Εκπομπή "Ελλήνων Δρώμενα". Τρίτη 22 Δεκεμβρίου στην ΕΡΤ3. "Βρε Κεχαγιά περήφανε!"

ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΡΩΜΕΝΑ

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου στις 18.00,
στην ΕΡΤ3

Τίτλος επεισοδίου:
Βρε Κεχαγιά περήφανε!"

Δείτε το trailer της εκπομπής

Το ταξίδι της εκπομπής Ελλήνων Δρώμενα στους τόπους και στους ανθρώπους, ερευνώντας και αναζητώντας τα στοιχεία που συνθέτουν τον πολιτισμό μας, αυτή τη φορά καταλήγει στη Λήμνο. Για να αναδείξει ένα νησί με έντονες διαστάσεις στην πολιτισμική του έκφραση.

Η Λήμνος είναι περισσότερο γνωστή για την αγροκτηνοτροφική της φυσιογνωμία, χάριν του πλουτοπαραγωγικού χαρακτήρα της. Είναι προ πάντων όμως διαχρονικά ταυτισμένη με τους ονομαστούς «Κεχαγιάδες», αφού ακόμη και ο σπουδαίος λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος θα απεικονίσει τον Κεχαγιά ως σύμβολο του νησιού.

Η μορφή του Κεχαγιά καθρεφτίζει την ζωή των ανθρώπων της Λήμνου, που σε όλο της το φάσμα είναι ταυτισμένη με την αγροκτηνοτροφική δραστηριότητα. Η ζωή του Κεχαγιά, ο «κεχαγιάδικος» χαρακτήρας γεννήθηκε και ωρίμασε στην ποιμενική και στην γεωργική ιστορική συνέχεια του νησιού.

Ο Κεχαγιάς στην πορεία των χρόνων από οικονομικός διαχειριστής της αγροτικής μονάδας που του εμβάπτισε την ονομασία, θα μετεξελιχθεί και θα ταυτιστεί με τον σύγχρονο κτηνοτρόφο που έχει στην κατοχή του έναν αριθμό ζώων αναλαμβάνοντας το συντονισμό των αγροτικών εργασιών που απαιτούνται σχετικά με το κοπάδι και το κτήμα του.

Τα τραγούδια και οι χοροί της Λήμνου απεικονίζουν τη ζωή και τις περιπέτειες του κεχαγιά.

Η ξεχωριστή για την παρουσία της στο βορειανατολικό Αιγαίο λύρα, μελοποίησε τα «βάσανα» και ύμνησε την καθημερινότητα και τις περιπέτειες των Κεχαγιάδων στις μάντρες τους κι έτσι ένας από τους ξακουστούς τοπικούς χορούς του νησιού είναι ο «κεχαγιάδικος».

«Βρε Κεχαγιά, βρε Κεχαγιά περήφανε!...»

Στον τραγουδιστικό αυτό «ύμνο» των Κεχαγιάδων πλέκεται ο βίος των αγροκτηνοτρόφων της Λήμνου σε όλες τις εκφάνσεις του, αφού σε αυτόν ο καθένας από τους κατοίκους του νησιού μπορεί να προσαρτήσει την τραγουδιστική αφήγηση των δικών του παθών.

Ο λυράρης Θανάσης Κοτσιναδέλης έχοντας αποθησαυρίσει τα χαρακτηριστικά ιδιώματα των σκοπών της Λήμνου μας ερμηνεύει με δεξιότητα και μας αφηγείται παραστατικά την δική του «κεχαγιάδικη», λόγω οικογενειακής καταγωγής, βιωμένη περιπέτεια.

Στο φακό της εκπομπής αφηγούνται οι σημερινοί κάτοικοι των «κεχαγιάδηκων» χωριών τα πάθη και τις περιπέτειές τους. Γιατί σήμερα «κεχαγιάς» είναι ο Λημνιός που μπορεί να μην φοράει βράκα, να μην έχει κοπάδια πρόβατα, να μην καλλιεργεί πια τα χωράφια του, να ζει στην Αμερική, στην Αυστραλία, τον Καναδά, τη Γερμανία, στην Αθήνα, αλλά η ψυχή του βρίσκεται στον κάμπο και τις ακροθαλασσιές της Λήμνου και μόλις ακούσει τον «κεχαγιάδικο» αφουγκράζεται τους χτύπους της καρδιάς του.

Σκηνοθεσία: Αντώνης Τσάβαλος

Έρευνα - σενάριο: Αντώνης Τσάβαλος

Φωτογραφία: Γιώργος Χρυσαφάκης

Μοντάζ: Άλκης Αντωνίου

Οργάνωση παραγωγής: Μαρία Τσαντέ

Παραγωγή: filmellon

Ακολουθήστε το "Ελλήνων Δρώμενα"

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου. Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης. Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης. Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play. From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century. At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Αλεξία Πετροπούλου: "Ο κόσμος πάντα θα έχει ανάγκη τη χαρά γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου... να χαίρεται!"

«Το κλύσμα» στο θέατρο Αλκμήνη. Μιλήστε μου για αυτή την παράσταση. Αφηγούμαι, σαρκάζω και αυτοσαρκάζομαι, χορεύω, ερωτοτροπώ, πέφτω και σηκώνομαι,θυμάμαι και ξεχνώ... τη ζωή μιας γυναίκας που μέσα από τον πόνο, τον έρωτα, το χιούμορ, την προδοσία και τις όμορφες λέξεις, προσπαθεί μονίμως να υπερβεί τα ματαιωμένα όνειρά της και τις αντοχές της με συγχώρεση και αγάπη όσο και να συγκρούεται ο εσωτερικός της κόσμος με την πραγματικότητα και όλα αυτά τα όμορφα και δύσκολα ζωντανεύουν στην σκηνή υπό την σύγχρονη σκηνοθετική ματιά της Άννας Σωτρίνη.

Open Mind

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου