Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

TRAJECTORY vs TOUCHING JUST | ένα double-bill για δύο ντουέτα | 5 & 6 Απριλίου στο Θέατρο Πόλη


Trajectory vs touching.just
ένα double-bill για δύο ντουέτα

Για 2 μόνο παραστάσεις
5 & 6 Απριλίου, 21.15
ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΛΗ
Φωκαίας 4 & Αριστοτέλους 87, Αθήνα

Ένα double bill για δυο ντουέτα, και τρεις νέους δημιουργούς φιλοξενείται για δύο μόνο βραδιές στη σκηνή του θεάτρου Πόλη (Φωκαίας 4 & Αριστοτέλους 87) στις 5 & 6 Απριλίου.

Τρείς ερμηνευτές της νέας γενιάς χορευτών, ο Άρης Παπαδόπουλος, η Μάρθα Πασακοπούλου και η Μαργαρίτα Τρίκκα, συστήνονται αυτή τη φορά ως δημιουργοί, παρουσιάζοντας τις πρώτες τους χορογραφικές δουλειές, δύο ιδιαίτερα ντουέτα που ξεδιπλώνονται στη σκηνή μέσα σε ένα χορευτικό ντιμπέιτ.  


Τα δύο κομμάτια πραγματεύονται κινητικά την ένωση των δύο, τους δύο ως ένα ή τους δύο που τείνουν να γίνουν ένα, από διαφορετικές αφετηρίες το καθένα. Η Μαργαρίτα Τρίκκα, με το έργο της Trajectory: A Tragedy of a Victory μας θέτει αντιμέτωπους με ένα σύστημα που λειτουργεί ως όλον, ένα ζευγάρι που δε χωρίζεται ποτέ και έχει μια αέναη, κυκλική και σπειροειδή κίνηση, ενώ ο Άρης Παπαδόπουλος και η Μάρθα Πασακοπούλου με το touching.just πειραματίζονται κινητικά με την έννοια του «μαζί» ή «σχεδόν μαζί» ή «πώς μαζί;», ακολουθώντας δυο διαφορετικές, σχεδόν αντιθετικές δραματουργικές προσεγγίσεις.

Και τα δύο έργα επανέρχονται στη σκηνή, έπειτα από προηγούμενη παρουσίαση. Το Trajectory: A Tragedy of a Victory παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο φεστιβάλ ARC FOR DANCE 2016, στην ενότητα «Νέοι Χορογράφοι», ενώ το touching.just αποτελεί μετεξέλιξη του MOVING SOUND, της πρώτης χορογραφικής απόπειρας των Α. Παπαδόπουλου και Μ. Πασακοπούλου που είχε παρουσιαστεί στο φεστιβάλ κίνησης και σύγχρονης μουσικής MUSIC IN MOTION 2016, βασισμένο σε παρτιτούρα του Αλέξη Πορφυριάδη.

© Μάνος Αρβανιτάκης

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΤΡΙΚΚΑ
Trajectory
A tragedy of a victory

Με αφορμή το δοκίμιο του George Steiner "Δέκα (πιθανοί) λόγοι για τη μελαγχολία της σκέψης" το TRAJECTORY: A TRAJEDY OF A VICTORY επιχειρεί να ερευνήσει κινητικά τη λειτουργία της σκέψης και να παρουσιάσει το κωμικοτραγικό του ανθρώπινου νου. Κάτι τόσο εξαιρετικό αλλά και τόσο αδύναμο ταυτόχρονα. Κι εν τέλει διερωτάται με τη σειρά του αν όντως το σκέπτεσθαι εστί μελαγχολείν. Αν η σκέψη φυλακίζει ή απελευθερώνει.

