"Ο ΜΑΚΗΣ ΡΟΔΑΚΗΣ" ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ "ΦΛΟΓΑ"

 <Ο Μάκης Ροδάκης και το Άστρο Άσπρο Παγωτό έρχεται για τα

παιδιά της Φλόγας.



Την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου στις 11 το πρωί η θεατρική παράσταση μας << Ο Μάκης

Ροδάκης και το Άστρο Άσπρο Παγωτό>> θα είναι αφιερωμένη στα

παιδιά της Φλόγας.

Γιατί όπως ο Μάκης Ροδάκης είναι ένα γενναίο παιδί έτσι ακριβώς είναι

και όλα τα παιδιά που δίνουν μάχη με τον καρκίνο...

Ελάτε στο θέατρο της Ημέρας (Ν. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ 20- ΑΘΗΝΑ-ΠΛΗΣΙΟΝ

ΜΕΤΡΟ ΠΑΝΟΡΜΟΥ)για μια παράσταση γεμάτη αγάπη!

Γενική είσοδος 10 ευρώ

Μπορείτε να αγοράσετε τα εισιτήρια ηλεκτρονικά: 


ή κρατήσεις τηλεφωνικά στο 210 6929090 και 6944418827

Μέρος των εισπράξεων θα διατεθεί για τους σκοπούς της Φλόγας

ενώ στο χώρο του θεάτρου θα υπάρχει ειδικός κουμπαράς από το

Σύλλογο με ενημερωτικό υλικό ώστε όποιος επιθυμεί να προσφέρει

το χρηματικό ποσό που προαιρείται.


Συντελεστές:

Συγγραφέας Βιβλίου: Αφροδίτη Σπανουδάκη

Θεατρική Διασκευή-Απόδοση-Σκηνοθεσία: Κώστας Παπαγεωργίου

Παίζουν: Μαρία Χριστίνα Τζαβάρα, Εύη Καραδήμα, Χρυσεικόνα

Θεολόγου, Κωνσταντίνος Μούτσης, Σοφία Κουκουλα, Βασιλεία Πέτρου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Χριστίνα Γρίβα

Κατασκευή Σκηνικού: Γιάννης Παντελίδης

Κοστούμια: Θεία Ευτυχία Στολές

Μουσική: Δέσποινα Αθανασοπούλου

Χορογραφίες: Εύη Καραδήμα

Φώτα-Ήχος: Γιώργος Σηφάκης

Φωτογραφίες: Στέργιος Λεόπουλος


Κυριακή 4 Φεβρουαρίου γινόμαστε όλοι μια

καρδιά για τη Φλόγα


Η Φλόγα είναι ο Σύλλογος Γονιών

παιδιών με νεοπλασματική ασθένεια.

Είμαστε δίπλα στα παιδιά που νοσούν από

καρκίνο και τις οικογένειές τους. Μέσα από τις οργανωμένες

δράσεις μας, στηρίζουμε τη λειτουργία των ογκολογικών

τμημάτων των παιδιατρικών νοσοκομείων και συνδράμουμε

στην αντιμετώπιση του καρκίνου της παιδικής ηλικίας.


Την Κυριακή 4/2 γινόμαστε όλοι μια καρδιά για τη Φλόγα!
Αξίζει να είμαστε όλοι εκεί!

Κεντρικά Γραφεία

Αθήνα: Αιγίου 6-8

115-27 Γουδή

2107485000


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".