«Το σώμα που άφησα πίσω μου» για 2η χρονιά στο Reκτιφιέ από Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου

 

Reκτιφιέ – Κέντρο Έρευνας Μεικτών Παραστατικών Τεχνών 

Κωνσταντινουπόλεως 119, Αθήνα 104 47 

 

 

«Το σώμα που άφησα πίσω μου» 

 

 

Από τη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 

 

 

«Το σώμα που άφησα πίσω μου»  επιστρέφει για 2η χρονιά, στη σκηνή του Reκτιφιέ από τη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Μια παράσταση αφιερωμένη στο σώμα και σε όλα αυτά που μας βαραίνουν και χρειάζεται να εγκαταλείψουμε, να αφήσουμε μια και καλή πίσω μας για να καταφέρουμε να ζήσουμε όπως θέλουμε.  

Η παράσταση αποτελεί πρόσκληση να αναρωτηθούμε, εάν και σε ποιο βαθμό μπορούμε να ζούμε ελεύθερα μέσα στο σώμα μας. Μπορεί η εργασία, η οικογένεια, η κοινωνία, η μνήμη, η μιμική ή η συνήθεια να εμποδίσουν αυτήν την ελευθερία; Αισθάνομαι το σώμα μου περισσότερο όταν πονάω ή όταν δεν πονάω; Μου έμαθαν καλά τις λειτουργίες του;  Γιατί άλλοτε με βαραίνει και άλλοτε είναι ελαφρύ; Πώς γίνεται να κονταίνω και να ψηλώνω ανάλογα με την ημέρα; Τί συμβαίνει όταν αρρωσταίνω και τί σημαίνει να γερνάω; Είμαι μέσα στο σώμα μου όλη την ώρα ή μπαινοβγαίνω και με ποια συχνότητα; Το σώμα αγαπάει σήμερα ή άστο καλύτερα;  

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 

Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Ειρήνη Ζήκα  

Κείμενα: ομάδα ΓΚΑΝΜΠΑΤΕ 

Σκηνικά – Κοστούμια: Αρχοντούλα Τσατσουλάκη  

Μουσική – Ηχητικός σχεδιασμός: Βασίλης Καζής  

Επιμέλεια κίνησης: Μαρίνα Τσαπέκου  

Φωτισμοί – Φωτογραφίες – Βίντεο: Άγγελος Καλτσής 

Οπτική ταυτότητα: Σταμάτης Λεόντιος  

Βοηθός σκηνοθέτη: Σοφία Φωτεινάκη  

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης  

 

Διανομή (αλφαβητικά):  

Ειρήνη Ζήκα, Βασίλης Καζής, Ηλίας Καρακωνσταντάκης, Παναγιώτης Καστρίτσης, Γιάννης Κουρμπάνης 

 

Παραγωγή: GANBATTE THEATRE COMPANY  

 

Ευχαριστούμε θερμά τον Steehos Space για την πολύτιμη στήριξή του.  

 

ΙΝFO 

Από Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00 

Reκτιφιέ   – Κέντρο Έρευνας Μεικτών Παραστατικών Τεχνών, 

Κωνσταντινουπόλεως 119, Αθήνα 104 47  

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/to-soma-pou-afisa-piso-mou-1/ 

 

KΡΑΤΗΣΕΙΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:  6970152676 

ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 12 ΕΥΡΩ  

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 80’  

 

 

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης 

Email: kokolakispr@yahoo.gr και kokolakispr@gmail.com 


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: The Blunsdon Act στο Theatre of the NO

Εικόνα
  Attending The Blunsdon Act at Theatre of the NO was a journey through music that defied expectations. The British duo, Sue and Ian Blunsdon, brought their signature blend of original compositions and reinvigorated 80s and 90s classics to the stage, creating a deeply immersive experience. Sue’s vocals were nothing short of mesmerizing. Shifting seamlessly between operatic tones and powerful rock expressions, she captured the essence of each song and brought a fresh, emotional perspective to familiar classics. Ian’s skill on the keyboards elevated every piece, weaving intricate melodies and modern synth textures that felt both nostalgic and completely original. Together, their synergy made the performance feel both intimate and grand.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

Εικόνα
  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr...
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: Η Πρώτη Νύχτα του Γάμου

Εικόνα
  Η παράσταση Η Πρώτη Νύχτα του Γάμου του Λουίτζι Πιραντέλλο, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Ζαφείρη, είναι μια συγκλονιστική και δυνατή εμπειρία που καταφέρνει να συγκινήσει και να προβληματίσει. Παρουσιάζεται στο Θέατρο 2510, και φέρνει στο φως μια ιστορία γεμάτη πάθος, μυστικά, και σκοτεινές αλήθειες, τοποθετημένη στην ταραχώδη Ιταλία της δεκαετίας του 1920. Η πλοκή ξεκινά με μια νύφη από τις γρεκάνικες κοινότητες της Κάτω Ιταλίας, που βρίσκεται σε ένα νεκροταφείο. Αυτός ο αναγκαστικός γάμος δεν είναι παρά η αρχή μιας τραγωδίας. Μέσα από την ιστορία της, ξεδιπλώνονται φρικτά μυστικά που συνδέονται με εγκλήματα, πάθη, και προδοσίες.
Read more »

