Ο ΤΕΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ΣΤΟ SUNDANCE FILM FESTIVAL ΜΕ ΤΟ ANTI-GONE ΣΕ ΑΝΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΩΝΑΣΗ
Ο ΤΕΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ΣΤΟ SUNDANCE FILM FESTIVAL ΜΕ ΤΟ ANTI-GONE ΣΕ ΑΝΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΩΝΑΣΗ
26-28 & 30 Ιανουαρίου 2020 | Biodigital Theatre, New Frontier Central, Park City, Γιούτα, ΗΠΑ
H πολυμεσική περφόρμανς του Τεό Τριανταφυλλίδη, σε ανάθεση και παραγωγή του Ιδρύματος Ωνάση, κάνει πρεμιέρα στο Sundance Film Festival 2020, ως μέρος του πρωτοποριακού προγράμματος New Frοntier.
Το Anti-Gone του Τεό Τριανταφυλλίδη κάνει πρεμιέρα στις 26 Ιανουαρίου στο 2020 Sundance Film Festival, στο πλαίσιο του καινοτόμου New Frontier, υπό τον καλλιτεχνικό προγραμματισμό της Shari Frilot, Επικεφαλής Επιμελήτριας του New Frontier, της ενότητας του φεστιβάλ που περιλαμβάνει παραγωγές που βρίσκονται στο σταυροδρόμι της τέχνης του κινηματογράφου, των εικαστικών και της τεχνολογίας.
Η πολυμεσική περφόρμανς Anti-gone του Τεό Τριανταφυλλίδη, σε ανάθεση και παραγωγή του Ιδρύματος Ωνάση, βασίζεται στο ομώνυμο κόμικ του Connor Willumsen (2017) και ενσωματώνει 3D προσομοιώσεις, αλληλεπιδραστικά στοιχεία σε πραγματικό χρόνο και θεατρικότητα, μεταφέροντάς μας σε έναν κόσμο όπου η περιβαλλοντική καταστροφή θεωρείται φυσιολογική.
Σε έναν κόσμο μετά-κλιματικής αλλαγής, η καταστροφή του περιβάλλοντος έχει γίνει η νέα κανονικότητα. Οι πόλεις έχουν βυθιστεί, ωστόσο τα απομεινάρια της καπιταλιστικής κουλτούρας - ο καταναλωτισμός, η ανισότητα, η κοινωνική αναταραχή – συνεχίζουν να υπάρχουν, προσκολλημένα στα ερείπια του πολιτισμού. Σε αυτό τον κόσμο πλοηγείται αβίαστα ένα ζευγάρι, oι Spyda και Lynxa. Με το ιστιοφόρο τους περιφέρονται από μέρος σε μέρος, κάνουν ψώνια, πάνε σινεμά, παίρνουν ψυχεδελικά ναρκωτικά. Σε έναν κατεστραμμένο κόσμο, στον οποίο μπορείς να έχεις τα πάντα, ποιο είναι το κόστος;
Ο Τεό Τριανταφυλλίδης εμπνέεται από την ιδιοσυγκρασιακή αφήγηση και το οπτικό στυλ του Willumsen για να διερευνήσει τις δυνατότητες και τους περιορισμούς τόσο της θεατρικής παράστασης όσο και της δυτικής αντίληψης. Οι προβληματισμοί του Τριανταφυλλίδη γύρω από τις μεγάλες οικουμενικές ανησυχίες βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στο μέσο που έχει επιλέξει καθώς το υβριδικό του θέατρο αναπαράγει τον αποπροσανατολισμό και τη σύγχυση αυτού που αποκαλούμε πραγματική ζωή. Οι χαρακτήρες και τα άβαταρ, τα ψηφιακά τους είδωλα, εμπλέκονται σε μεμονωμένες δραστηριότητες, παιχνίδια, ανάγνωση, σεξ, αγνοώντας ό,τι υπάρχει γύρω τους. Και ενώ ο Τριανταφυλλίδης χρησιμοποιεί οπτικά σύμβολα του παραδείσου όπως τα φωτεινά χρώματα, οι φοίνικες και τα ηλιοβασιλέματα, η πραγματικότητα είναι ακριβώς η αντίθετη.
Ο Τριανταφυλλίδης αναδημιουργεί τον κόσμο του Anti-Gone ως μια σειρά τρισδιάστατων σκηνών. Οι χαρακτήρες του μετακινούνται ανάμεσα στον πραγματικό κόσμο και σε έναν κόσμο βιντεοπαιχνιδιού, που καταλαμβάνουν αμφότεροι τον ίδιο χώρο. Συγκρουόμενες θέσεις πάνω στην οικολογία, τις δομές διακυβέρνησης και την πλοήγηση στην Ψηφιακή Εποχή μας, αποκαλύπτονται σε βυθισμένες πόλεις και στην κορεσμένη υπερανάπτυξη. Το Anti-Gone εγκαλεί «τα προνόμια και τις εκτροπές» όπως τον καταναλωτισμό και τις ταινίες Blockbuster, ενώ ένας στίχος τραγουδιού, που ακούγεται εκεί, υπόσχεται «καλοπέραση, αν ξεχάσεις όλα τ’ άλλα», σε μια κυκλική σύγκρουση ανάμεσα στους πολωμένους πρωταγωνιστές. Οι περφόρμερ εξερευνούν δραματικές αλληγορίες από το Θέατρο του Παραλόγου μέχρι τον ψυχολογικό ρεαλισμό και τη σωματική συνειδητοποίηση, ενόσω η μηχανή του παιχνιδιού εκτυλίσσει τη δική της περφόρμανς. Η παρουσία των ηθοποιών επαυξάνεται και περιπλέκεται με κράνη εικονικής πραγματικότητας, στολές σύλληψης της κίνησης και μια εμβαπτιστική προβολή, Ο Τριανταφυλλίδης σκηνοθετεί και σχεδιάζει σε πραγματικό χρόνο τον κόσμο που παρουσιάζεται τόσο στους περφόρμερ όσο και στο κοινό. Εδώ, τα παρασκήνια έρχονται πάνω στη σκηνή. Το Anti-Gone διεκδικεί τη θεατρικότητα ως έναν εναλλακτικό τρόπο μυθοπλαστικής σκέψης, επανενσωμάτωσης πραγματικών χώρων σε μια υποκειμενική λογική παιχνιδιού, ενός θεάτρου με έναν ανα-ευθυγραμμισμένο τέταρτο τοίχο, ενδεχομένως αναμειγμένο με την ίδια τη ζωή.
Ο Τεό Τριοανταφυλλίδης (γενν. 1988, Αθήνα) είναι ένας καλλιτέχνης που δημιουργεί εικονικούς κόσμους και διεπαφές για το ανθρώπινο σώμα, προκειμένου αυτό να κατοικήσει μέσα τους. Έχει μεταπτυχιακό (MFA) από το UCLA στον τομέα των Design Media Arts και πτυχίο αρχιτεκτονικής από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Έχει παρουσιάσει έργα του σε μουσεία, ανάμεσά τους στο Hammer Museum του Λος Άντζελες και στο NRW Forum του Ντίσελντορφ. Συμμετείχε στο Hyper Pavilion στην Μπιενάλε της Βενετίας του 2017 και στην Μπιενάλε της Αθήνας του 2018: ANTI-. Είναι εγκατεστημένος στο Λος Άντζελες και εκπροσωπείται από την γκαλερί The Breeder στην Αθήνα και τη Meredith Rosen στη Νέα Υόρκη.
Το Ίδρυμα Ωνάση έχει στη συλλογή του και άλλα έργα του Τεό Τριανταφυλλίδη. Στην 6η Athens Biennale ANTI που πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Onassis Culture, περιλαμβανόταν το έργο του “NIKE” (2018). Το έργο του “Prometheus” (2017) παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Onassis Birds’ Festival, στη Νέα Υόρκη τον Μάιο του 2018, συμμετείχε στη συνέχεια στη Διεθνή Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης (FIAC) στο Παρίσι, στη μεγάλη οθόνη που είχε στηθεί στην πεζοδρομημένη Avenue Winston Churchill έξω από το εμβληματικό Petit Palais τον Οκτώβριο του 2018, ενώ από τον Δεκέμβριο του 2019 εκτίθεται στο φουαγέ ισογείου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Ένα έργο του Theo Triantafyllidis
Συνεργάτες: Connor Willumsen / Matthew Doyle
Σύμβουλος Κίνησης: Rachel Ho
Μουσική: Cameron Stallones
Παραγωγός: Mari Spirito
Εκτέλεση Παραγωγής: Polina Miliou
Φωτισμοί: Connor Childs
3-D Artists: Joseph Melhuish / Ryan Decker / Siyao Zheng / Sara Drake
Lead Programmer: Stalgia Grig
Πρωταγωνιστούν: Lindsey Normington / Zana Gankhuyag / Matthew Doyle
Τεχνολογία σύλληψης κίνησης (Motion Capture): Noitom MoCap
Ευχαριστίες για την πιλοτική περφόρμανς στο Human Resources, Λος Άντζελες, UCLA Design | Media Arts, Barco Projectors.
Ανάθεση & Παραγωγή: Ίδρυμα Ωνάση
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου