Ανδρεάνα Σαπρίκη: "Στην ποίησή μου, η ευαισθησία και η ωμή αλήθεια δεν λειτουργούν αντιθετικά, αλλά αλληλοσυμπληρώνονται".

 

1. Η ποιητική συλλογή σου Εκμαγείο δημιουργεί έναν έντονο εσωτερικό διάλογο. Πώς συνδυάζεις την ευαισθησία με την ωμή αλήθεια στην ποίησή σου;

Στην ποίησή μου, η ευαισθησία και η ωμή αλήθεια δεν λειτουργούν αντιθετικά, αλλά αλληλοσυμπληρώνονται. Η ευαισθησία είναι το φίλτρο μέσα από το οποίο αντιλαμβάνομαι τον κόσμο, η διαίσθηση που με οδηγεί στις λεπτές αποχρώσεις των συναισθημάτων. Η ωμή αλήθεια, από την άλλη, είναι η άρνηση να εξωραΐσω όσα μας καθορίζουν, ακόμα κι όταν είναι άβολα ή επώδυνα.

 

2. Το ποίημα «Εκμαγείο» εστιάζει στον καθρέφτη και στην αναζήτηση της ταυτότητας. Τι συμβολισμούς κρύβει για σένα ο καθρέφτης ως αντικείμενο και ως ιδέα;

 

Στο Εκμαγείο, αυτή η σύζευξη εκφράζεται μέσα από εικόνες και στίχους που ισορροπούν ανάμεσα στη λεπτότητα και την αμεσότητα, στο φευγαλέο και το απόλυτο. Δεν με ενδιαφέρει να γράψω κάτι που θα παρηγορήσει, αλλά κάτι που θα αφυπνίσει, όχι επειδή είναι σκληρό ή τρυφερό, αλλά επειδή είναι αληθινό.

Ο καθρέφτης, τόσο ως αντικείμενο όσο και ως σύμβολο, εμπεριέχει μια διττή αλήθεια: δείχνει αυτό που φαίνεται, αλλά όχι πάντα αυτό που είναι. Στο Εκμαγείο, λειτουργεί ως ένας τόπος αναμέτρησης με τον εαυτό—με την εικόνα που μας επιστρέφει και με ό,τι κρύβεται πίσω της. Είναι ένας μηχανισμός αποκάλυψης αλλά και αυταπάτης.

Για μένα, ο καθρέφτης αντανακλά όχι μόνο το πρόσωπό μας, αλλά και τους ρόλους που υποδυόμαστε στη ζωή μας. Στο ποίημα, γίνεται ένας διάλογος ανάμεσα στο πραγματικό και το κατασκευασμένο, στο είναι και στο φαίνεσθαι. Και ίσως, τελικά, η μεγαλύτερη αλήθεια να μην βρίσκεται στην αντανάκλαση, αλλά στη ρωγμή του καθρέφτη, εκεί όπου η αλήθεια διαλύεται και αποκαλύπτει όσα κρύβονται πίσω της.

 

3. Πώς οι αντιφάσεις της ζωής γίνονται αφορμή για την ποίηση σου; Μπορείς να μας δώσεις παραδείγματα από τη συλλογή που να το αποδεικνύουν αυτό;

 

Οι αντιφάσεις αποτελούν για μένα είναι μια ισχυρή πηγή έμπνευσης, καθώς δημιουργούν μια δυναμική αντίθεση μεταξύ του εξωτερικού κόσμου και των εσωτερικών συναισθημάτων. Μέσα από αυτές αναδεικνύεται η αμφισημία της ανθρώπινης ύπαρξης, η διαρκής σύγκρουση ανάμεσα στις κοινωνικές συμβάσεις και την προσωπική ελευθερία, ανάμεσα στον πόνο και την αναγέννηση.

Για παράδειγμα, στο ποίημα «Εκμαγείο», το εξωτερικό προσωπείο συγκρούεται με την αληθινή μας φύση. Το υποκείμενο στην προσπάθειά του να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της κοινωνίας και των άλλων, καταλήγει να χάσει τον πραγματικό του εαυτό.