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη: "Οι μακρινοί απόγονοι μας, εφόσον εξακολουθήσει να υπάρχει Ελλάδα, θα κρίνουν ποιος υπερίσχυσε: η παράδοση ή ισοπέδωση των πάντων".

Εικόνα
  Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο και ποιο μήνυμα επιδιώκετε να περάσετε στον αναγνώστη μέσα από τις σελίδες του; Κυριολεκτικά, ένα τυχαίο γεγονός. Συγκεκριμένα,   με το kovid 19 αποκλείστηκα στην Αθήνα, και   τότε για πρώτη φορά απέκτησα σχέση με το   ΦΒ. Και εκεί, πληροφορήθηκα όντως, απίστευτα συμβάντα. Συγκεκριμένα, η κυβερνητική επιτροπή εορτασμού των 200 ετών από το 1821,η Ελλάδα 21,   είχε επιλέξει ως επίσημους προσκεκλημένους της, επιστήμονες που δήλωναν ευθαρσώς και ποικιλοτρόπως ότι δεν πίστευαν στην Επανάσταση του 21. Όπως ήταν αναμενόμενο, άρχισα να αντιδρώ με άρθρα μου, κυρίως στην εφημερίδα   Εστία, και στο ΦΒ, παρότι δεν είμαι ιστορικός, όπως είναι γνωστό, αλλά αυτά που ανενδοίαστα έβλεπαν το φως εντός της Επιτροπής Ελλάδα 21, είναι σίγουρο ότι   θα τα απέρριπταν ακόμη και μαθητές του δημοτικού.
Read more »

Κλεονίκη Καραχάλιου: "Πιστεύω πως οι άνθρωποι είμαστε υπεύθυνοι για όλες τις μεταμορφώσεις μας, αρκεί να έχουμε πάντα ηρεμία και να είμαστε συνδεδεμένοι με τον πραγματικό μας στόχο".

Εικόνα
  - Ποια ήταν η έμπνευση πίσω από την παράσταση «Κάτι σαν κήπος» και πώς εξελίχθηκε η δημιουργική διαδικασία της ομάδας Artika; H ιδέα και η σκηνοθεσία είναι της Μαριλένας Τριανταφυλλίδου και προέκυψε από την επιθυμία να αντλήσουμε το υλικό της παράστασης από τη φύση, που είναι η πρώτη εμπειρία που έχει κάθε παιδί και η γλώσσα που καταλαβαίνει. Παράλληλα θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε στοιχεία του κλασικού Ινδικού χορού Βharata Natyam. Αυτό δεν ήταν τυχαίο γιατί στην Ινδική τέχνη και τον χορό η φύση θριαμβεύει και ο άνθρωπος βρίσκει την οργανική του σχέση σε αυτή. Στις πρώτες πρόβες μας δουλέψαμε αρκετούς αυτοσχεδιασμούς και κάποια στιγμή είχαμε την ανάγκη να πάμε όλοι μαζί μια μικρή εκδρομή, και έτσι και έγινε: η πρόβα μεταφέρθηκε έξω στην φύση. Αυτό μας έδωσε περισσότερη έμπνευση για να συνεχίσουμε τη δημιουργική μας διαδικασία.
Read more »

Γιώργος Ι. Σπανουδάκης: "Τέχνη αυθύπαρκτη δεν υπάρχει, κάποιος δημιουργεί και κάποιος προσλαμβάνει".

Εικόνα
  1.      Ο τίτλος του έργου σας, «Άχθος Αρούρης» , είναι αρκετά συμβολικός. Τι σημαίνει για εσάς και πώς συνδέεται με το θέμα του έργου; Είναι φράση που ακούγεται σε μια στιγμή έντονης συναισθηματικής φόρτισης μέσα στο έργο, όπου βέβαια εκφέρεται στην νεοελληνική, «βάρος της γης», με μειωτική διάθεση. Ίσως οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε τη σημασία της φράσης που απαντάται στον Όμηρο· κάποιοι νομίζουν ότι το «Αρούρης» είναι αρσενικού γένους, ονομαστική. Οπότε, αν δεν έχουμε στη διάθεσή μας κάποιο λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής, υπάρχει πεδίο για λίγο ψάξιμο στο google .
Read more »