Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ

 


ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ

21 /12: Κάθε Πέμπτη κύριε Νιάρχο

23/12: Ξένες Πόρτες

25/12: Η Άλκη Ζέη διαβάζει Ζωρζ Σαρή

27/12: Η Σύλβα και ο Δράκος

31/12: Ξαναλέγοντας τις Ιστορίες

Το Θέατρο Σταθμός υποδέχεται τις φετινές γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς δίνοντας τη δυνατότητα στο θεατρόφιλο κοινό, μέσα από το συνεχές ψηφιακό του πρόγραμμα, να παρακολουθήσει στην ηλεκτρονική του σελίδα stathmostheatro.gr τρεις εξαιρετικές παραστάσεις και δύο μοναδικές εκδηλώσεις χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση.

Πιο συγκεκριμένα, το Θέατρο Σταθμός προγραμματίζει ένα ξεχωριστό αφιέρωμα στην ηθοποιό Νένα Μεντή που περιλαμβάνει την παράσταση του καλλιτεχνικού του διευθυντή Μάνου Καρατζογιάννη «Ξένες Πόρτες – Μάνος Ελευθερίου» που παρουσιάστηκε τον Ιούλιο του 2019 στην Πειραιως 260 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, την παράσταση «Η Σύλβα και ο Δράκος» που παρουσιάστηκε τη σεζόν 2014- 2015 στη μουσική σκηνή Χαμάμ, βασισμένη στο βιβλίο του Θωμά Κοροβίνη «Ο γύρος του θάνατου», καθώς και την εκδήλωση «Κάθε Πέμπτη κύριε Νιάρχο» που πραγματοποιήθηκε στις 9/11/2017 με καλεσμένη του Θανάση Νιάρχου την ίδια τη δημοφιλή πρωταγωνίστρια σε μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός.

Παράλληλα, οι μικροί μας φίλοι θα μπορούν να παρακολουθήσουν μαγνητοσκοπημένη τη μοναδική εκδήλωση με την Άλκη Ζέη να διαβάζει Ζωρζ Σαρή που έλαβε χώρα στο θέατρο Σταθμός στις 13/12/2017 καθώς και

 

την παράσταση για εφήβους του Βασίλη Κατσικονούρη «Ξαναλέγοντας τις Ιστορίες».

 

Αγαπητοί φίλοι του Θεάτρου,

Ευχές για καλές γιορτές και γρήγορη αντάμωση.

Ευχές για ένα 2021, όπου οι άνθρωποι και τα θέατρα θα μπορέσουμε να ανοίξουμε ξανά τις αγκαλιές μας.

 

 

Αναλυτικά οι ημέρες και ώρες προβολής του εορταστικού ψηφιακού μας προγράμματος:

 21 /12: Κάθε Πέμπτη κύριε Νιάρχο

23/12: Ξένες Πόρτες

25/12: Η Άλκη Ζέη διαβάζει Ζωρζ Σαρή

27/12: Η Σύλβα και ο Δράκος

31/12: Ξαναλέγοντας τις Ιστορίες

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ 

«Ξένες Πόρτες»

Δραματουργική επεξεργασία - σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης
Δραματουργική συνεργασία: Θανάσης Νιάρχος - Χριστιάννα Μαντζουράνη
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Σκηνικά: Γιάννης Αρβανίτης
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Βίντεο: Δήμητρα Τρούσα

Βοηθοί σκηνογράφου: Θεανώ Βάχλα, Βασιλική Λιανού
Ερμηνεία: Νένα Μεντή

Πειραιώς 260, Φεστιβάλ Αθηνών.

  

«Η Σύλβα και ο Δράκος»

Παράσταση βασισμένη στο βιβλίο του Θωμά Κοροβίνη
«Ο γύρος του θανάτου».

 

Ερμηνεία: Νένα Μεντή.

Συνοδεύει στο ακορντεόν ο Παναγιώτης Τσεβάς

Μουσική σκηνή Χαμάμ

 

«Ξαναλέγοντας τις Ιστορίες»

Συγγραφέας: Βασίλης Κατσικονούρης, Ελένη Γιαννάκη

Σκηνοθεσία: Βασίλης Κατσικονούρης

Παίζουν: Ομάδα «Εφήλικον» (έφηβοι και ενήλικες του 1ου Γυμνασίου και Λυκείου Ζωγράφου)

 

 

Έγραψαν για τις παραστάσεις «Ξένες Πόρτες», η «Σύλβα και ο Δράκος» και «Ξαναλέγοντας τις ιστορίες»

 

 «Ξένες Πόρτες»

Ο αείμνηστος φίλος, σπουδαίος ποιητής και πεζογράφος Μάνος Ελευθερίου, που μας αιφνιδίασε (όπως πάντα, αλλά τώρα οριστικά) με τις ανατροπές του απροσδόκητα, έγραψε κάποτε, και έμεινε στο συρτάρι της Νένας Μεντή, ένα κείμενο, προϊόν μιας, ελαφρώς, μεταγραφής μιας προφορικής μαγνητοφωνημένης αφήγησής της γιαγιάς του Ευαγγελίας Διγενή. 

Το κείμενο αυτό αναδύθηκε ξανά από το συρτάρι από τη Μεντή και αποτέλεσε μια έξοχη, αριστουργηματική παράσταση που οργάνωσε και διασκεύασε το κείμενο για τη σκηνική προοπτική του ο Μάνος Καρατζογιάννης. 
Στέκω ιδιαίτερα στο δημιουργό Καρατζογιάννη για να τονίσω κάτι που σπανίζει πια στις μέρες του ηλίθιου μεταμοντερνισμού και στον τόπο μας. Αγαπάει τα παλιά κείμενα, τα γνήσια λαϊκά ήθη, τους μετέωρους χαρακτήρες μιας κοινωνίας που, όπως έλεγε ο Καβάφης, «συσχετίζουν

κουτά»!
Κυρίαρχη, μόνη και πλήρης, αυθεντική και ουσιώδης στη σκηνή, η Νένα Μεντή!

 

Τι ρυθμοί, τι ελληνικός μεστός λόγος, τι εξαίσιες παύσεις, όπου κυριαρχούσε η συναισθηματική φόρτιση και οι σιωπές για να βυθιστεί η μνήμη στα τιμαλφή της.
Οι « Ξένες Πόρτες» του Μάνου Ελευθερίου είναι μια προσφορά στην ιστορία της ελληνικής γλώσσας, όπου αναδεικνύεται ο πυρήνας του λόγου, τα ουσιαστικά και τα ρήματα.

Κώστας Γεωργουσόπουλος, Τα Νέα, 22/7/2019

 

 

 

Αντικειμενικά μιλώντας, τα σκήπτρα του ελληνικού μέρους του φεστιβάλ κρατά η παράσταση του Μάνου Καρατζογιάννη με τίτλο Ξένες Πόρτες.
(..)Το έργο αποδίδει χωρίς εξωραϊσμούς και φιοριτούρες τον αμφίρροπο και συχνά παράλογο χαρακτήρα των ανθρωπίνων ως πρωτοπρόσωπη μαρτυρία ενός χαρακτήρα που είναι μοναδικός, όχι μόνο γιατί πρόκειται για γυναίκα της επαρχίας μιας περασμένης εποχής, αλλά και γιατί αυτή δεν είναι μια οποιαδήποτε: είναι μια γυναίκα με χάρισμα ποιητικό και θεατρική επιτήδευση, που παράλληλα εκστομίζει μεγάλες αλήθειες.
 
Και το ίδιο ακριβώς κάνει η συγκλονιστική ερμηνεία της Νένας Μεντή, υπό την ισχυρή σκηνοθετική μπαγκέτα του Μάνου Καρατζογιάννη: σκληρή και ταυτόχρονα τρυφερή, προσγειωμένη και ταυτόχρονα «φευγάτη», πικραμένη και ταυτόχρονα χαμογελαστή, η Νένα Μεντή μπαίνει στο πετσί του μονολόγου της και εξυφαίνει ένα μοναδικό παραστασιακό κλίμα επικοινωνώντας με το κοινό και προκαλώντας ρίγη συγκίνησης.
(..)Τα εύσημα στον αείμνηστο Μάνο Ελευθερίου, που διέσωσε τη μαρτυρία της, στη Νένα Μεντή, που τη διαφύλαξε ως κόρην οφθαλμού και την ενσάρκωσε συγκλονιστικά επί σκηνής και στον Μάνο Καρατζογιάννη, που ενορχήστρωσε με λυρικό τρόπο αυτό το ακριβό κληροδότημα και μας το προσέφερε σαν πραγματικό αντίδωρο.

