Είδαμε και προτείνουμε: Μάλο Μόμε ή το Μικρό Κορίτσι

 Μάλο Μόμε ή το Μικρό Κορίτσι

Θέατρο Μεταξουργείο
Πολλαπλές σιωπές, πολλαπλές μοναξιές, πολλαπλές εξορίες…
Αυτά τα λόγια νομίζω πως χαρακτηρίζουν το έργο Μάλο Μόμε της Χαρούλας Αποστολίδου σε διασκευή και σκηνοθεσία Νάντιας Δαλκυριάδου.

Ένα έργο που σε ένα πρώτο επίπεδο ασχολείται με την εργατική μετανάστευση προς τη Γερμανία, τη δεκαετία του 1960-70, όταν η Ελλάδα αποκαμωμένη από τον Εμφύλιο έστελνε τα παιδιά της σε ξένες χώρες, για να επανδρώσουν το εκεί εργατικό δυναμικό και να στέλνουν πίσω το πολυπόθητο συνάλλαγμα. Ένα έργο που μιλά για τις δυσκολίες, τη σκληρή δουλειά, την άνιση μεταχείριση, τις προσβολές που αντιμετωπίζει ένας «γκαστερμπάιντερ» στη Γερμανία αλλά και σε οποιαδήποτε Γερμανία βρίσκεται.

Παράλληλα το έργο ασχολείται με την τύχη, την πίκρα και το ορφανεμένο μεγάλωμα των παιδιών που μένουν πίσω, για τα οποία οι γονείς δεν είναι παρά μια θολή ανάμνηση ή κάποιες φιγούρες σε μια φωτογραφία.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο το έργο αναφέρεται στην επιβεβλημένη σιωπή. Στην επίσημη σιωπή που επιβάλλεται από την πλευρά του κράτους να μιλάς τη μητρική σου γλώσσα που είναι διαφορετική από την ελληνική. –η μητέρα ανήκει στους ομιλητές της σκλαβομακεδονικής. Στην απαγόρευση που σου επιβάλει το περιβάλλον της νέας σου οικογένειας να γιορτάζεις τα έθιμά σου, στην έμμεση απαγόρευση του να καταγγείλεις κάποιον που προσπάθησε να σε βιάσει στη δουλειά σου, στην αδυναμία να κατανοήσεις και να εκφραστείς σε μια γλώσσα που δεν είναι δική σου, όταν φεύγεις μετανάστης.
Ο ανθρώπινος παράγοντας έντονος. Είναι αυτοί που μένουν πίσω. Γιαγιάδες και παππούδες με την ευθύνη των παιδιών, παιδιά για τα οποία οι γονείς είναι τα δώρα των Χριστουγέννων ή κάποιες αφιερώσεις με τραγούδια στου Καζαντζίδη στο εθνικό ραδιόφωνο, παιδιά που μεγαλώνουν και αυτά μέσα στην επιβεβλημένη σιωπή που απαιτεί ο σεβασμός προς τους μεγαλύτερους, τα πρέπει του χωριού, η οικογένεια.
Πόσος πόνος, πόση πίκρα που ξεχύνεται στη σκηνή από την έντονη αντιπαράθεση μιας μάνας και μιας κόρης που βρίσκονται μετά από χρόνια χωρισμού, τη στιγμή που θα έπρεπε να είναι η πιο ευτυχισμένη της ζωής τους! Η μάνα εξιστορεί, η κόρη επιτίθεται. Η μάνα δικαιολογείται. Μικροπαντρεμένη, ανήμπορη, αναγκεμένη. Η κόρη αυστηρός κριτής: ανοίγει την καρδιά της και αφήνει να ξεχυθεί η πίκρα και η μοναξιά τόσων χρόνων. Τα λόγια της συνάντησης έχουν αποφασισθεί χρόνια πριν, λόγια καταπέλτης. Λόγια που πρέπει να ειπωθούν σαν ένα είδος εξομολόγησης και κάθαρσης. Γιατί οι ιστορίες, αληθινές ή φανταστικές δεν είναι ποτέ μονόπλευρες. Όπως λέει και η ίδια «Γράφτηκε ποτέ κάποιο “ανάποδο” τραγούδι; για αυτούς που έμειναν; Όλα για τους ξενιτεμένους γράφτηκαν… όλα για αυτούς που έφυγαν….].

