Διαβάσαμε και προετείνουμε: Γυναικεία Υπόθεση 4 - Τζόκερ των Λένας Μαντά & Κλαίρης Θεοδώρου

 

Το τέταρτο βιβλίο της σειράς Γυναικεία Υπόθεση μας οδηγεί σε μια υπόθεση όπου η τύχη μοιάζει να παίζει τον απόλυτο ρόλο. Η Νόρα Δενδρινού, ο Νικόλας Παναγιωτίδης και η Ελπινίκη Ντόκα, με παλιούς γνώριμους αλλά και νέους συνεργάτες, αναμετρώνται με έναν δολοφόνο που λειτουργεί σαν ένας σύγχρονος Ιούδας – δεν προδίδει με ένα φιλί, αλλά εκτελεί όσους θεωρεί ότι τον πρόδωσαν. Παράλληλα, η ιστορία εμπλέκει δίδυμα αδέλφια σε έναν φονικό ανταγωνισμό, μια σειρά από τεκμήρια καλά κρυμμένα σε τραπεζικές θυρίδες και ευρήματα σε ένα νεκροταφείο ζώων. Το πιο ανατριχιαστικό στοιχείο; Ο δράστης χρησιμοποιεί τεφροδόχους για να «φυλάξει» τα θύματά του, μετατρέποντάς τα σε μακάβρια τρόπαια.

Οι συγγραφείς παραδίδουν ένα καλοδομημένο μυθιστόρημα, όπου η αφήγηση ξεδιπλώνεται με έντονο ρυθμό και αγωνία. Η πλοκή δεν ακολουθεί τις κλασικές νόρμες ενός αστυνομικού μυθιστορήματος, καθώς το μυστήριο εξελίσσεται με συνεχείς ανατροπές που κρατούν τον αναγνώστη σε εγρήγορση. Ωστόσο, ενώ υπάρχουν δυνατές σκηνές και καλοδουλεμένες ανατροπές, κάποιες στιγμές το βιβλίο φαίνεται να δίνει περισσότερο χώρο στους «κακούς» παρά στους βασικούς πρωταγωνιστές.

Η εξέλιξη των χαρακτήρων είναι ένα από τα δυνατά σημεία της σειράς, όμως εδώ η Νόρα και ο Νικόλας μοιάζουν να έχουν πιο περιορισμένο ρόλο. Αν και πάντα παίζουν καταλυτικό μέρος στις υποθέσεις, αυτή τη φορά η δράση φαίνεται να καθοδηγείται κυρίως από τους εγκληματίες, με αποτέλεσμα οι πρωταγωνιστές να φαίνονται λιγότερο ενεργοί. Η ατμόσφαιρα της «οικογένειας» που είχε χτιστεί στα προηγούμενα βιβλία απουσιάζει σε μεγάλο βαθμό, γεγονός που μπορεί να απογοητεύσει τους αναγνώστες που είχαν αγαπήσει τη χημεία της ομάδας.

Η γραφή των Λένας Μαντά και Κλαίρης Θεοδώρου είναι ρέουσα και εθιστική, με γρήγορους διαλόγους και ζωντανές περιγραφές. Οι συγγραφείς γνωρίζουν καλά πώς να χειρίζονται την αγωνία και να παίζουν με το στοιχείο της τύχης και της μοίρας, που είναι κεντρικά θέματα του βιβλίου. Ο τρόπος που αναλύονται οι εμμονές, τα πάθη και οι ψυχολογικές διαταραχές των χαρακτήρων είναι αριστοτεχνικός, δίνοντας στην ιστορία βάθος πέρα από το απλό αστυνομικό μυστήριο.

Δυνατά σημεία

Πρωτότυπο έγκλημα – Η ιδέα του δράστη να κρύβει τα πτώματα σε τεφροδόχους είναι ανατριχιαστικά έξυπνη και δίνει στο βιβλίο μια ξεχωριστή ταυτότητα.
Ενδιαφέρουσα ψυχολογική διάσταση – Το βιβλίο εξερευνά τη ζηλοφθονία, τις ακραίες οικογενειακές σχέσεις και τις εμμονές με τρόπο που κάνει τον αναγνώστη να σκεφτεί.
Ροή και αγωνία – Οι συγγραφείς καταφέρνουν να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον, ακόμα και αν κάποια σημεία είναι πιο προβλέψιμα.

Αδύναμα σημεία

Μειωμένη παρουσία βασικών χαρακτήρων – Η Νόρα και ο Νικόλας εμφανίζονται πιο «παθητικοί» σε αυτή την ιστορία, γεγονός που απογοητεύει όσους τους έχουν αγαπήσει στα προηγούμενα βιβλία.

Ανατροπή που έρχεται από τον δράστη – Το ότι η λύση της υπόθεσης αποκαλύπτεται κυρίως από τον ίδιο τον δολοφόνο, και όχι από τους πρωταγωνιστές, αφαιρεί από την ικανοποίηση της εξιχνίασης του μυστηρίου.

Πιο προβλέψιμη πλοκή – Αν και η ιστορία έχει ενδιαφέρουσες στιγμές, κάποιοι είναι πιο αναμενόμενη σε σχέση με τα προηγούμενα βιβλία της σειράς.

Το Γυναικεία Υπόθεση 4 - Τζόκερ είναι ένα δυνατό αστυνομικό μυθιστόρημα, με πρωτότυπο concept, έντονες ανατροπές και αγωνία μέχρι την τελευταία σελίδα. Ωστόσο, η λιγότερο ενεργή συμμετοχή της βασικής ομάδας και η έμφαση στους «κακούς» μπορεί να αφήσει κάποιους αναγνώστες με την αίσθηση ότι κάτι έλειπε. Για όσους ακολουθούν τη σειρά, αξίζει να το διαβάσουν, αλλά ίσως δεν φτάνει στο επίπεδο των προηγούμενων βιβλίων.

Ομάδα OpenMind, 4/4/2025

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Είδαμε και προτείνουμε: Troilus and Cressida

Ρενάτα Ντελία: "Πιστεύω πως όλοι μας θέλουμε να είμαστε ξεχωριστοί, μοναδικοί, ίσως γιατί αυτό θα μας έκανε αναντικατάστατους μέσα στην περατότητα μας".