Νίκος Ξένιος, Bookpress, 19/07/2019,

 

Αποθέωση για τη Νενα Μεντη -  ένα παρατεταμένο χειροκρότημα στην αρχή κι έπειτα το κοινό να τη φέρνει ξανά και ξανά στη σκηνή/ οι "Ξένες Πόρτες"μπορεί να έκλεισαν σήμερα στο Πειραιώς 260, είμαι σίγουρος όμως ότι θα ανοίξουν και πάλι για να τις απολαύσουμε όσοι δεν πρόλαβαν και φυσικά να τις ξαναδούμε όσοι γοητευτήκαμε απο αυτές/ έχουν μακρά πορεία οι γερές "Ξένες Πόρτες" και σίγουρα η Νένα Μεντή θα υποκλίνεται ξανά και ξανά για αυτές-το χειροκρότημα το σημερινό μου θύμισε ανάλογο της " Ευτυχίας Παπαγιαννοπουλου"/

Μάνο Καρατζογιάννη θα το χαιρόταν πολύ ο ακριβός μας Μάνος Ελευθερίου το...δώρο που του κάνατε η Νένα με την έξοχη ερμηνεία της και εσύ με την καίρια δουλειά σου στο κείμενο και την σκηνοθεσία /

 στο καληνύχτα Μάνο και καλό ξημέρωμα έτρεχαν ποτάμι τα δάκρυα/ αχ αυτοί που λείπουν/ αχ εμείς που μείναμε πίσω....

 Βασίλης Μπουζιώτης, 7/2019

 

Πάνω απ' την Πειραιώς αυτές τις ημέρες πετάει το πνεύμα του Μάνου Ελευθερίου, η πρώτη ύλη της δημιουργίας του από ένα κείμενο- μονόλογο σχεδόν πυρήνα της συριανής ζωής του αιώνα - και άρα των σχέσεων των ανθρώπων της- σκηνοθετημένο από τον λαμπρό Μάνο Καρατζογιάννη, ώριμο και ευθυτενή στους δασκάλους του, με την κλιμακούμενα κορυφαία Νένα Μεντή. Οι Ξένες Πόρτες διαρκούν μία ώρα αλλά αρκούν για μια εισαγωγή στον πρότερο τρόπο και ήθος ζωής. Κρίμα τα νησιά μας σήμερα λεηλατημένα να μην μπορούν να αντέξουν τους ποιητές.

 Δημήτρης Μανιάτης, 7/2019

 

  

«Η Σύλβα και ο Δράκος»

 

 Θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά για αυτήν την παράσταση -ένα λαϊκό θέαμα σε μια όμορφη λαϊκή γειτονιά- αλλά αρκεί αυτό: Μην τη χάσετε! Κάντε αυτό το δώρο στον εαυτό σας και απολαύστε αυτή την πολύτιμη ανάσα.Να προσθέσω μόνο πως η Νένα Μεντή είναι σαν να έχει βγει μέσα από τη γη.

Η Νένα Μεντή δεν είναι ηθοποιός, είναι φυσικό φαινόμενο. Δεν την βλέπεις, δεν την ακούς, την νιώθεις.

 Πιτσιρίκος, 28/1/2014

 

H ιδέα του Θωμά Κοροβίνη, να δραματοποιήσει το τελευταίο κεφάλαιο του μυθιστορήματός του «Ο γύρος του Θανάτου», στήνοντας επί σκηνής ένα σχεδόν δίωρο μουσικό αφήγημα-ντοκιμαντέρ για την ειδικού βάρους ζωή ενός εξ όψεως ελαφρών προδιαγραφών ανθρώπου,

 

φαίνεται να καρποφορεί. Σ’ έναν απόλυτα ιδανικό χώρο, στο «Χαμάμ» των Άνω Πετραλώνων, όλα φαίνεται να βρίσκουν έναν αξιοσημείωτο λόγο ύπαρξης. Ο μεστός, γοργός και γλαφυρός ρυθμός του μονολόγου, μέσα από τραγούδια αξεπέραστα και βαθιά «ελληνικά» πλάθουν το κοινωνικό πορτρέτο μιας ιδιαίτερης εποχής, της Ελλάδας του ’60, μεταφέρουν το στίγμα από την πλευρά των ηρώων που τη βίωσαν και όχι από αυτά που γράφτηκαν ως ιστορία, μένοντας στα βαθιά νερά μιας Ελλάδας που αναζητούσε εναγωνίως εξιλαστήριο θύμα για τους πόνους και τα βάσανα της. Η Νένα Μεντή ζωντανεύει τη Σύλβα με μπρίο και εκρηκτικό ταπεραμέντο, μπολιασμένη μ’ ένα γοητευτικό δαιμόνιο, κινώντας τα υποκριτικά της πλοκάμια τόσο δεξιοτεχνικά σε σημείο να θαυμάζεις τον τρόπο με τον οποίο άγει και φέρει το κλάμα και το γέλιο σου. Τραγουδά με λυγμό τραγούδια παθιασμένα και «αμαρτωλά», στέκει δίπλα στο ρόλο και όχι απέναντι, αποτελεί μια ενεργή πηγή συναισθημάτων. Στο πλάι της, ο ακορντεονίστας Παναγιώτης Τσεβάς, αναζωπυρώνει την κατάλληλη στιγμή το βίωμα, κάνοντας το μελωδία. Το ιδιαίτερο στην παράσταση είναι πως ο μουσικός δεν στέκει αμέτοχος στα δρώμενα. Παρά το γεγονός της απουσίας κειμένου, ο Παναγιώτης Τσεβάς δείχνει να μιλά με το ακορντεόν του, λες και σηκώνει με τη μουσική του το βαρύ φορτίο εκείνο της καρδιάς που καθιστά αδύναμο το στόμα να μιλήσει.

Βλάσης Κωστούρος, musicity, 03/2014

Τη Μεντή, στο «ρεσιτάλ» της, συντροφεύει μελωδικά με το ακορντεόν του ο βιρτουόζος Παναγιώτης Τσεβάς. Τι όμορφο όργανο, μια ορχήστρα μόνο του, όταν βρίσκεται στα σωστά χέρια! Ο Τσεβάς μετέχει και στο θεατρικό με τη δική του… ματιά και χημεία που έχει με την πρωταγωνίστρια.

Και στο τραγούδισμα η Μεντή με τη μεστή, ρεαλιστική ερμηνεία της σε συνεπαίρνει και σε κάνει να σιγοτραγουδήσεις μαζί της.

Κώστας Μπαλαχούτης, Ogdoo.gr, 19/12/2014

 

 

 «Ξαναλέγοντας τις Ιστορίες»

 

 

Η παράσταση Ξανά λέγοντας τις ιστορίες υπήρξε ο καρπός μιας τέτοιου είδους προετοιμασίας: η σκηνοθεσία, η υποκριτική των μαθητών και των καθηγητών δημιουργούν την αίσθηση ενός ζωντανού οργανισμού, την αίσθηση της ομάδας, σαν ένα γιγάντιο μουσικό θέμα, όπου το κάθε μέλος λειτουργούσε σαν μία διαφορετική νότα, η έλλειψη της οποίας θα αλλοίωνε το σύνολο. Ο ρυθμός, η λεπτομέρεια και η επιμέλεια της σκηνοθεσίας κατόρθωνε να παρασύρει και να μαγνητίσει τον θεατή, καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης. Ο επαγγελματισμός των μαθητών και κατ’ επέκταση η αρμονία που παράγεται από το σύνολο αποτέλεσμα, καθιστούν την παράσταση σημείο αναφοράς. Λειτουργώντας σαν ένας φάρος, σηματοδοτεί τη διάνοιξη

νέων οριζόντων στο θεατρικό γίγνεσθαι, καθώς το σχολικό θέατρο ξεφεύγει για πρώτη φορά από την αυτοαναφορικότητά του.

 Ιφιγένεια Καφετζοπούλου, cityculture, 29/10/2018

 

 

Η γράφουσα είχε την τύχη να παρακολουθήσει το πρόσφατο θεατρικό εγχείρημα του 1ου Γυμνασίου Ζωγράφου, την παράσταση «Ξανα…λέγοντας τις ιστορίες». Εξαιρετικό δείγμα

 

«ώριμου» σχολικού θεάτρου, από ερασιτέχνες-παιδιά επαγγελματικού ήθους και «ενήλικης» ευθύνης.

Ψυχή και ιθύνων νους της ομάδας ο -και καταξιωμένος θεατρικός συγγραφέας- Βασίλης Κατσικονούρης, ο οποίος εργάζεται εκεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια ως καθηγητής Αγγλικών. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα δημιουργήθηκε ένας πυρήνας που βαθμιαία διευρύνεται και εμπλουτίζεται τόσο από πλευράς έμψυχου υλικού όσο και από πλευράς δράσεων και δραστηριοτήτων. Η φετινή παράσταση είχε σπονδυλωτή δομή και κινούταν πάνω στον θεματικό άξονα της μνήμης και του νόστου σε μια απωθημένη, αλλά όχι ανήκεστα χαμένη παιδικότητα. Βασίστηκε σε επτά διηγήματα, τα έξι του Β. Κατσικονούρη και το ένα της Ελ. Γιαννάκη (γονέας), που αναπτύχθηκαν σε ισάριθμους μονολόγους με εμβόλιμες διαλογικές παρεμβάσεις, όλα με αφορμή μια ανεπίδοτη, μετέωρη ανάμνηση που επανέρχεται επίμονα, ζητώντας την κάθαρσή της, σε χωροχρόνο αόριστο, ή, όπως αναφέρεται στο σημείωμα της παράστασης, στον τόπο -και τον χρόνο- του «Ξανά», στην γκρίζα ζώνη της επιθυμίας, όπου τα όνειρα και οι μνήμες ξαναβρίσκουν το σώμα και τη θέση τους. Σε ένα αφαιρετικό σκηνικό των Β. Παναγιωτόπουλου και Κ. Ζέρβα (γονείς) από έπιπλα καλυμμένα με πανί, σαν σπίτι από καιρό ακατοίκητο, σαν τόπος-μεταίχμιο που «λιώνει» στο θολό περίγραμμα μιας μακρινής ανάμνησης, παρίσταντο ταυτόχρονα όλα τα παιδιά, φέροντας βαλίτσες, σαν ταξιδευτές του χρόνου με σκευή τη μνήμη… Οι μαθητές-ηθοποιοί, πιο ώριμοι από ποτέ, σκηνικά βελτιωμένοι, με εμφανές το ίχνος μιας εσωτερικής εξέλιξης. Μια δουλειά υψηλής συγκινησιακής θερμοκρασίας!

Κατερίνα Θεοδωράτου, ΠΑΙΔΕΙΑ & ΚΟΙΝΩΝΙΑ, τεύχος 130, Ιούνιος 2018

 

 

 

·        Το πρόγραμμα του Θεάτρου Σταθμός για την περίοδο 2020 - 2021, λόγω των ειδικών συνθηκών, θα ανακοινώνεται αναλυτικά κάθε μήνα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης καθώς και στην ιστοσελίδα μας: stathmostheatro.gr.

 

 

 

Για να επικοινωνήσετε με το Θέατρο Σταθμός: info@sthatmostheatro.gr/

Η ιστοσελίδα μας: http://stathmostheatro.gr/

Η σελίδα μας στο facebook: https://www.facebook.com/stathmostheatro/

Ακολουθήστε μας στο Ιnstagram: https://www.instagram.com/theatro_stathmos/

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα