“PLAY OFF”

Τελευταίες δύο παραστάσεις!
PLAY OFF
22 & 29/5
Βασισμένο στην ιδέα του Rick Abbot ‘’play on’’
Μια κωμωδία για όλους!

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ!

orizontia.jpg
Η Φιλίτσα Φιλίδου γράφει το έργο ‘’ Ο πιο αισχρός φόνος’’ και αναλαμβάνει να γίνει και παραγωγός της παράστασης της. ΟΙ Ηθοποιοί παλεύουν με τις νευρώσεις τους καθώς τίποτα δεν πάει καλά. Η ημέρα της παράστασης πλησιάζει και εκείνοι δεν ξέρουν όχι μόνο τα λόγια που λένε, καθώς η Φιλίτσα τους φέρνει κάθε φορά καινούριο κείμενο , αλλά δεν μπορούν να τα βρουν και μεταξύ τους. Διαφωνίες, τσακωμοί άγχος τους φέρνουν αντιμέτωπους με την σκηνοθέτη τους, την Τσέρυ που δεν μπορεί να διαχειριστεί τις κρίσεις πανικού που έχει και την εξάρτηση της από τον καφέ. Άραγε η παράσταση θα ανέβει; Ποιοι τελικά θα καταφέρουν να ζήσουν την πιο αισχρή παράσταση που ανέβηκε στα χρονικά ή τον πιο αισχρό φόνο που συνέβη σε μια θεατρική σκηνή;
Η παράσταση ανεβαίνει από τους τελειόφοιτους του 92 Artschool για λίγες μόνο παραστάσεις στο Τεχνοχώρο Εργοτάξιον.

Σκηνοθεσία- Μουσική επιμέλεια-διασκευή : Μεράβογλου Έφη
Παίζουν:
Αγγελική Κουρεμπή , Γιώργος ΓκαλημανάςΜαίρη Ματσούκα , Χριστίνα ΝικολούλιαΑνδριάνα ΣταυριδοπούλουΚωνσταντίνα ΒάρδαΜυγδαλιά Ανδρέου , Βασίλης ΝτόντοςΓιώργος Κάλτσας και Δήμητρα Βακάλη.

Κοστούμια- σκηνικά :  92 Artschool
Φωτογραφίες: Αριστέα Ανύση
Βίντεο: Αριστέα Ανύση – Γιώργος Κάλτσας

Κάθε Τετάρτη στις 20:30

Τεχνοχώρος Εργοτάξιον , Διογένους 1 , Άγιος Δημήτριος (δίπλα στο μετρό της Δάφνης.)
Τηλέφωνο: 6983930220
Εισιτήριο : 5 ευρώ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".