Είδαμε και προτείνουμε: Ξέρξης


Είναι ένα τυπικό βράδυ γενεθλίων, τέσσερις φίλες συγκεντρωμένες γύρω από ένα τραπέζι, ποτά στο χέρι, πειράγματα στον αέρα. Μέχρι που εμφανίζεται ο… Ξέρξης. Και κάπου εκεί, τα γέλια γίνονται υστερικά, οι αποκαλύψεις εκρηκτικές και η παράσταση μετατρέπεται σε ένα ανελέητο rollercoaster κωμωδίας και κοινωνικής σάτιρας. Η Μαρία Δριμή γράφει ένα έργο που κοιτάει την εποχή στα μάτια – ή καλύτερα, στα... gadgets της – και ο Γιώργης Κοντοπόδης το σκηνοθετεί με μια φρέσκια, τολμηρή προσέγγιση, κάνοντας το κοινό να ξεκαρδίζεται, αλλά και να σκέφτεται.  

Η σκηνοθεσία του Κοντοπόδη είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται το έργο: γρήγορη, κοφτερή και γεμάτη ευρηματικές σκηνές, που αξιοποιούν στο έπακρο την ένταση, τις ατάκες και – φυσικά – τις αμηχανίες των ηρωίδων. Το καθιστικό στο οποίο εκτυλίσσεται η δράση θυμίζει το σκηνικό μιας high-end κωμωδίας, όπου η μινιμαλιστική αισθητική συγκρούεται με το απόλυτο χάος που ξεδιπλώνεται. Τα σκηνικά και οι φωτισμοί ενισχύουν την αίσθηση ότι όλο αυτό το πάρτι πάει πολύ στραβά – αλλά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.  

Και οι ερμηνείες; Αυτό που χρειάζεται! Οι τέσσερις πρωταγωνίστριες με ατάκες, χειρονομίες που λένε περισσότερα από λέξεις, και βλέμματα που περικλείουν ολόκληρα δοκίμια για τη γυναικεία φιλία, την αντρική απουσία και την... αναζήτηση της απόλαυσης σε έναν κόσμο όπου η τεχνολογία έχει υποκαταστήσει την ανθρώπινη επαφή. Όσο για τον Αλκιβιάδη; Ένας ρόλος-κλειδί, που λειτουργεί σαν καταλύτης του χάους της παράστασης.  

Η παράσταση Ξέρξης είναι ένα έξυπνο, διασκεδαστικό και πονηρά εύστοχο σχόλιο για τις σχέσεις, την εποχή του Tinder και της ψηφιακής ικανοποίησης, και το διαρκές ερώτημα: τελικά, μπορούμε να αντικαταστήσουμε την ανθρώπινη επαφή με την τεχνολογία; Η απάντηση που δίνει η παράσταση; Γελάστε τώρα και σκεφτείτε το μετά.  

Αν ψάχνετε μια κωμωδία που θα σας κάνει να γελάσετε, αλλά και να αναρωτηθείτε «μήπως τελικά έχουμε παραδώσει την ερωτική μας ζωή στα χέρια της τεχνολογίας;», τότε αυτή η παράσταση είναι για εσάς.

Της Αλεξίας Βλάρα, 04/04/2025

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Είδαμε και προτείνουμε: Troilus and Cressida

Ρενάτα Ντελία: "Πιστεύω πως όλοι μας θέλουμε να είμαστε ξεχωριστοί, μοναδικοί, ίσως γιατί αυτό θα μας έκανε αναντικατάστατους μέσα στην περατότητα μας".