Ένα έργο, δυνατό, συγκινητικό… Εξαιρετικές ερμηνείες και σκηνοθεσία… Μπράβο!
Μαρία Κουμαριανού,30/1/2024

Μάλο Μόμε ή Μικρό Κορίτσι

Βασισμένο στη νουβέλα της Χαρούλας Αποστολίδου

«Μάλο Μόμε, μικρό κορίτσι»

 

Θέατρο Μεταξουργείο
(Ακαδήμου 14, Μεταξουργείο)

 


 

Διασκευή, Σκηνοθεσία:
Νάντια Δαλκυριάδου

 

Παίζουν:
Δέσποινα Σαραφείδου, Ξένια Αλεξίου, Ήρα Ρόκου 

Φιλική συμμετοχή: Μπακάρ Αλμπακάρ

 

 

Πρεμιέρα: Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2024, ώρα: 21.00

Παραστάσεις: Δευτέρα & Τρίτη, ώρα: 21.00

Για 16 παραστάσεις

 

 

 

“Γράφτηκε άραγε ποτέ κάποιο ανάποδο τραγούδι;
Γι’ αυτούς που έμειναν εδώ;” 


 

 

 

Το Φθινόπωρο του 1959 ο  αντικαγκελάριος της δυτικής Γερμανίας Λούντβιχ Έρχαρτ προτείνει στην ελληνική κυβέρνηση να στείλει φτηνό εργατικό δυναμικό στη Γερμανία κι έτσι να λύσει, εν μέρει, το πρόβλημα της φτώχειας της χώρας. Έτσι ξεκινάει η ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης προς τη Γερμανία. Έτσι ξεκινάει η ιστορία των Ελλήνων Γκασταρμπάιτερ, των φιλοξενούμενων εργατών. Έτσι ξεκινάει και η ιστορία των παιδιών των Γκασταρμπάιτερ.

Έτσι ξεκινάει και η ιστορία των γυναικών του Μάλο Μόμε…

 

 

Δύο γυναίκες συναντιούνται και αναμετρώνται με την ξενιτιά, την ιστορία, τις ανάγκες τους.  Η μάνα που έφυγε εργάτρια στη Γερμανία. Η κόρη που έμεινε στο χωριό να μεγαλώσει τον εαυτό της και την αδερφή της. Η ξενιτιά έχει δύο χαμένους.

 

Η αδερφή παρούσα μας θυμίζει πως οι ζωές των ανθρώπων καθορίζονται από την Ιστορία.

 

Βρισκόμαστε λοιπόν στη στιγμή αυτή που ο πόνος του ξενιτεμένου, ο πόνος αυτού που έμεινε πίσω και η ιστορική συγκυρία, μπαίνουν «στο ίδιο κάδρο» και οι εμπλεκόμενοι καλούνται να ξανακάνουν απολογισμό και να ξαναγνωριστούν. Βρισκόμαστε σε μια στιγμή που μάνα και κόρη παλεύουν με την ενηλικίωση που τους στέρησε η ζωή.

 

Μετά την επιτυχημένη τριετή παρουσίαση της παράστασης «Οι Γειτονιές του Κόσμου» του Γιάννη Ρίτσου αλλά και την παράσταση του έργου του Αύγουστου Κορτώ «Η Μικρή Λέξη Αγάπη» που παρουσιάζεται, αυτή την περίοδο στο «Από Κοινού Θέατρο», η Νάντια Δαλκυριάδου, διασκευάζει και σκηνοθετεί τη νουβέλα της Χαρούλας Αποστολίδου "Μάλο Μόμε, μικρό κορίτσι".

 

Μια ιστορία για όσους φεύγουν αλλά κυρίως για όσους μένουν πίσω.

 


 

Η παράσταση «Μάλο Μόμε ή Μικρό Κορίτσι» θα παρουσιάζεται από την Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2024 και κάθε Δευτέρα και Τρίτη, μέχρι τις 5 Μαρτίου, στο Θέατρο Μεταξουργείο.

