπη Χατζηδάκη και σύμφωνα πάντα με τον Πιραντέλλο όπου θεωρεί ότι η αντίθεση αυτού που είμαστε (ζωή) και αυτού που φαινόμαστε (φόρμα) γεννά την κρίση της ταυτότητας. 

 

Έχετε συνεργαστεί ξανά με τη Μαίρη Βιδάλη και τον Μπάμπη Χατζηδάκη; Πώς είναι η δυναμική μεταξύ σας επί σκηνής;

Δυστυχώς για εμένα, στα 35 χρόνια στο θέατρο δεν έχω συνεργαστεί ξανά με τη Μαίρη Βιδάλη και τον Μπάμπη Χατζηδάκη. Η συνεργασία μου μαζί τους μόνο καλό μου έκανε. Έμαθα πολλά και συνεχίζω να μαθαίνω μέσα από την ερμηνεία τους αλλά και από τις σκηνοθετικές τους προσεγγίσεις. Υπάρχει μια «χημεία» μεταξύ μας και είναι ορατή στις μεταξύ μας σκηνές και στα δυο έργα.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε σε αυτές τις παραστάσεις;

Η διαφορετικότητα των ρόλων και ο τρόπος προσέγγισης ώστε να φαίνεται σαν μια συνέχεια του ίδιου ρόλου.

Τι νέο ανακαλύψατε ως ηθοποιός μέσα από αυτή τη διπλή συμμετοχή σε έργα του Πιραντέλλο;

Η ανακάλυψη του ίδιου του Πιραντέλλο και το πόσο σημαντικό είναι να σπουδάζεις αυτόν τον κορυφαίο δραματουργό μέσα από το ρόλο που σου ζητείται να ερμηνεύσεις.

Πώς βιώνετε τη μετάβαση από το ένα έργο στο άλλο κατά τη διάρκεια της ίδιας βραδιάς;

Σαν ένα στοίχημα με τον ίδιο μου τον εαυτό. Προσπαθώ να μην αποφορτιστώ από τη μια παράσταση ώστε να υπάρχει συνέχεια. 

 

Πιστεύετε ότι τα θέματα που αγγίζει ο Πιραντέλλο παραμένουν διαχρονικά και επίκαιρα σήμερα;

Τα θέματα που αγγίζει ο Πιραντέλλο παραμένουν έως και σήμερα διαχρονικά και επίκαιρα και θα παραμείνουν και στο απώτερο μέλλον γιατί το περιεχόμενο τους είναι  διαχρονικό, φιλοσοφικό, αλλά και γεμάτο χιούμορ που συγκινούν, ταράζουν, διασκεδάζουν και προβληματίζουν τον θεατή.

Υπάρχει κάποια στιγμή ή ατάκα στις παραστάσεις που σας αγγίζει ιδιαίτερα;

Νομίζω πως στο έργο «Ο Άνθρωπος με το Λουλούδι στο Στόμα» η στιγμή που ο ήρωας μιλάει τόσο για τη γυναίκα του όσο και για το νόημα της ζωής. Είναι πραγματικά στιγμές που με το ζόρι κρατιέμαι να μη δακρύσω.

Τι θα θέλατε να αποκομίσει το κοινό από τη θέαση αυτών των δύο έργων;

Αυτό που θα ήθελα να αποκομίσει το κοινό από τη θέαση αυτών των δυο έργων είναι να νιώσει το πόσο σημαντικός είναι αυτός ο κορυφαίος Ιταλός δραματουργός καθώς και να αισθανθεί τη θεατροποίηση του «φαίνεσθαι» και του  «είναι».