Στο ποίημα «Το Πλήθος», η αντίφαση εκφράζεται μέσα από την αποξένωση που βιώνει το ποιητικό υποκείμενο, παρά το γεγονός ότι περιβάλλεται από κόσμο. Ενώ το πλήθος συμβολίζει τη συντροφικότητα και την εξωστρέφεια, εκείνο νιώθει εσωστρεφές και αποκομμένο. Έτσι, η εξωτερική εικόνα της πολυκοσμίας συγκρούεται με την εσωτερική αίσθηση της μοναξιάς, αναδεικνύοντας το υπαρξιακό κενό και την αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας.

 

 

4. Η γραφή σου κινείται μεταξύ λυρισμού και προσωπικής εξομολόγησης. Ποιες είναι οι προκλήσεις αυτού του ύφους και πώς το επιλέγεις για την έκφραση των συναισθημάτων σου;

 

Επιλέγω αυτό το ύφος για να αποδώσω όσο δυνατόν καλύτερα την ένταση των συναισθημάτων. Ο λυρισμός προσφέρει ρυθμό και εικόνες, ενώ η εξομολόγηση δημιουργεί αμεσότητα και σύνδεση με τον αναγνώστη. Η μεγαλύτερη πρόκληση η διατήρηση της ισορροπίας, ώστε το κείμενο να παραμένει ειλικρινές, χωρίς να γίνεται υπερβολικά ποιητικό ή απόλυτα προσωπικό.

Επιλέγω αυτό το ύφος για να αποδώσω όσο δυνατόν καλύτερα την ένταση των συναισθημάτων. Ο λυρισμός προσφέρει ρυθμό και εικόνες, ενώ η εξομολόγηση δημιουργεί αμεσότητα και σύνδεση με τον αναγνώστη. Η μεγαλύτερη πρόκληση η διατήρηση της ισορροπίας, ώστε το κείμενο να παραμένει ειλικρινές, χωρίς να γίνεται υπερβολικά ποιητικό ή απόλυτα προσωπικό.

 

 

5. Ποιος είναι ο ρόλος του μύθου στη συλλογή σου και πώς ενσωματώνεται στην αναζήτηση διαχρονικών αληθειών;

 

Λατρεύω να συνομιλώ με τον μύθο, καθώς θεωρώ ότι αποτελεί το δυνατό μου σημείο στην ποίηση. Ο μύθος συνδέει το παρελθόν με το παρόν, φωτίζοντας και αναδεικνύοντας διαχρονικές αξίες. Μέσα από τα σύμβολα και τις εικόνες που δημιουργεί, προσφέρει μια νέα οπτική για την κατανόηση της πραγματικότητας, αποκαλύπτοντας βαθύτερες αλήθειες που υπερβαίνουν τα όρια του χρόνου.

 

6. Στη συλλογή σου, η ιδέα του εκμαγείου και της απώλειας ταυτότητας είναι κεντρική. Ποιες προσωπικές ή υπαρξιακές ανησυχίες σε οδήγησαν να δημιουργήσεις αυτό το έργο;

 

Αυτό το έργο γεννήθηκε από την επιθυμία μου να αποτινάξω τους ρόλους που μας επιβάλλει η κοινωνία. Συχνά νιώθω εγκλωβισμένη σε συμπεριφορές που δεν αντανακλούν την αληθινή μου ταυτότητα, αναγκάζοντάς με να προσαρμόζομαι σε συνθήκες που δεν με εκφράζουν. Έχω μέσα μου μια βαθιά επιθυμία για ελευθερία, για αυθεντική έκφραση, για την αποκάλυψη του πραγματικού μου εαυτού. Όμως, ο φόβος της απόρριψης με κρατά δέσμια. Ωστόσο, μέσα από αυτό το έργο δίνω φωνή σε αυτή την εσωτερική σύγκρουση, αναζητώντας την αλήθεια και την ουσία πέρα από τις κοινωνικές νόρμες.

 

7. Πώς η ποίηση συνδιαλέγεται με άλλες μορφές τέχνης, όπως ο κινηματογράφος, στον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι και δημιουργείς;

 

Η ποίηση, για μένα, είναι μια τέχνη που βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με άλλες μορφές δημιουργίας, όπως ο κινηματογράφος. Η εικόνα, η ατμόσφαιρα και ο ρυθμός ενός ποιήματος θυμίζουν τα κάδρα, τη μουσική και το μοντάζ μιας ταινίας. Αντλώ έμπνευση από τον κινηματογράφο τόσο στη αισθητική όσο και στην αφηγηματική δομή, καθώς οι σκηνές του μπορούν να μετατραπούν σε ποιητικά στιγμιότυπα γεμάτα ένταση και συναίσθημα.

 

8. Η ποιητική συλλογή σου είναι η πρώτη σου δουλειά στην ποίηση. Πώς εξελίχθηκε η πορεία σου από τον κινηματογράφο και το σενάριο στην ποίηση;

 

Από την εφηβεία μου έγραφα ποιήματα. Νομίζω πως η ποίηση υπήρχε πάντα μέσα μου. Ίσως κάποια στιγμή, χωρίς να το συνειδητοποιήσω, να έδωσε χώρο σε άλλες μορφές έκφρασης, όπως το μυθιστόρημα, τα διηγήματα, το δοκίμιο και το σενάριο. Ωστόσο, όταν βρήκε την ευκαιρία, επέστρεψε στη ζωή μου. Πιστεύω πως όλα είναι θέμα στιγμής. Μερικές φορές, τα πράγματα απλά συμβαίνουν.

 

9. Ποιο είναι το μήνυμα ή το συναίσθημα που θα ήθελες να αφήσεις στον αναγνώστη μέσα από τα ποιήματα της συλλογής;

 

Θα ήθελα ο αναγνώστης να αποκομίσει μια αίσθηση ελευθερίας και αυθεντικότητας. Μέσα από τα ποιήματά μου, επιδιώκω να τον ενθαρρύνω να αναγνωρίσει τις προσωπικές του αλήθειες και να τις εκφράσει χωρίς φόβο, ακόμα κι όταν αυτές συγκρούονται με τις προσδοκίες της κοινωνίας. Ελπίζω τα ποιήματα να λειτουργήσουν ως έναυσμα για βαθύτερη αυτογνωσία και εσωτερική απελευθέρωση.

 

10. Στο μέλλον, σκοπεύεις να συνεχίσεις την ποίηση ή θα επικεντρωθείς περισσότερο στο σενάριο και το μυθιστόρημα; Ποιες είναι οι μελλοντικές σου δημιουργικές κατευθύνσεις;

 

Η ενασχόλησή μου με διάφορα είδη γραφής είναι για μένα μια διαδικασία συνεχούς πειραματισμού. Η στασιμότητα με κουράζει, γι’ αυτό αναζητώ διαρκώς νέους τρόπους έκφρασης. Τους τελευταίους μήνες, η μικρή φόρμα με έχει γοητεύσει ιδιαίτερα, καθώς πιστεύω στη δυναμική της. Είμαι πεπεισμένη ότι η ποίηση και το διήγημα θα ξανακερδίσουν έδαφος, καθώς ο σύγχρονος τρόπος ζωής ευνοεί τη σύντομη και περιεκτική αφήγηση. Στο άμεσο μέλλον σκοπεύω να εστιάσω στη μικρή φόρμα-ποίηση και μικροδιήγημα. Άλλωστε, έχω ήδη ολοκληρώσει μια συλλογή διηγημάτων. Όμως, η ζωή είναι απρόβλεπτη. Ποτέ δεν ξέρεις που θα σε οδηγήσει.

Της Αλεξίας Βλάρα, 20/2/2025