Μια σπουδαία ελληνο-πορτογαλική συνεργασία: Amélia Muge – Μιχάλης Λουκοβίκας
Το Archipelagos είναι η θάλασσα που ενώνει δύο κόσμους: τον κόσμο της πολυβραβευμένης Πορτογαλίδας τραγουδίστριας, εικαστικού και μουσικού Amélia Muge και του μουσικού, δημοσιογράφου και συγγραφέα Μιχάλη Λουκοβίκα. Μια θάλασσα που αγκαλιάζει με ζεστασιά την μουσική και τον λόγο που ενώνει λαούς, πολιτισμούς, ανθρώπους.
Οι δύο τους γνωρίστηκαν μέσω διαδικτύου το 2009, ανοίγοντας κανάλια επικοινωνίας, παράθυρα αλληλεπιδράσεων, γέφυρες που συνδέουν την Πορτογαλία και την Ελλάδα – και όχι μόνο. Πρώτη τους συνεργασία η απόδοση στα πορτογαλικά του album «Το Χρυσάφι τ’ Ουρανού» (O Ouro do Céu), ένα δίγλωσσο βιβλίο-CD με μουσική του Λουκοβίκα σε ποίηση Άρη Αλεξάνδρου, που εκδόθηκε το 2011 και συνεχίστηκε με την κυκλοφορία τού album Periplus / deambulações luso-gregas (ελληνοπορτογαλικές περιηγήσεις) τον Φλεβάρη τού 2012, με μουσική και ποίηση από Πορτογαλία και Ελλάδα.
Δουλεύοντας μαζί εντόπισαν κοινό έδαφος και αναφορές, ίδια ενδιαφέροντα, αντίστοιχους τρόπους έκφρασης, κι επιβεβαίωσαν πως οι ομοιότητες είναι πολύ πιο σημαντικές από τις διαφορές, ιδίως στη Μεσόγειο, της κλειστής μα και ανοιχτής θάλασσας της κοινής μας κληρονομιάς, που διαλέγεται με τις κουλτούρες του Ευξείνου και της Ερυθράς Θάλασσας, του Ατλαντικού και του Ινδικού – ένα λίκνο πολιτισμών που διαρκώς μας αιφνιδιάζει και μας γοητεύει με όσα ομοιόμορφα ή ποικιλόμορφα μας αποκαλύπτει.
Η ιδέα για το εγχείρημα του album «Αρχιπέλαγος», στηρίζεται σε δέκα ενότητες με ένα συγκεκριμένο σημείο αναφοράς, όπου κατά κάποιον τρόπο αναβίωναν οι συναντήσεις τού παρελθόντος μεταξύ ανθρώπων διαφορετικής προέλευσης, μια συστάδα φανταστικών νησιών – ένα αρχιπέλαγος.
Αυτό το εγχείρημα, είναι διάσπαρτο από σπουδαία ποίηση και μουσική, με τη Σαπφώ, ή την πορτογαλίδα ποιήτρια Hélia Correia, τον σπουδαίο ποιητή Χαίλντερλιν και από κοινού, μας ανοίγουν τον δρόμο για μια συνάντηση με τον Μπετόβεν. Μας οδηγούν όμως και στην Αρχαία Ελλάδα, με μια νέα ματιά στο Ευριπίδειο χορικό από τον «Ορέστη» και, συνεχίζοντας το ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο, μπαίνουμε στο συριακό λιμάνι της Ουγκαρίτ για να επεξεργαστούμε έναν Χουρριτικό ύμνο 3500 ετών, ως νανούρισμα που κοιμίζει τα παιδιά και αφυπνίζει τους μεγάλους, ή ως θρήνο για την τραγωδία των προσφύγων.
Φτάνοντας στην άλλη πλευρά της θάλασσας, κάνουμε στάση στις Αζόρες και τη Μαδέρα, τα Κανάρια νησιά και το Πράσινο Ακρωτήρι. Εξερευνούμε επίσης μυθικά ή φανταστικά νησιά, σαν την Ιθάκη, την Ουτοπία, και την Χώρα τού Ποτέ, μέσα από μια πολύ προσωπική και σύγχρονη ματιά ως προς τον συμβολισμό τους.
Ακούμε γοητευμένοι ιστορίες τού fado και του ρεμπέτικου που αφηγούνται ο Γιώργος Μητσάκης και ο Βασίλης Τσιτσάνης. Ο Πεσσόα παραδίδει τη σκυτάλη στον Ζοζέ Σαραμάγκου και τον Γιώργο Ανδρέου αλλά και τη μουσική τού Παναγιώτη Τούντα.
Στο πολυπρόσωπο αυτό εγχείρημα συμμετέχουν σημαντικοί Ελληνες μουσικοί: ο Μάνος Αχαλινωτόπουλος, ο Κυριάκος Γκουβέντας, ο Δημήτρης Μυστακίδης, ο Ανδρέας Καρακότας, ο Γιώργος Ανδρέου.
Links:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου