Διαβάσαμε και προτείνουμε: 1922. Το Κλεμμένο Δισκοπότηρο της Σμύρνης

 


1922. Το Κλεμμένο Δισκοπότηρο της Σμύρνης

Η ιστορία μας ταξιδεύει στη Σμύρνη του 1922, λίγο πριν την καταστροφή. Ο μικρός Μιχαήλ, που ζει τις τελευταίες ημέρες της ελληνικής παρουσίας στην πόλη, μπλέκεται σε μια συναρπαστική περιπέτεια μυστηρίου. Ένα χρυσό δισκοπότηρο, δώρο του βασιλιά Κωνσταντίνου, κλέβεται από την εκκλησία της Αγίας Φωτεινής, ενώ ένας ιερέας βρίσκεται βαριά τραυματισμένος. Ο Μιχαήλ, γεμάτος περιέργεια και θάρρος, αποφασίζει να λύσει το μυστήριο μόνος του, ανακαλύπτοντας κρυμμένα μυστικά και αντιμετωπίζοντας μεγάλους κινδύνους.

Τι μου άρεσε

  1. Ο Μιχαήλ ως ήρωας: Ο Μιχαήλ είναι ένα παιδί που μπορείς να ταυτιστείς μαζί του. Έχει θάρρος, είναι περίεργος, αλλά δεν παύει να κάνει λάθη και να φοβάται, κάτι που τον κάνει αληθινό. Οι αποφάσεις του δεν είναι πάντα σωστές, αλλά προσπαθεί σκληρά και αυτό τον κάνει συμπαθητικό.
  2. Η δράση και το μυστήριο:  Το βιβλίο έχει καλή ροή και πολλές σκηνές που σε κρατούν σε αγωνία. Από τον καβγά που ακούει ο Μιχαήλ μέχρι τη στιγμή που κρύβεται στον ναό, η ένταση χτίζεται συνεχώς. Δεν βαριέσαι ούτε στιγμή!

Τι δεν μου άρεσε τόσο

  1. Κάποιοι χαρακτήρες δεν αναπτύσσονται πολύ: Αν και ο Μιχαήλ είναι φοβερός, μερικοί άλλοι χαρακτήρες, όπως ο θείος του, φαίνονται λίγο επίπεδοι. Θα ήθελα να ξέρω περισσότερα για τα κίνητρα και τις σκέψεις τους.
  2. Πολύ σύντομες περιγραφές σε μερικά σημεία: Υπήρχαν σκηνές που ήθελα περισσότερη λεπτομέρεια, ειδικά στις πιο τρομακτικές στιγμές, για να νιώσω περισσότερο την ένταση.

Το 1922. Το Κλεμμένο Δισκοπότηρο της Σμύρνης είναι μια φοβερή περιπέτεια που συνδυάζει ιστορία και μυστήριο. Αν σου αρέσουν οι ιστορίες με αγωνία και ανατροπές, θα το λατρέψεις! Σε κρατάει κολλημένο στις σελίδες του μέχρι το τέλος. Το προτείνω σίγουρα σε όποιον αγαπά το μυστήριο και θέλει να μάθει περισσότερα για την ιστορία της Σμύρνης μέσα από μια συναρπαστική πλοκή.

 

Κατσίμπρα Αγγελική 13 ετών, 26/12/2024

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κώστας Ζέκος: "Στην επαγγελματική μου καριέρα ως ηθοποιός δεν έχω ερμηνεύσει ξανά αυτόν τον κορυφαίο δραματουργό και ειλικρινά νιώθω διπλά ευτυχισμένος".

Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου και η Εύα Νάθενα στην παράσταση του Δήμου Αβδελιώδη «Όνειρο στο κύμα-Έρως ήρως»

Γρηγόρης Παντελόγλου: "Ήρθε η ώρα μιας κοινωνίας των πολιτών που να ζητάει τον λόγο για το πώς χειρίζονται την εξουσία τους οι κυβερνώντες".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ακούσαμε και προτείνουμε: Μια μαγευτική μουσική βραδιά με τη Νικολέττα Φιλιππάκη

Έφη Μαχιμάρη: "Η νοσταλγία σε μένα λειτουργεί ως θεραπεία, αλλά και ως δύναμη".