 


Παίζουν: Δέσποινα Σαραφείδου, Ξένια Αλεξίου, Ήρα Ρόκου

Φιλική συμμετοχή: Μπακάρ Αλμπακάρ

 

 

 

Σκηνοθετικό Σημείωμα:

 

Μάλο Μόμε σημαίνει μικρό κορίτσι.

Σημαίνει το μικρό κορίτσι που δεν έχει την ευκαιρία να μεγαλώσει.

Σημαίνει μικρό κορίτσι που περιμένει το χάδι που δεν θα έρθει.

Σημαίνει μικρό κορίτσι που βλέπει το ταξί με τη μάνα του να ξεμακραίνει.

Μάλο Μόμε ή Μικρό Κορίτσι. Μια ιστορία για την ενηλικίωση μέσα στην ξενιτιά.

Μια ιστορία για το πώς η Ιστορία περνάει μέσα από την καρδιά των ανθρώπων.

 

 

Συντελεστές:

 

Συγγραφέας: Χαρούλα Αποστολίδου

Διασκευή, Σκηνοθεσία:  Νάντια Δαλκυριάδου 

Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαρία Απατσίδου, Ελένη Παναγιωτακοπούλου 

Δραματουργική επεξεργασία: Ειρήνη Αμπουμόγλι, Νάντια Δαλκυριάδου 

Επιμέλεια κίνησης: Μαρίνα Μαυρογένη 

Βοηθός κινησιολόγου: Μαριάννα Σολομωνίδου

Σκηνικά, Κοστούμια: Έλλη Εμπεδοκλή 

Βοηθός σκηνογράφου/ενδυματολόγου: Ασημίνα Κουτσογιάννη 

Μουσική επιμέλεια: Οδυσσέας Γκάλλιος 

Φωτισμοί: Γιώργος Ψυχράμης 

Φωτογραφίες: Αγάπη Καλογιάννη

Trailer: Αγάπη Καλογιάννη, Στάθης Βασιλειάδης, Φανούριος Καζάκης

Σχεδιασμός αφίσας: Στέφανος Μιχαηλίδης 

Βοηθός Παραγωγής: Δημήτρης Χατζημιχαηλίδης

Επικοινωνία παράστασης: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας 

 

Παίζουν: Δέσποινα Σαραφείδου, Ξένια Αλεξίου, Ήρα Ρόκου 

 

Φιλική συμμετοχή: Μπακάρ Αλμπακάρ 

 

Παραγωγή Καράκ ΑΜΚΕ 

 

 

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού 

 

Ευχαριστούμε θερμά τις κυρίες Άννα Κυριαζή, Ελένη Μουτάφη, Ολυμπία Φλαμπούτογλου και Αντιγόνη Λαμπράκη. 

 

 

Info:

Τοποθεσία: Θέατρο Μεταξουργείο, Ακαδήμου 14, Μεταξουργείο

Ημερομηνία:
Πρεμιέρα: Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2024, ώρα: 21.00
Παραστάσεις: Δευτέρα, Τρίτη, ώρα: 21.00. Διάρκεια: 90’.

Πληροφορίες: Τηλ.: 210523 4382. Τηλεφωνικές κρατήσεις: 6944189698

Τιμές εισιτηρίων: 14€ κανονικό, 10€ μειωμένο, 3€ ατέλεια

Προπώληση: More.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

"Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ " του Τζων Πρίσλεϋ ΙΙ ΘΕΑΤΡΟ ΒΑΦΕΙΟ ΙΙ ΠΡΕΜΙΕΡΑ: ΤΕΤΑΡΤΗ 16/10

Είδαμε και προτείνουμε: Ήλιος με δόντια

Είδαμε και προτείνουμε: The Blunsdon Act στο Theatre of the NO

Ο Αιώνιος Σύζυγος του Φ. Ντοστογιέφσκι

Είδαμε και προτείνουμε: Κάποια στιγμή θα μάθετε ποιος είμαι στο Θέατρο Σταθμός

Έφη Μεράβογλου: " Έχει τόσες πολλές δυνατές ατάκες η παράσταση και οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, οπότε το κοινό μπορεί να κρατήσει και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα περί αγάπης".