Νικολέττα Αλεξάνδρου: "Στο «Υπολογισμοί Απόστασης, Χρόνου και Ταχύτητας» μιλάω για όλες εκείνες τις συνειδητές, ή ασυνείδητες ασυμφωνίες μεταξύ των ανθρώπων που έχουν να κάνουν με την νοητή απόσταση μεταξύ των προκαταλήψεων τους"

 

1)    Νέο βιβλίο: «Yπολογισμοί απόστασης χρόνου και ταχύτητας ». Μιλήστε μου για αυτό.

 

Η αφορμή και σε αυτή και την προηγούμενη συλλογή είναι η δυσάρεστη έκπληξη, όλα εκείνα που μια δεδομένη στιγμή βιώνω τεράστια και στις περισσότερες των περιπτώσεων με αρνητικό πρόσημο. Αυτά που είναι ακατανόητα, που προκαλούν στιγμιαία την αγωνία που δεν διαχειρίζεσαι, τα αδιέξοδα, τα ασύμβατα, αυτά παραμένουν οι αφετηρίες μου. Είναι εμφανές ότι διατηρώ μια συνέπεια στον τρόπο σκέψης και έκφρασης μου, χωρίς να έχω αποφασίσει αν αυτό είναι για καλό, ή κακό…

Τέσσερα χρόνια όμως μετά από το «Ήχοι και Σιωπές» νιώθω έντονη και μια διαφορά - θα έλεγα ίσως και εξέλιξη-. Θεωρώ ότι κατάφερα να πάρω μεγαλύτερη απόσταση από τα δρώμενα, να παίξω καλύτερα το ρόλο του παρατηρητή.

 

2)    Πως προέκυψε ο τίτλος;

 

Στο «Υπολογισμοί Απόστασης, Χρόνου και Ταχύτητας»  μιλάω για όλες εκείνες τις συνειδητές, ή ασυνείδητες ασυμφωνίες μεταξύ των ανθρώπων που έχουν να κάνουν με την νοητή απόσταση μεταξύ των προκαταλήψεων τους, το λάθος χρόνο που συνευρέθηκαν οι άνθρωποι αυτοί και τη διαφορετική ταχύτητα με την οποία προχωρούν στη ζωή τους, ή βιώνουν τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω τους.

Είναι μια συλλογή αλλεπάλληλων προσπαθειών τέτοιων «υπολογισμών».

 

3)    Πρόκειται για μια ποιητική συλλογή με ενδιαφέρον. Είναι το δεύτερο βιβλίο σας. Πως νιώθετε για αυτό;

 

Το αίσθημα του να εκδίδεις μια συλλογή παραμένει για μένα να είναι η ανακούφιση, καθώς στην ποίηση ψάχνουμε όλοι λίγο πολύ να τα πούμε, να μας ακούσουν. Μόνο και μόνο ότι καταφέρνεις να «μιλήσεις» με τα ποιήματα είναι ανακούφιση. Το να σε «ακούσουν», αν αυτό συμβεί, είναι μια ευχάριστη έκπληξη, ένα υπέροχο δώρο∙ το να εισπράξει, δηλαδή, κάποιος το λόγο σου ως καθρέπτη της δικής του πραγματικότητας και να ταυτιστεί με το στίχο σου.

 

4)    «Καρναβάλια του κόσμου», ένα ποίημα στοχασμού που ξεχώρισα με αλληγορικό τίτλο. Πόσο «καρναβάλια»  ή «κανίβαλοι» γινόμαστε;

 

Η δυστυχία στην ανθρώπινη ύπαρξη είναι ότι καθοδηγείται από το ένστικτο και το κυριότερο αίσθημα όλων που είναι ο φόβος. Μάλλον δεν γεννηθήκαμε να ’μαστε λογικά όντα τελικά, η λογική είναι μια πιθανότητα που θέλει πολύ δουλειά. Παλεύει καθημερινά έναν άνισο αγώνα με το συναίσθημα και το άγχος της επιβίωσης, που μεταφράζεται σε όλα τα επίπεδα με το «ο θάνατος σου ή ζωή μου».

Ερχόμαστε για να αντιμετωπίσουμε μια ζούγκλα όπου όταν ανατείλει ο ήλιος είτε είσαι λιοντάρι, είτε είσαι αντιλόπη πρέπει να αρχίσεις να τρέχεις αν θέλεις να ζήσεις. Οι φωτεινές εξαιρέσεις δίνουν ελπίδα, μας βοηθούν να παίρνουμε κουράγιο, αλλά και επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Σε αυτό το πλαίσιο, και καθώς έχουμε την τάση να μεταμφιέζουμε τα πάντα για πιο εύκολη κατανάλωση και «πέψη», ξεπηδούν συνέχεια «καρναβάλια» γύρω μας.

 

5)    Πώς νιώθετε που είστε μέλος των εκδόσεων Βακχικόν;

 

Είναι χαρά μου να συνεργάζομαι με την ομάδα των εκδόσεων «Βακχικόν». Επαγγελματίες αλλά προσιτοί, συνεργάσιμοι, οικείοι, καταφέρνουν να ακολουθήσουν τους κανόνες της αγοράς διατηρώντας τις ανθρώπινες ισορροπίες. Χαίρομαι που κάναμε αυτό το ξεκίνημα με άγνωστο προορισμό πριν τέσσερα χρόνια.

 

6)    Πως έγινε η επιλογή του εξωφύλλου;

 

Έχω την τάση να συνδέω το ποιητικό έργο με την αγάπη μου για τα ταξίδια και την αποτύπωση των εικόνων που με εκπλήσσουν κατά τη διάρκεια των ταξιδιών αυτών. Εδώ η έκπληξη των «αποστάσεων» στον τρόπο σκέψης αντικατοπτρίζεται στην έκπληξη της απόστασης των υψηλότερων ουρανοξυστών από τα συμβατικά κτίρια, σε μια από τις πολυπληθέστερες μητροπόλεις του κόσμου. «Μια εικόνα χίλιες λέξεις»…

 

7)    Αγαπημένα βιβλία και συγγραφείς ή ποιητές.

 

Έχω αναφερθεί επανειλημμένα στον Πλάτωνα, και τον Καβάφη. Με αυτήν την ευκαιρία θα θελα να αναφέρω δυο σύγχρονους δημιουργούς που θαυμάζω, την Κική Δημουλά και τον Άρη Μαραγκόπουλο. Η πρώτη με κέρδισε με το διαπεραστικό της βλέμμα, τον άμεσο στίχο και πάνω απ΄όλα τη γυναικεία προσέγγιση της σύγχρονης πραγματικότητας των ανθρώπινων σχέσεων, ενώ ο δεύτερος με την αφηγηματική του ικανότητα, τις ιστορικές του γνώσεις και την αρτιότητα της σκέψης του.

 

8)    Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.

 

«Ο χειρότερος εχθρός και ο καλύτερος σύμμαχος είναι μέσα μας, εμείς διαλέγουμε αν θα παραταχθούμε στο δικό μας στρατόπεδο, ή απέναντι».

 

 Της Αλεξίας Βλάρα, 6/5/2024