Διαβάσαμε και προτείνουμε: Η Πλεξούδα της Laetitia Colombani

Η Πλεξούδα της Laetitia Colombani είναι ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα που υφαίνει τρεις παράλληλες ιστορίες γυναικών από διαφορετικές ηπείρους, κουλτούρες και κοινωνικές τάξεις. Με γλώσσα άμεση και γεμάτη συναισθηματική ένταση, η συγγραφέας δημιουργεί ένα αφηγηματικό νήμα που ενώνει τις ζωές των ηρωίδων της, αν και αυτές δεν συναντιούνται ποτέ.

Το βιβλίο πραγματεύεται την ανισότητα των φύλων, την κοινωνική αδικία και την προσωπική ενδυνάμωση μέσα από τις ιστορίες της Σμίτα στην Ινδία, της Τζούλια στη Σικελία και της Σάρα στον Καναδά. Η καθεμία αντιμετωπίζει διαφορετικά εμπόδια—η Σμίτα το άκαμπτο σύστημα των καστών, η Τζούλια την οικογενειακή και επαγγελματική επιβίωση, και η Σάρα την ασθένεια και τις προκαταλήψεις του εργασιακού της περιβάλλοντος.

Η αφήγηση ακολουθεί μια τριμερή δομή, με σύντομα κεφάλαια που εναλλάσσονται μεταξύ των τριών γυναικών, διατηρώντας έναν δυναμικό ρυθμό. Αυτή η προσέγγιση ενισχύει το αφηγηματικό ενδιαφέρον, ωστόσο, ίσως περιορίζει την εμβάθυνση σε κάθε χαρακτήρα.

Δυνατά Σημεία

Αφηγηματική δύναμη: Η Colombani έχει την ικανότητα να μεταφέρει την καθημερινότητα των ηρωίδων της με έντονο ρεαλισμό, χρησιμοποιώντας λιτό αλλά εκφραστικό ύφος.
Κοινωνική ευαισθησία: Το μυθιστόρημα αναδεικνύει παγκόσμια ζητήματα γυναικείας καταπίεσης, χωρίς να γίνεται διδακτικό. Η παρουσίαση του ινδικού συστήματος των καστών, οι πατριαρχικές δομές στην ιταλική κοινωνία και η τοξική επαγγελματική κουλτούρα στον δυτικό κόσμο αποδίδονται με τρόπο που προκαλεί προβληματισμό.
Συναισθηματική ένταση: Η συγγραφέας χτίζει σταδιακά την κορύφωση, συνδέοντας τις ηρωίδες μέσω ενός συμβολικού στοιχείου—της πλεξούδας, που γίνεται σύμβολο αλληλεγγύης και δύναμης.

Αδύναμα Σημεία

Απλοϊκή ανάπτυξη χαρακτήρων: Παρόλο που οι ηρωίδες έχουν ισχυρά αφηγηματικά τόξα, η ψυχολογική τους ανάλυση μένει σε ένα πιο επιφανειακό επίπεδο. Ορισμένα γεγονότα μοιάζουν να συμβαίνουν πολύ γρήγορα ή με τρόπο που μειώνει τη ρεαλιστική τους επίδραση.
Προβλέψιμο φινάλε: Ενώ η αφήγηση είναι δυνατή, το βιβλίο ακολουθεί μια σχετικά γραμμική πορεία προς την κάθαρση, με λίγες εκπλήξεις. Η συμβολική σύνδεση των ιστοριών, αν και όμορφη, ίσως φαίνεται κάπως κατασκευασμένη.
Έλλειψη βάθους στις πολιτισμικές αποχρώσεις: Αν και η Colombani παρουσιάζει τρεις πολύ διαφορετικούς κόσμους, η προσέγγισή της μερικές φορές παραμένει επιφανειακή, ιδίως στην περίπτωση της Ινδίας, όπου η απόδοση της πραγματικότητας φαίνεται να ακολουθεί περισσότερο στερεοτυπικές αναπαραστάσεις παρά βαθύτερη κοινωνιολογική ανάλυση.

Η Πλεξούδα είναι ένα συγκινητικό και καλογραμμένο μυθιστόρημα που προσφέρει μια ισχυρή ματιά στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες σε διαφορετικά σημεία του κόσμου. Ενώ κάποιες πτυχές του θα μπορούσαν να είναι πιο αναπτυγμένες, το βιβλίο επιτυγχάνει τον σκοπό του: να εμπνεύσει, να ευαισθητοποιήσει και να κρατήσει τον αναγνώστη αφοσιωμένο μέχρι την τελευταία σελίδα.

Της Αλεξίας Βλάρα, 4/4/2025