Εθνικό Θέατρο Εργαστήριο Piccolo Teatro

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ PICCOLO TEATRO DI MILANO ΣΤΗ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

28 Ιανουαρίου – 1 Φεβρουαρίου 2020

Η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου σε συνεργασία με το Piccolo Teatro του Μιλάνο, του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου και της Πρεσβείας της Ιταλίας στην Αθήνα, οργανώνει θεατρικό εργαστήρι που επιμελούνται οι καλλιτέχνες του Piccolo Teatro di Milano – Teatro d’Europa, με συμμετέχοντες τους φοιτητές του Γ΄ έτους.

Αποτέλεσμα του εργαστηρίου θα είναι μια ανοιχτή για το κοινό παράσταση το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου στις 17:00, στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Στόχος του εργαστηρίου είναι η μελέτη, η εκμάθηση και η πρακτική τεχνικών αυτοσχεδιασμού και υποκριτικής με τις μάσκες της Commedia dell’ Arte.

Χρησιμοποιώντας το σώμα, τη φωνή, τη μιμική και τη χειρονομία, οι μαθητές κάνουν ένα ταξίδι στην ιστορία: με αφετηρία την Αναγέννηση, περνώντας από τον 18ο αιώνα, μέχρι και την θεατρική μεταρρύθμιση του Κάρλο Γκολντόνι θα φτάσουν ως στον Υπηρέτη δύο αφεντάδων σε σκηνοθεσία του Τζόρτζιο Στρέλερ, μια παράσταση που συνεχίζει να εντυπωσιάζει εδώ και 70 χρόνια. Με πάνω από 11 εκδοχές, αποτελεί τη πλέον διάσημη ιταλική παράσταση στον κόσμο και έχει παρουσιαστεί σε περισσότερες από 48 χώρες συνεχίζοντας έως σήμερα να αποτελεί «σχολείο» για τους νέους διπλωματούχους του Piccolo Teatro di Milano.

Με βάση την ικανότητα των ηθοποιών στο λόγο και την χειρονομία και το ταλέντο τους στον αυτοσχεδιασμό, η Commedia dell' Arte γεννήθηκε και αναπτύχθηκε στην Ιταλία μεταξύ του 16ου και του 18ου αιώνα. Ήταν μια εποχή κατά την οποία θίασοι επαγγελματιών ηθοποιών - των κωμικών ηθοποιών - ταξίδευαν από πόλη σε πόλη, ακόμη και στο εξωτερικό, για να παίξουν τα έργα τους σε πλατείες, πανηγύρια και σε προαύλια εκκλησιών. Οι ηθοποιοί αυτοσχεδίαζαν, στηρίζοντας τη δράση τους σε ένα canovaccio, έναν καμβά με γενικές πληροφορίες για την εξέλιξη της ιστορίας. Οι ηθοποιοί ειδικεύονταν σε σταθερούς ρόλους, τους οποίους έπαιζαν συχνά για όλη τους τη ζωή και ενίοτε μεταβίβαζαν και στα παιδιά τους. Οι εραστές, οι ηλικιωμένοι και οι υπηρέτες είναι οι τυπικοί χαρακτήρες της Commedia dell' Arte, που συχνά τυποποιούνται από μια μάσκα - ένας όρος που έχει γίνει συνώνυμος του «χαρακτήρα» - και ένα κοστούμι τα οποία το κοινό μαθαίνει να αναγνωρίζει σε όλες τις παραστάσεις. Ο Υπηρέτης δύο αφεντάδων είναι ένα μοντέλο για την κατανόηση του μετασχηματισμού της Commedia dell' Arte στα μέσα του 18ου χάρη στην παρέμβαση του Carlo Goldoni (1707 - 1793). Ο συγγραφέας καθιέρωσε την υπεροχή του δραματουργού πάνω στον ηθοποιό και τη θεμελιώδη σημασία του γραπτού κειμένου που ο ηθοποιός έπρεπε να αποστηθίσει και να μάθει απ’ έξω, περιορίζοντας τον αυτοσχεδιασμό. Οι χαρακτήρες έπαψαν να είναι απλές μάσκες και εμπλουτίστηκαν με βάθος και ρεαλισμό. Γραμμένος πρώτα ως canovaccio, ο Υπηρέτης δύο Αφεντάδων απέκτησε την οριστική του μορφή το 1745.

Το εργαστήριο διευθύνουν οι: Enrico Bonavera και ο Giorgio Bongiovanni

Είσοδος ελεύθερη

Γλώσσα: Ελληνικά, Ιταλικά

Το εργαστήριο εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του προγράμματος Tempo Forte Ιταλία – Ελλάδα.

Φωτογραφίες: Masiar Pasquali.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου. Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης. Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης. Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play. From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century. At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα

Open Mind

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου