Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Είδαμε και προτείνουμε: "Ο Γάμος" στο Επί Κολωνώ

 "Ο Γάμος" σε κείμενο του Μάριου Ποντικα στο πάντα φιλόξενο θέατρο Επί Κολωνώ.


Μία ιστορία γραμμένη εδώ και 40 χρόνια που εξακολουθεί να είναι επίκαιρη για πολλές γυναίκες σήμερα, μία αναπαράσταση το πώς βλέπει η κοινωνία της γυναίκες και το πώς της αντιμετωπίζει.
Η πατριαρχία, οι οικογενειακές σχέσεις, τα ενδοοικογενειακά εγκλήματα, η ανάγκη του φαίνεσθαι που μεγάλωσε γενιές και γενιές στην Ελλάδα , που πάντα έπρεπε να κρύβονται μέσα στο σπίτι.
Η σκηνοθέτης Ελένη Σκότη μας παραδίνει μία παράσταση αποκαλυπτική-γοργή- ατμοσφαιρική, με στιγμές βουβές, με σκηνή βίας, που κραυγάζει για το δεύτερο έγκλημα κατά της βιασμένης κοπέλας από την ίδια της την οικογένεια.
Το ψυχρό αλλά λειτουργικό σκηνικό του Γιώργου Χατζηνικολάου μετέδωσε τη μελαγχολική ιδεολογική πίκρα και οργή της και στις ερμηνείες!
Η φωτισμοί του Αντώνη Παναγιωτόπουλου και η μουσική του Στέλιου Γιαννουλάκη συμβάλλουν πάρα πολύ στην κορύφωση των πολλών και έντονων συναισθηματικών στοιχείων, δοκιμάζοντας τα ψυχολογικά όρια του θεατή!!
Τα συμβατά για την δεκαετία του '80 κοστούμια της Μαρίας Αναματέρου συμπληρώνουν το σκηνικό.
Ο Ηλίας Βαλάσης (πατέρας) άμεσος και προκλητικά εύστοχος σε έναν χαρακτήρα που συναντάμε καθημερινά, νιώθοντας μίσος και οικτο.
Η Μαρία Κατσένου (μητέρα) με σωστές εναλλαγές, μεστό παίξιμο ακροβατώντας μεταξύ θύματος και θύτη.
Η Αθανασία Κουρκάκη (αδερφή) με τη δυνατή παρουσία στη σκηνή έδενε αρμονικά με την υπόλοιπη ομάδα.
Η ερμηνεία του Στέλιου Δημοπούλου που δικαίως του ανέθεσαν τους πολλαπλούς ρόλους, φωτίζοντας εύστοχα τις διαφορετικές πλευρές που καλείται να ερμηνεύσει: δικηγόρο/εισαγγελέα/γειτόνισσα/ εργοδότη του βιαστή/ βιαστή.
Η  Ελωρίς Αλπανίδου (Αφέντρα) στο ρόλο του θύματος, καθηλωμένη σε μία καρέκλα χωρίς να πει λέξη, ακούγοντας μόνο τη φωνή της ψυχής της, βλέποντας τον πόνο στα μάτια της και την παλμική σύσπαση του κορμιού της!!!
Η ερμηνεία της καθηλωτική, φτάνοντας σε σημείο να μην έχεις τη δύναμη -να μην αντέχεις να την κοιτάς.
Μία κορυφαία παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο ΓΑΜΟΣ - ΜΑΡΙΟΣ ΠΟΝΤΙΚΑΣ.
1979 ,μια κλασική ελληνική οικογένεια της εποχής, ένας βιασμός.
Μια παράσταση που φέρνει στη σκήνη τα ήθη μιας όχι πολύ μακρινης εποχής .
Συγκλονιστική,πραγματικά μια γροθιά στο στομάχι,το ξεγύμνωμα της πατριαρχίας ,η συνεχόμενη κακοποίηση της γυναίκας είτε είναι μάνα,είτε αδερφή,είτε κόρη.
Η κόρη που από θύμα μετατρέπεται σε κατηγορούμενη, ωθείται μέχρι και στον θάνατο για να ξεπλύνει την τιμή της οικογένειας.
Η κόρη ,Ελωρίς Αλπανίδου,βουβή σε όλη την διάρκεια της παράστασης, ούρλιαζε με την σιωπή της εκκωφαντικά ,για τον καθημερινό βιασμό ,σωματικό και λεκτικό από όλα τα μέλη της οικογένειας!Εξαιρετική!
Η αδερφή, Αθανασια Κουρκάκη,κακοποιητική και άκρως κυνική ερμήνευσε καταπληκτικά τον χαρακτήρα.
Ο Στέλιος Δημόπουλος σε 5 διαφορετικούς ρόλους έδειξε με αυτόν τον τρόπο την ομοιότητα της αντιμετώπισης της γυναίκας ανάμεσα σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα.
Ο Ηλίας Βαλάσης ,ο πατέρας που θέλει το μέτωπο καθαρό, μου έβγαλε τα χειρότερα μου συναισθήματα, ερμήνευσε με πάθος και πολύ ρεαλιστικά!
Τελος η μάνα,Μαρία Κατσένου,άλλο ένα θύμα της πατριαρχίας, σιωπά ανυπεράσπιστη,αδύναμη και μόνη,αναγκασμένη να ζει με το κεφάλι σκυφτό δεχόμενη επίσης κακοποίηση.
Η σκηνοθεσία ,Ελένη Σκότη,εξαιρετικά ευρηματική,βλέπουμε δύο κόσμους, έναν του δικαστηρίου και έναν του σπιτιού .
Στο σύνολο από τις πιο δυνατές παραστάσεις που έχω δει,που δυστυχώς παραμένει επίκαιρη λόγω των συνεχόμενων γυναικοκτονιών .
Μια αξιόλογη δουλειά πάνω σε ένα κείμενο δυνατό.
Ευχαριστώ πολύ Open Mind

Της Ρίτας Καψιώτη,12/2/2024

----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Επιστροφή στη δεκαετία του 70.

Εκεί τοποθετεί ο Μάριος Ποντικας τους ήρωες του στην παράσταση "Ο γάμος". Συγκλονιστικές ερμηνείες οοολων των ηθοποιών, τόσο ρεαλιστικές!


Για μένα διπλό το ταξίδι, αφού παίζεται εκεί που στη δεκαετία του 70 πήγαινα Δημοτικό. Στις φωτογραφίες, δεν ξέρω τι βλέπετε εσείς, εγώ πάντως είμαι με τη σακα μου, μπαίνω στο σχολείο μου, ψωνίζω το κουλούρι μου από το μαγαζάκι της κυρα-Δήμητρας και κάθομαι στο πεζούλι στο διάλειμμα. 67ο Δημοτικό Αθηνών σημερινό θέατρο επί Κολωνώ!

από την αναγνώστρια, Στέλλα Αγγουριδάκη 29/1/2024



"Ο Γάμος"

του Μάριου Ποντίκα

Ομάδα Νάμα

Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη

Ερμηνεύουν:
Ηλίας Βαλάσης, Μαρία Κάτσενου, Στέλιος Δημόπουλος
Αθανασία Κουρκάκη, Ελωρίς Αλπανίδου

Επί Κολωνώ
(Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Αθήνα)

Οι παραστάσεις συνεχίζονται!



Παραστάσεις:

Έως 27/12/2023

Τετάρτη & Κυριακή στις 18:15

Από 02/01/2024


Τρίτη στις 21:00 & Κυριακή στις 18:15




Προπώληση:
https://www.more.com/theater/o-gamos/

 


 

 

«Ο Γάμος» του Μάριου Ποντίκα, ένα έργο – σταθμός του Νεοελληνικού Θεάτρου, συνεχίζει την επιτυχημένη του πορεία στην Κεντρική Σκηνή του Επί Κολωνώ.

Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Ελένη Σκότη και την γενική καλλιτεχνική επιμέλεια της παράστασης έχει ο Γιώργος Χατζηνικολάου.

Επί σκηνής οι ηθοποιοί: Ηλίας Βαλάσης, Μαρία Κάτσενου, Στέλιος Δημόπουλος, Αθανασία Κουρκάκη, Ελωρίς Αλπανίδου

 

Λίγα λόγια για το έργο

Μια νεαρή κοπέλα βιάζεται και ό,τι ακολουθεί είναι οι αλλεπάλληλοι «βιασμοί» της από την οικογένεια, την κοινωνία, τους εκπροσώπους της δικαιοσύνης. Η ίδια βρίσκεται «καθηλωμένη» σε όλη τη διάρκεια του έργου, αμέτοχη και ανυπεράσπιστη, ενώ παρακολουθούμε όλους τους ανθρώπους γύρω της να έχουν λόγο και άποψη γι’ αυτό που της συνέβη και δικαιώματα πάνω στο σώμα της, που γίνεται ένα πεδίο συγκρούσεων. Η υποκρισία οδηγεί στη συμβιβαστική λύση του γάμου της με τον βιαστή της και την ίδια στην αυτοπυρπόληση. Τυλιγμένη ολόκληρη σε επιδέσμους λόγω των καθολικών εγκαυμάτων, παραμένει βουβή μέχρι τέλους στην αίθουσα δικαστηρίου, αρνούμενη να ενδώσει σε οποιαδήποτε συναινετική συμμετοχή της και γίνεται το τραγικό σύμβολο της αξιοπρέπειας απέναντι σε κάθε είδους βιασμό.

Σε μια εποχή που εξακολουθούν να κατακλύζουν τις ειδήσεις θέματα για γυναικοκτονίες, για άνιση και προσβλητική μεταχείριση, σε μια εποχή που δίνονται ακόμη συνεχώς μάχες για το δικαίωμα των γυναικών πάνω στο σώμα τους και τον αυτονόητο σεβασμό στην ανθρώπινη ύπαρξη, το έργο συνεχίζει να μιλάει εξ ίσου καθαρά και δυνατά στους θεατές, όσο και τη στιγμή της συγγραφής του, αιχμηρό σαν ακονισμένο ξυράφι.

Ο Μάριος Ποντίκας, μία ιδιότυπη περίπτωση του ελληνικού θεάτρου και ένας από τους πιο σημαντικούς εκπρόσωπους και ανανεωτές της νεοελληνικής δραματουργίας, αποτυπώνει με ενάργεια τις παθογένειες μιας κοινωνίας, ρίχνοντας φως σε ένα δραματουργικό σύμπαν σκοτεινό και νατουραλιστικό αλλά με ρωγμές λυρισμού που αφήνουν αχτίδες φωτός να εισέλθουν. Η προσπάθειά του επικεντρώνεται στο να μιλήσει για την ατομική ευθύνη η οποία κατ’ επέκταση γίνεται και συλλογική. Τα έργα του είναι καρπός παρατήρησης, ιδεολογικής, πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης, ποτισμένα από ψύχραιμη σκέψη αλλά και από ευθύβολη στόχευση.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Συγγραφέας: Μάριος Ποντίκας

Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη

Σκηνικά: Γιώργος Χατζηνικολάου

Κοστούμια: Μαρία Αναματερού

Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος

Μουσική &Sound design: Στέλιος Γιαννουλάκης

Φωτογραφίες: Γιώργος Χατζηνικολάου

Βοηθός σκηνοθέτιδος: Φαίδρα Αγγελάκη

Σχεδιασμός οπτικής ταυτότητας: Ιωάννης Κ. Τσίγκας

Τρέιλερ παράστασης: Στέφανος Κοσμίδης

Social Media: Δανάη Γκουτκίδου

Υπεύθυνοι επικοινωνίας παράστασης: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρία Αναματερού

Παραγωγή: Ομάδα Νάμα

 

ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ

Ηλίας Βαλάσης, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία Κάτσενου, Αθανασία Κουρκάκη, Ελωρίς Αλπανίδου

 

Έγραψαν για την παράσταση

«Ο ρεαλισμός και το ντοκουμενταρίστικο ύφος συναγωνίζονται σε αυτήν τη σκηνική απόδοση του σημαντικού νεοελληνικού έργου, που εκθέτει χωρίς ωραιοποιήσεις την κακοποίηση που επιφυλάσσει η οικογένεια και η κοινωνία στα θύματα βιασμού». Τώνια Καράογλου | Αθηνόραμα

«Η παράσταση της ομάδας Νάμα, που σκηνοθέτησε η Ελένη Σκότη με συνεργάτη τον Γιώργο Χατζηνικολάου, είναι καίρια, δεν αρκείται μόνο στη γραφική απεικόνιση ενός «δράματος τιμής», αλλά εισδύει με τόλμη στο εσωτερικό του, φωτίζοντας τους ανομολόγητους βυθούς του ανθρώπου και της κοινωνικής του ώρας. Σε ένα κυμαινόμενο ύφος «ποιητικού» ρεαλισμού, λέει όλα όσα μπορεί να πει ένα θέατρο ουσίας και δείχνει μόνο όσα μπορεί να δείξει, αφήνοντας ευεργετικά τα υπόλοιπα στη «μέσα όψη» του θεατή». Λέανδρος Πολενάκης | Η Αυγή

«[…] Αν και γραμμένο πριν από σαράντα χρόνια, το έργο του Μ.Ποντίκα, καταφέρνει ακόμη να ξεγυμνώνει τη νοοτροπία που οδηγεί στους κατ' εξακολούθηση βιασμούς σε βάρος του θύματος από την κοινωνία και τους θεσμούς της όπως καθρεφτίζονται στη μικρογραφία της, την οικογένεια. Αφιερωμένη στη μνήμη του συγγραφέα που έφυγε τον περασμένο Σεπτέμβριο, η καθηλωτική παράσταση στο θέατρο Επί Κολωνώ υπηρετεί τους στόχους που έχει θέσει η Ομάδα για ένα θέατρο κοινωνικού περιεχομένου που ταυτόχρονα αναδεικνύει τις δυνατότητες της ελληνικής δραματουργίας». Ιωάννα Σωτήρχου | Εφημερίδα Συντακτών

 «Η Ελένη Σκότη είδε τον «Γάμο» του Ποντίκα ως in-yer-face, παρά ως οριζόντια ηθογραφική καταγραφή. Εδώ, φραστική και σωματική βία ανυψώνονται σε καταστατικές λειτουργίες με στόχο ένα γενναίο ταρακούνημα του κοινού. Εντούτοις, η σκηνοθέτις δεν υπέπεσε στον πειρασμό μιας αναπαραστατικής υπερβολής, μεριμνώντας με κινησιολογικά στυλιζαρίσματα κινηματογραφικής λογικής να αποδώσει περιεκτικές εικόνες και να αμβλύνει τον περιρρέοντα ζόφο με ριπές λεπτού χιούμορ που ενίοτε άπτονταν του σουρεάλ». Γιώργος Παπαγιαννάκης | Culturenow.gr

«Η παράσταση που σκηνοθετεί η Ελένη Σκότη στο θέατρο Επί Κολωνώ –με τη συνεργασία και την εικαστική επιμέλεια του Γιώργου Χατζηνικολάου– δεν αφήνει στο κοινό περιθώριο για ανάσες. Ταρακουνάει και ξεβολεύει από το πρώτο λεπτό. Η ιστορία παραμένει ενοχλητικά αληθινή». Ηλέκτρα Ζαργάνη | Documento

«Η Ελένη Σκότη με την ομάδα Νάμα φτιάχνουν μια παράσταση, που ουρλιάζει αλήθειες, στα πρότυπα του «in-yer-face theatre». Δηλαδή, του θεάτρου που δε σου αφήνει κανένα περιθώριο να επαναπαυθείς ή να το αγνοήσεις. Δε σου αφήνει καν το απαιτούμενο οξυγόνο. Σε κάνει συμμέτοχο και συνένοχο μιας τοξικής κατάστασης. Ο θεατής τρώει αλλεπάλληλα χαστούκια και νιώθει έντονα στο πετσί του την έμφυλη βία, την πατριαρχία, τον κοινωνικό κανιβαλισμό, τον σεξισμό. Θλίψη, αγωνία, πόνο, οργή, απέχθεια σε γενναίες δόσεις, για να ξεβολεύεται συνεχώς. Και το «χαλασμένο» αιδοίο σε πρώτο πλάνο για να μη μπορεί να στρέψει το βλέμμα του αλλού». […] «Θέατρο στα καλύτερά του. Θέατρο ρεαλιστικό με όλη την ουσία. Θέατρο που σοκάρει, ξεβολεύει, ταρακουνάει, συγκινεί. Μια ιστορία σκληρή αλλά αληθινή. Μια ιστορία που οφείλεις να δεις κατάματα. Γιατί το έργο «ΓΑΜΟΣ», του Μάριου Ποντίκα, θα τρυπώνει σε κάθε σιωπή…». Ντίνα Καρρά | Onlytheater.gr

 «Δεν είναι οι λέξεις που ενοχλούν. Αυτό που σε κάνει να νιώθεις ένα σφίξιμο καθ΄ όλη τη διάρκεια της παράστασης είναι η αλήθεια του έργου». Ειρήνη Δρίβα | Olafaq.gr

«Είχα χρόνια να αισθανθώ έτσι μετά από παράσταση. Ένιωθα να με διαπερνά ηλεκτρικό ρεύμα, ένα πυρωμένο σίδερο να μου καίει τα σωθικά». […] «Με ενθουσίασε για άλλη μια φορά η μοναδική σκηνοθετική ματιά της Ελένης Σκότη και η μαεστρία της να "παίζει" με τον ρυθμό και τις λεπτεπίλεπτες - slowmotion κινήσεις στις εναλλαγές των σκηνών με μια μουσική και ένα ηχητικό περιβάλλον που έδενε εξαιρετικά!». Αγγελική Σπανού, Παυλίνα Στυλιανού | TVXS.GR

«Η Ελένη Σκότη για άλλη μια φορά με μια σκηνοθεσία της έθεσε το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων. Το άγγιγμα της πληγής πονάει τόσο που με το πέρας της παράστασης αναρωτιέσαι πώς θα συνέλθεις από την αλήθεια της οποίας έγινες μάρτυρας». Ειρήνη Αϊβαλιώτου | Catisart.gr

«Χωρίς καμία πρόθεση υπερβολής, η συγκεκριμένη παράσταση αφήνει το στίγμα της στη φετινή σεζόν, αφού αποτελεί μια οξύτατη διαμαρτυρία απέναντι σε όποιο τοξικό σύμπαν πρεσβεύει τη βία ως αξία ανάγκης και ζωής». Ζωή Τόλη | Enetpress.gr

«Η ερμηνεία του πατέρα είναι καθηλωτική καθώς αναπαριστά έξοχα τον πατριαρχικό τρόπο σκέψης και δράσης μιας περασμένης κοινωνίας, κατάλοιπα της οποίας δυστυχώς ανευρίσκουμε και στο σήμερα». Έλλη Διακογιάννη | Θέατρο.gr

 «Πέντε εξαιρετικοί ηθοποιοί (Ηλίας Βαλάσης, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία Κάτσενου, Αθανασία Κουρκάκη, Μέγκυ Σούλι) δίνουν επί σκηνής τον καλύτερό τους εαυτό, ξεσκεπάζουν τους υποκριτικούς κώδικες της κοινωνίας μας και αποδεικνύουν πως σε κάθε έγκλημα δεν υπάρχει μόνο η ατομική ευθύνη, αλλά και συλλογική». Γεωργία Οικονόμου | News247.gr

«Μια έξοχη, σκληρή παράσταση που συγκαταλέγεται αναμφισβήτητα στις κορυφαίες της σεζόν». Κάτια Σωτηρίου | Mytheatro.gr

«Η  αγία ελληνική οικογένεια είναι  η φυλακή και ο θάνατος των νέων ανθρώπων. Το τρίπτυχο «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια»  βρίσκεται σε διαχρονική κρίση στην Ελλάδα. Μήπως κάτι δεν πάει καλά;» […] «Εξαιρετική η σκηνοθετική απόδοση από την  Ελένη Σκότη, με την προβολή της βίας σε εκείνο το πίσω δωμάτιο- χωλ όπου η βία έπαιρνε διάφορες όψεις, ρεαλιστική βία, ψυχολογική και τέλος προετοιμασία για τον γάμο της κόρης με τον βιαστή της» […] «Όλοι οι ηθοποιοί  υποδύθηκαν εξαιρετικά τον ρόλο τους, συγκλονίζοντας το κοινό και προκαλώντας, αγανάκτηση, θυμό και εξέγερση». Μαρία Μαρή | In2life.gr

«H Ομάδα Νάμα έδωσε νέα πνοή στο κείμενο του Ποντίκα. Μένει πιστή στο αρχικό κείμενο, αλλά καταφέρνει να φωτογραφίσει χωρίς περιττά στολίδια τη σύγχρονη ελληνική καθημερινότητα στον απόηχο βιασμών και εκπόρνευσης ανηλίκων από το οικείο περιβάλλον τους, που σε κάποιες περιπτώσεις οι προαγωγοί είναι οι ίδιοι αυτοί που τα έφεραν στον κόσμο». Μαρία Στασινοπούλου | Quinta-theater.gr

«Ο Γάμος», που στοχεύει στη στηλίτευση του ανδροκρατούμενου σύμπαντος μέσα στο οποίο όλοι γαλουχηθήκαμε και που, ευτυχώς δέχεται τα πυρά της σύγχρονης ορθολογικής προσέγγισης, συνιστά ένα ακραίο σκηνικό ντοκουμέντο σεξιστικής βίας που η Ελένη Σκότη το αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο στο θέατρο «Επί Κολωνώ» σε συνεργασία με την ομάδα Νάμα. Νίκος Ξένιος | Bookpress.gr

«Πάνω σε ένα τέτοιο κείμενο δε θα μπορούσε παρά να μεγαλουργήσει  η ομάδα Νάμα. Εκπληκτικής ακρίβειας και ευφυΐας η σκηνοθεσία της πολυβραβευμένης Ελένης Σκότη, με το ρεαλιστικό στοιχείο που πάντα τη χαρακτηρίζει, να κυριαρχεί για ακόμα μια φορά και να χτυπάει απευθείας κόκκινο στο συναίσθημα και στη σκέψη του θεατή. Σκηνές δοσμένες με ζωντάνια και αμεσότητα, κάποιες πιο βίαιες και τραγικές σε αργή κίνηση , όπως ο χρόνος που παγώνει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις». Αμαλία Καμβύση | Kalitheasi.gr

«Από τις καλύτερες παραστάσεις που παρακολούθησα φέτος». Μαρία Πασλή | Θέατρο.gr

 

Δείτε το trailer της παράστασης: https://youtu.be/xEq3JHH1Sks

 

Η παράσταση αφιερώνεται στη μνήμη του Μάριου Ποντίκα

Η παράσταση περιέχει σκηνές βίας και υβριστικό περιεχόμενο, προτείνεται η παρακολούθηση της σε ηλικίες άνω των 16 ετών

Socialmedia:
epi_kolono
@epikolono.gr

 

 

Η παράσταση είναι επιχορηγούμενη από το Υπουργείο Πολιτισμού


 

Info:

Τοποθεσία: Επί Κολωνώ, Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός - Αθήνα

Ημέρες παραστάσεων: Κάθε Τετάρτη & Κυριακή στις 18:15

Διάρκεια παράστασης: 110 λεπτά

Πληροφορίες: Τηλέφωνο: 210 5138067, www.epikolono.gr

Τιμές εισιτηρίων: Τετάρτη: 17€ (Κανονικό), 15€, (Φοιτητικό, Ανέργων, 65+), Κυριακή: 20€ (Κανονικό), 17€ (65+), 15€ (Φοιτητικό, Ανέργων)

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.more.com/theater/o-gamos/

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«Αλιγάτορες» στο θέατρο Γκλόρια από 9 Μαΐου

  Αλιγάτορες (Alligators) Του Andrew Keatley Στο Θέατρο Γκλόρια Early   Bird: Η προπώληση ξεκίνησε! https://www.more.com/theater/ offer/aligatores/ Εσύ είσαι έτοιμος για τον ρόλο του δικαστή; Πιο επίκαιρο από ποτέ το βραβευμένο έργο του Andrew Keatley  Αλιγάτορες (Alligators) ,  παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στην κεντρική σκηνή του  θεάτρου Γκλόρια  σε μετάφραση και σκηνοθεσία  Γιάννη Λασπιά  από τις 9 Μαΐου, κάθε  Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21.00  για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; -Παράταση παραστάσεων

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

ΘΕΑΤΡΟ ΕΛ ΕΡ -Ελένη Ερήμου Πρόγραμμα παραστάσεων : Φεβρουάριος – Μάρτιος – Απρίλιος 2024

  ΘΕΑΤΡΟ ΕΛ ΕΡ -Ελένη Ερήμου   Πρόγραμμα παραστάσεων : Φεβρουάριος – Μάρτιος – Απρίλιος 2024   Καινούργια χρονιά και καινούργιο ξεκίνημα για το θέατρο ΕΛ ΕΡ - Ελένη Ερήμου, με τρεις σημαντικές παραστάσεις που εντάσσονται στο καλλιτεχνικό του πρόγραμμα, εναρμονιζόμενες με το όραμα του θεάτρου για συμβολή στον Πολιτισμό. Το θέατρο ΕΛ ΕΡ – Ελένη Ερήμου που έλαβε την αρχική του ονομασία   από την γνωστή ρήση του Θουκυδίδη «ΕΛΠΙΣ ΤΕ ΚΑΙ ΕΡΩΣ ΕΠΙ ΠΑΝΤΙ»,   βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας, υπό το Φως της Ακρόπολης και διαθέτει δύο αίθουσες, την ΕΡΩΣ στον κάτω χώρο και την ΕΛΠΙΣ στον άνω, που αποτελεί και την κεντρική σκηνή. Εκεί, με πολλή προσοχή, επιλέγονται παραστάσεις που έχουν πολλά να πουν στους σημερινούς θεατές. Και οι δύο χώροι φιλοξενούν την Τέχνη σε πολλές από τις εκφάνσεις της: θέατρο, βιβλίο, ζωγραφική, μουσική, χορός - και αποτελούν σημείο συνάντησης   ανθρώπων που ενδιαφέρονται και προάγουν τον Πολιτισμό.  

ΓΛΥΚΕΡΙΑ "Ω γλυκύ μου έαρ και τα τραγούδια της Ανοιξης". Μ. Δευτέρα & Μ. Τρίτη, 29 και 30 Απριλίου στο Γυάλινο. Συμμετέχει ο Λεωνίδας Κακούρης

  ΓΛΥΚΕΡΙΑ " Ω γλυκύ μου έαρ και τα τραγούδια της Άνοιξης " Για μόνο δύο παραστάσεις στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο  Μεγάλη Δευτέρα & Μεγάλη Τρίτη,  29 και 30 Απριλίου  Συμμετέχει ο Λεωνίδας Κακούρης   Την παράσταση «Ω γλυκύ μου έαρ και τα τραγούδια της Άνοιξης» με κεντρικό άξονα το σπαρακτικό μοιρολόι της Παναγίας, θα παρουσιάσει η  Γλυκερία  την Μεγάλη Δευτέρα και την Μεγάλη Τρίτη, 29 και 30 Απριλίου στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. 

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ AMBER ALERT ΤΟΥ ΠΟΛΥΒΡΑΒΕΥΜΕΝΟΥ ΑΛΒΑΝΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ODISE PLAKU

  AMBER ALERT του Odise Plaku   ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ   AMBER ALERT του Odise Plaku