Πρόκειται για ένα ντουέτο το οποίο αποτελεί ένα σύστημα που λειτουργεί ως όλον, δε χωρίζεται ποτέ και έχει μια αέναη, κυκλική και σπειροειδή κίνηση,  πάντα με την ίδια φορά.  Πάνω σε αυτή την κινητική βάση της τροχιάς που διαγράφει ένα σώμα στο χώρο και στο χρόνο (trajectory), στήνεται το κομμάτι, το οποίο  υπάγεται ξεκάθαρα στους νόμους της φυγόκεντρου και της  κεντρομόλου.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Ιδέα - Χορογραφία:  Μαργαρίτα Τρίκκα
Δραματουργική επεξεργασία:  Δήμητρα Μητροπούλου
Μουσική σύνθεση:  Sancho 003
Ηχοληψία - επεξεργασία ήχου:  Βαγγέλης Λάππας
Κοστούμια:  Άρτεμις Φλέσσα
Φωτισμοί:  Νίκος Βλασόπουλος    
Βίντεο/φωτογραφίες: Μάνος Αρβανιτάκης

Ερμηνεύουν:  Κάντυ Καρρά,  Χαρά Κότσαλη
                   
                                                                                                                                           
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ

Η Μαργαρίτα Τρίκκα είναι απόφοιτος της Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού "Ραλλού Μάνου" και του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Ε.Κ.Π.Α.
Παρακολούθησε το 3ετές εργαστήριο υποκριτικής – αυτοσχεδιασμού της Ε. Σκότη (ομάδα ΝΑΜΑ) καθώς και σεμινάρια στο σύγχρονο χορό, physical theatre, αυτοσχεδιασμό και χορογραφία σε Ελλάδα κι εξωτερικό.
Εργάζεται και δημιουργεί ως performer, χορογράφος και κινησιολόγος στο θέατρο. Έχει συνεργαστεί με χορογράφους και σκηνοθέτες όπως: the Bread and Puppet Theater,  Α. Παπαδαμάκη,  Αερίτες /Π. Απέργη, Ha! theatre Ensemble,  Α. Λαμπίρη/ ομάδα ΜΑΝ,  Α. Γύρα/ Κινητήρας, Μ. Νέστορα /Yelp!, Σ. Σπύρου, Γ. Χατζάκης & Φ.Κορρού, Ε. Farrel, Κ. Παπακωνσταντίνου, Μ. Κοιλάκος, Δ. Μπογδάνος κ.α.
Έχει συνεργαστεί με φορείς και φεστιβάλ όπως: Masdanza International Contemporary Dance Festival, Arc for Dance, Akropoditi Dance Fest,  Athens Videodance Project , MIR festival, Δημήτρια, Αισχύλεια, Bob Festival, Μέγαρο Μουσικής, Θέατρο Χαλκίδας κ.α.
Εδώ και 11 χρόνια διδάσκει σύγχρονο χορό και αυτοσχεδιασμό σε studios, κοινωνικούς χώρους, ιδρύματα, σχολές χορού και δραματικές σχολές.

© Γιάννης Μπουρνιάς

ΑΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ / ΜΑΡΘΑ ΠΑΣΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
touching.just

Το touching.just, περιστρέφεται γύρω από τις σύντομες, επεισοδιακές συναντήσεις δύο χαρακτήρων, σε μια προσπάθεια να συνδεθούν και να αλληλεπιδράσουν και,  περνώντας στην πορεία τους εναλλάξ από άβολες ή περισσότερο οικείες καταστάσεις, αναζητούν τον κοινό τόπο. Σχεδόν!  Ένας ρυθμός κίνησης και ήχου, που οδηγεί σε μη γραμμικές αναγνώσεις.

Το έργο παρουσιάστηκε πρώτη φορά με τον τίτλο «Moving Sound» στο φεστιβάλ κίνησης και σύγχρονης μουσικής Music In Motion (Απρίλιος 2016), το οποίο διοργανώνεται από το δίκτυο Music Is, με στόχο την προώθηση της σύγχρονης δημιουργίας και την επικοινωνία των καλλιτεχνών που δρουν στο χώρο του σύγχρονου χορού και της σύγχρονης μουσικής.


ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Ιδέα – Χορογραφία: Άρης Παπαδόπουλος, Μάρθα Πασακοπούλου
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Ερμηνεύουν: Άρης Παπαδόπουλος, Μάρθα Πασακοπούλου



ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ

Ο Άρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1983, σπούδασε στην Αρχιτεκτονική Σχολή Αθηνών-ΕΜΠ (2009) και στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (2012). Έχει χορέψει για τις ομάδες Ελεύθερη Πτώση (2012), Κι Όμως Κινείται (2013-14), Oμάδα σύγχρονου χορού της Πέρσας Σταματοπούλου (2015), Χοροθέατρο ΟΚΤΑΝΑ - Κωνσταντίνος Ρήγος (2012-2017), Apotosoma dance co. - Αντώνης Φωνιαδάκης  (2015),  David Dorfman (2016), Flux Laboratory (2016). Συνεργάζεται με τη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (2013-2017) για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Dancing To Connect  για εφήβους στην Αθήνα και την περιφέρεια, ενώ συμμετέχει ως οδηγητής εργαστηρίων χορού στο πιλοτικό πρόγραμμα “Ανοικτά Σχολεία” του Δήμου Αθηνών. Το 2016 συνεργάστηκε με τον Στέφανο Τσιβόπουλο για μια σειρά performances βασισμένες σε φωτογραφικό αρχειακό υλικό (One Too Many, Project Syntagma, 2016), ενώ παράλληλα παρουσίασε με την Μάρθα Πασακοπούλου το ντουέτο Moving Sound. Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τις εικαστικές κατασκευές χώρων, την έννοια του τοπίου και του site specific ως πεδία δράσης του κινούμενου σώματος. Ζει, εργάζεται και διδάσκει στην Αθήνα.

Η Μάρθα Πασακοπούλου γεννημένη στον Πειραιά το 1984, σπούδασε χορό στην Ανώτερη Επαγγελματική σχολή Ν. Κονταξάκη (2006), και Χημεία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 2011 ολοκλήρωσε τις Μεταπτυχιακές σπουδές της στο London Contemporary Dance School, με ενδιαφέρον στον αυτοσχεδιασμό και την αντιληπτικότητα του περφόρμερ, και έκτοτε έχει συνεργαστεί ως χορεύτρια με διάφορους χορογράφους όπως τους Wally Cardona, Eva Recacha, Robert Clark, Michael Klien, Leila McMillan, τις ομάδες Requardt & Rosenberg, Backsteinhaus Production, και τους καλλιτέχνες Tino Sehgal (Tate Modern/ Roman Agora/ Palais de Tokyo), Στέφανο Τσιβόπουλο και Marina Abramovic (Serpentine Gallery), όπου το 2016 αναβίωσε δύο αρχειακά έργα της Cleaning The Mirror και Art Must Be Beautiful, Artist Must Be Beautiful, στα πλαίσια της έκθεσης AS ONE στο Μουσείο Μπενάκη. Είναι υπότροφος Α. Σ. Ωνασείου, Ι. Κωστοπούλου και Σκυλίτση, ενώ το 2015 έλαβε επίσης την υποτροφία danceweb από το Φεστιβάλ χορού Impulstanz στη Βιέννη. Τελευταία πειραματίζεται με τη δική της χορογραφική δουλειά.


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Τετάρτη & Πέμπτη, 21.15
Ημερομηνίες παραστάσεων: Τετάρτη 5 – Πέμπτη 6 Απριλίου 2017  
Εισιτήρια: 10€ (Γενική είσοδος)
Θέατρο Πόλη, Φωκαίας 4 & Αριστοτέλους 87 (δίπλα στο Στ. «Βικτώρια»), Πλατεία Βικτωρίας, Τ.Κ. 10434, Τηλ: 211 18 28 900, www.politheatro.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα