Πασχαλινά εργαστήρια

 

Θέατρο από τις δικές μας ιστορίες

Ένα πασχαλινό θεατρικό εργαστήριο του Εθνικού Θεάτρου

σε συν-διοργάνωση με την «Άτρακτο»


 

Tο Εθνικό Θέατρο επεκτείνει και πάλι το πεδίο της δράσης του στις γειτονιές της Αθήνας με το θεατρικό εργαστήριο «Θέατρο από τις δικές μας ιστορίες» για νέους 13 έως 17 ετών στον πολυχώρο πολιτισμού της «Ατράκτου» στην Ακαδημία Πλάτωνος.

Μέσα από έξι συναντήσεις στη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα, οι έφηβοι συμμετέχοντες/-ουσες στο εργαστήριο γίνονται συν-δημιουργοί σε όλα τα στάδια της προετοιμασίας μιας παράστασης και διερευνούν τι σημαίνει ν’ ανακαλύπτεις τις ιστορίες που κρύβεις μέσα σου και να τις μοιράζεσαι.

Το εργαστήρι «Θέατρο από τις δικές μας ιστορίες»,  χρησιμοποιώντας τεχνικές του θεάτρου της επινόησης (devised theatre) και μεθόδους δημιουργικής γραφής, θέτει στο κέντρο της δημιουργικής διαδικασίας τους εφήβους. Έτσι, μέσα σε έξι συναντήσεις δημιουργείται μια παράσταση με πρώτη ύλη τις ιστορίες που κουβαλάμε όλοι και όλες μέσα μας.

Με εργαλεία τα κείμενα, το σώμα, τη φαντασία μας και τη δύναμη της ομάδας θα δημιουργηθεί μια παράσταση που θα καθρεφτίζει τον κόσμο και την οπτική αυτών των νέων ανθρώπων.

Η δράση πραγματοποιείται σε συν-διοργάνωση του Εθνικού Θεάτρου με την «Άτρακτο», μία μη κερδοσκοπική πρωτοβουλία που στοχεύει στην ανάπτυξη μιας κοινότητας ατόμων με κοινές αξίες και όραμα.

 

Τα εργαστήρια και η παρουσίαση θα πραγματοποιηθούν στις εγκαταστάσεις του πολυχώρου «Άτρακτος» και οι συμμετέχοντες/συμμετέχουσες θα επιλεγούν από το κοινό της.

Στο «Θέατρο από τις δικές μας ιστορίες»: ένα πασχαλινό θεατρικό εργαστήριο από το Εθνικό Θέατρο στην «Άτρακτο», συντονίζουν & σκηνοθετούν οι Κατερίνα Σκουρλή και  Ελένη Μολέσκη

 

Ημερομηνίες διεξαγωγής εργαστηρίου:

18/4/2002 - 20/4/2022 &28/4/2022 - 30/4/2022 

 

Πληροφορίες:

Aτρακτος, Μαραθωνομάχων 8 Αθήνα – Ακαδημία Πλάτωνος τηλ 210.5142936

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".