Είδαμε και προτείνουμε: «Ελένη ή Ο Κανένας»
Η θεατρική διασκευή του βραβευμένου μυθιστορήματος της Ρέας Γαλανάκη Ελένη ή Ο Κανένας από το Θέατρο Τση Ζακύθος αποτελεί ένα καθηλωτικό πορτρέτο της πρώτης Ελληνίδας ζωγράφου, Ελένης Μπούκουρα Αλταμούρα, μιας γυναίκας που αψήφησε τους κανόνες της εποχής της και ακολούθησε το πάθος της για την τέχνη, πληρώνοντας όμως βαρύ τίμημα. Η παράσταση ξεδιπλώνει τη ζωή της μέσα από ένα μεστό και ατμοσφαιρικό αφήγημα, που ταξιδεύει το κοινό από τις Σπέτσες στη Ρώμη, από την αναγνώριση στη μοναξιά και από την προσωπική επανάσταση στη βαθιά θλίψη της απομόνωσης. Το έργο αναδεικνύει τη διαρκή σύγκρουση μεταξύ ελευθερίας και κοινωνικών περιορισμών, καθώς και τη θέση της γυναίκας στον χώρο της τέχνης, σε μια εποχή που η αναγνώριση ήταν αποκλειστικό προνόμιο των ανδρών.
Η σκηνοθεσία του Κώστα Καποδίστρια αποδίδει με έντονη θεατρικότητα και οπτική ευαισθησία την εσωτερική πάλη της ηρωίδας. Μέσα από εναλλασσόμενες εικόνες και ατμοσφαιρικούς φωτισμούς, η παράσταση καταφέρνει να αποδώσει τόσο τον ενθουσιασμό της Ελένης για τη ζωγραφική όσο και τη σταδιακή της βύθιση στην απογοήτευση. Οι μεταβάσεις μεταξύ ρεαλιστικών και συμβολικών σκηνών ενισχύουν τη δραματουργική δύναμη του έργου, ενώ η μουσική επένδυση δίνει έναν μελαγχολικό τόνο, αποτυπώνοντας την εσωτερική μοναξιά της πρωταγωνίστριας.
Η ερμηνεία της Ελένης όντας νέα όσο και της Ελένης όντας μεγαλύτερη είναι εξαιρετική, αποδίδοντας με εσωτερική ένταση και ψυχολογικό βάθος τη σύγκρουση της Ελένης με την κοινωνία, την τέχνη και τον ίδιο της τον εαυτό. Με εντυπωσιακή εκφραστικότητα και σωματικότητα, καταφέρνουν να αποδώσουν τόσο τη δυναμικότητα και την τόλμη της ηρωίδας όσο και την εύθραυστη πλευρά της, καθώς σταδιακά υποκύπτει στο βάρος της μοναξιάς και των απωλειών.
Από τα πιο δυνατά στοιχεία της παράστασης είναι η σκηνοθετική σύλληψη, που καταφέρνει να συνδυάσει τον ρεαλισμό με το ποιητικό στοιχείο, δημιουργώντας εικόνες που μένουν χαραγμένες στη μνήμη του θεατή. Οι φωτισμοί και η μουσική επένδυση λειτουργούν αρμονικά, ενισχύοντας τη συναισθηματική φόρτιση του έργου. Επιπλέον, η ισορροπία μεταξύ αφήγησης και δράσης είναι καλά διαχειρισμένη, αποφεύγοντας τις στατικές στιγμές.
Από την άλλη, σε ορισμένα σημεία, ο ρυθμός της παράστασης φαίνεται να επιβραδύνεται, ιδιαίτερα στις σκηνές που αναδεικνύουν τη μοναξιά της ηρωίδας. Παρότι αυτές οι στιγμές είναι απαραίτητες για την ψυχολογική εμβάθυνση του χαρακτήρα, ενδέχεται να κουράσουν το κοινό.
Η παράσταση Ελένη ή Ο Κανένας είναι μια παράσταση που δεν αφηγείται απλώς τη ζωή μιας σπουδαίας γυναίκας, αλλά αποτελεί μια βαθιά υπαρξιακή μελέτη της τέχνης, της ελευθερίας και του κόστους της δημιουργικότητας. Με δυνατές ερμηνείες, προσεγμένη σκηνοθεσία και μια συγκινητική ιστορία, το έργο καταφέρνει να συγκλονίσει, να εμπνεύσει και να αφήσει το κοινό με σκέψεις για τον ρόλο της γυναίκας στην τέχνη και την κοινωνία. Μια παράσταση που αξίζει να παρακολουθήσει κανείς.
Ομάδα openmind, 04/02/2025
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου