Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

H Σοφίκα Ελευθερουδάκη μιλάει στο Open Mind




Η  Σοφίκα Ελευθερουδάκη μιλάει στο Open Mind με αφορμή το νέο ξεκίνημα απο τις εκδόσεις Ελευθερουδάκη, τις αλλαγές και την αγάπη της για τον εκδοτικό οίκο και το βιβλίο....


Νέο σύνθημα, «Γράψε μπορείς» σε ποιους απευθύνεστε και τι θέλετε να πετύχετε;

Απευθυνόμαστε σε όλους εκείνους, που θέλουν να γράψουν κάτι και ειδικότερα, σε εκείνους, που θέλουν να καταγράψουν τις αναμνήσεις τους. Από τους αποφοίτους σχολείων που θυμούνται τις πλάκες και τους καθηγητές των σχολικών τους χρόνων, έως τους ιατρούς, τους διπλωμάτες, ναυτικούς, επιχειρηματίες, ταξιτζήδες, ταξιδιώτες, γονείς… – σκεφτείτε πόσα γεγονότα έχει ζήσει ο καθένας μας και τι έχει να πει. Πιστεύουμε ότι όλες αυτές οι διηγήσεις αποτελούν μέρος της ιστορίας της χώρας μας και πρέπει να καταγραφούν. Σ’αυτήν την προσπάθεια με το Γράψε, Μπορείς!, εμείς μπορούμε να βοηθήσουμε είτε με εξειδικευμένους συγγραφείς που θα βοηθήσουν στο γράψιμο, είτε με όλα τα στάδια έκδοσης ενός  βιβλίου για τους φίλους και τους αγαπημένους του συγγραφέα, ή βέβαια με κάποια έκδοση, που πωλείται μέσω των βιβλιοπωλείων και όλα αυτά, με ένα χαμηλό κόστος.

    Τι έχετε να προτείνετε σε κάποιον νέο συγγραφέα;

Σε έναν νέο συγγραφέα που φιλοδοξεί να βρεθεί το βιβλίο του στα βιβλιοπωλεία θα συστήσω υπομονή, επιμονή και μεγάλη προσπάθεια. Αντοχή στην καλοπροαίρετη κριτική. Και Καλή Επιτυχία!

      Μιλήστε μου λίγο για τις εκδόσεις Ελευθερουδάκης.

Ως … ιστιοπλόος, νομίζω ότι πρέπει να πηγαίνουμε με τον καιρό, όταν δεν μπορούμε να πάμε εναντίον του. Από την επανάσταση του διαδικτύου, στο Netflix και το Spotify, στον χώρο μας έχουν αλλάξει πάρα πολλά, τα οποία επεξεργαζόμαστε και φιλοδοξούμε να επανέλθουμε με καινοτόμες ιδέες. Η επιχείρησή μας ιδρύθηκε το 1898, έχει κλείσει 100 χρόνια στον χώρο του βιβλίου και των εκδόσεων και σκοπεύουμε να συνεχίσουμε αυτή την πορεία με άλλο, σύγχρονο τρόπο. Σε κάθε περίπτωση, δεν το βάζουμε κάτω!

    Πιστεύετε ότι το βιβλίο έχει περάσει κρίση και συνεχίζει να περνάει;

Υπάρχει αναμφίβολα μια διεθνής κρίση στο βιβλίο, διότι έχει να ανταγωνιστεί πολλές άλλες μορφές εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας, κυρίως το δεύτερο. Σκεφτείτε το βιβλίο το 1960, χωρίς τηλεόραση, χωρίς κινητά, χωρίς Netflix … Παρόλα αυτά, έχει καταγραφεί, ότι η ανάγνωση των παραδοσιακών βιβλίων από χαρτί αποτελεί έναν εξαιρετικό τρόπο εγρήγορσης του εγκεφάλου και δεν συγκρίνεται ούτε με το παθητικό διάβασμα από μια οθόνη, ούτε βέβαια με την τηλεόραση.

     Ποια είναι η γνώμη σας για την ηλεκτρονική μορφή βιβλίων;

Προσωπικά δεν μου αρέσουν, όμως τα αναγνωρίζω ως μια νέα μορφή του γραπτού λόγου, όπως είναι και το ηχητικό (audiobook) βιβλίο. Διεθνώς, πολλοί αναγνώστες καταλήγουν στο να αγοράσουν έναν τίτλο σε περισσότερες από μία μορφή (π.χ. χάρτινο και ηχητικό), διότι εξυπηρετούν διαφορετικές ανάγκες.

    Ένα μήνυμα για το 2020 και για τους αναγνώστες μας.

Εύχομαι σε όλους  μια Καλή Χρονιά με Υγεία, Δημιουργικότητα και πολλές, καθημερινές χαρές. Στα 65 μου χρόνια έχω καταλάβει πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος και γι αυτό… Γράψε, Μπορείς! Γράφετε ότι θυμάστε, είστε μέρος της ιστορίας μας!

    Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Θα μου επιτρέψτε τα εκμυστηρευτώ  αργότερα μέσα στον χρόνο.

Tης Αλεξίας Βλάρα,28/1/2020


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Αλεξία Πετροπούλου: "Ο κόσμος πάντα θα έχει ανάγκη τη χαρά γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου... να χαίρεται!"

  «Το κλύσμα» στο θέατρο Αλκμήνη. Μιλήστε μου για αυτή την παράσταση. Αφηγούμαι, σαρκάζω και αυτοσαρκάζομαι, χορεύω, ερωτοτροπώ, πέφτω και σηκώνομαι,θυμάμαι και ξεχνώ... τη ζωή μιας γυναίκας που μέσα από τον πόνο, τον έρωτα, το χιούμορ, την προδοσία και τις όμορφες λέξεις,   προσπαθεί μονίμως να υπερβεί   τα ματαιωμένα όνειρά της και τις αντοχές της με συγχώρεση και αγάπη όσο και να συγκρούεται ο εσωτερικός της κόσμος με την πραγματικότητα και όλα αυτά τα όμορφα και δύσκολα ζωντανεύουν στην σκηνή υπό την σύγχρονη σκηνοθετική ματιά της Άννας Σωτρίνη.