Διαβάσαμε και προτείνουμε: Λίλιαν της Ιωάννας Τσιγγενή

Το Λίλιαν είναι ένα συγκινητικό και βιωματικό μυθιστόρημα που αγγίζει την πιο σκληρή μορφή απώλειας: τον χαμό ενός παιδιού. Η Ιωάννα Τσιγγενή, μέσα από τη δική της προσωπική εμπειρία, γράφει ένα βιβλίο που δεν είναι απλώς μια ιστορία πένθους, αλλά μια βαθιά κατάθεση ψυχής.  

Η ιστορία ακολουθεί τον Ηρακλή και τη Γιάννα, ένα ζευγάρι που ζει ευτυχισμένο με τις δύο κόρες τους, τη Λίλιαν και την Άντζελα. Όμως, το καλοκαίρι του 2014 όλα αλλάζουν ξαφνικά, όταν η Λίλιαν φεύγει απροσδόκητα από τη ζωή. Από εκείνη τη στιγμή, το ζευγάρι και η μικρότερη κόρη τους βρίσκονται αντιμέτωποι με το αδιανόητο και αναγκάζονται να επαναπροσδιορίσουν τη ζωή τους μέσα από τον πόνο.  

Το βιβλίο δεν ακολουθεί μόνο το μονοπάτι του πένθους αλλά και της αναγέννησης. Η απώλεια μετατρέπεται σε μια διαδικασία αναζήτησης νοήματος, καθώς οι χαρακτήρες ανακαλύπτουν νέους τρόπους να συνεχίσουν, να θυμούνται, να αγαπούν, αλλά και να βρίσκουν ελπίδα μέσα από την πίστη και την προσωπική μεταμόρφωση.  

Η Τσιγγενή γράφει με απλό αλλά βαθιά συναισθηματικό ύφος. Χρησιμοποιεί εικόνες που αποδίδουν το βάρος του πόνου, όπως η παρομοίωση της ζωής ως ενός κεντήματος που από την ανάποδη πλευρά φαίνεται χαοτικό, γεμάτο κόμπους και αταξία. Αυτός ο συμβολισμός υπογραμμίζει την αίσθηση του χαμού, αλλά και την πίστη ότι υπάρχει ένας ανώτερος σκοπός, ακόμα κι αν δεν μπορούμε πάντα να τον δούμε καθαρά.  

Η γραφή της είναι ειλικρινής, χωρίς υπερβολές, και καταφέρνει να αγγίξει τον αναγνώστη χωρίς να γίνεται μελοδραματική. Η αφήγηση κυλά ήρεμα, ενώ οι εσωτερικές σκέψεις των χαρακτήρων προσδίδουν αυθεντικότητα στο δράμα.  

Δυνατά σημεία

Συναισθηματική δύναμη: Το βιβλίο καταφέρνει να αγγίξει τον αναγνώστη, ειδικά όσους έχουν βιώσει απώλεια.  

Ρεαλιστική προσέγγιση του πένθους: Δεν παρουσιάζει το πένθος με στερεοτυπικό τρόπο, αλλά δείχνει το πώς μπορεί να διαμορφώσει και να αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων.  

Ενσωμάτωση της πίστης και της ελπίδας: Χωρίς να γίνεται διδακτικό, το βιβλίο προσφέρει μια προοπτική που συνδυάζει τον πόνο με την ελπίδα.  

Αδυναμίες 

Αργή εξέλιξη: Σε κάποια σημεία η αφήγηση μπορεί να φαίνεται επαναλαμβανόμενη ή αργή, όμως αυτό ίσως είναι σκόπιμο για να μεταφέρει το βάρος του πένθους.  

Περιορισμένη ανάπτυξη δευτερευόντων χαρακτήρων: Ενώ η εστίαση είναι απόλυτα δικαιολογημένη στους γονείς, θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε και μια πιο βαθιά εξερεύνηση του τρόπου που βιώνει την απώλεια η μικρότερη κόρη.  

Το Λίλιαν είναι ένα βιβλίο που μιλά για την πιο σκληρή δοκιμασία της ζωής, αλλά ταυτόχρονα και για τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής. Είναι μια βαθιά συγκινητική εμπειρία ανάγνωσης, που θα μείνει με τον αναγνώστη για πολύ καιρό. Πρόκειται για ένα βιβλίο που μπορεί να προσφέρει παρηγοριά, κατανόηση και ελπίδα σε όσους έχουν ζήσει απώλεια ή επιθυμούν να κατανοήσουν καλύτερα το βάθος του ανθρώπινου πένθους.

Της Αλεξίας Βλάρα, 9/4/2025