Η Μάγδα Κρυσταλλινού μιλάει στο Open Mind


Η Μάγδα Κρυσταλλινού μιλάει στο Open Mind για την παράσταση: « Iraq,εννέα τόποι επιθυμίας», τα μελλοντικά της σχέδια, την αγάπη της για το θέατρο και διάφορα ακόμα...


Πρωταγωνιστείτε στην παράσταση « Iraq,εννέα τόποι επιθυμίας» σε έναν νέο χώρο στο Εργοτάξιον. Μιλήστε μου λίγο για την παράσταση σας;

Το έργο αποτελεί μια σύνθεση εννέα διαφορετικών αφηγήσεων, γυναικών που βίωσαν το πόλεμο στο Ιράκ. Αποτελεί μια γυναικεία κραυγή/φωνή/θέση απέναντι στη φρίκη του πολέμου. Άχρονο και βαθύτατα πολιτικό, το έργο μέσω της ματιάς της Μαρία Τσαρούχα δικαιώνει και λυτρώνει τις γυναίκες αυτές. Αποτελεί μια κριτική και λύτρωση ταυτόχρονα.

 Βλέπουμε ότι έχετε κάνει σπουδάσει διάφορα ενδιαφέροντα αντικείμενα αλλά η υποκριτική είναι κάτι που σας κέντρισε το ενδιαφέρον;

Ναι...είναι ένα αντικείμενο κυρίως το σωματικό θέατρο, στο οποίο  επένδυσα παραπάνω χρόνο, προσοχή και ενέργεια. Με ενδιαφέρει η έρευνα πάνω στο σωματικό θέατρο και του υλικού/της αφήγησης που το κάθε σώμα φέρει. Επίσης πως αυτό αλληλεπιδρά με το χώρο/τόπο στο οποίο βρίσκεται.

Βέβαια ο/η ηθοποιός δεν αποτελεί μια μονοδιάστατη υπόσταση που ολοκληρώνεται μόνο μέσα από σπουδές σε δραματική σχολή. Χρειάζεται και άλλα εφόδια από διάφορα πεδία  για να εξελίσσεται, να μεταμορφώνεται, να μαθαίνει, να αποδομείται, να ξαναχτίζει.

Πώς προέκυψε η συνεργασία με την παράσταση αυτή;

Εντελώς τυχαία. Μέσα από  ακρόαση που έγινε την άνοιξη στο θέατρο Εργοτάξιο.

 Υπάρχει κάποιος ρόλος που σας ταυτίζει απόλυτα στο Ιράκ; Ή που νιώθετε ότι είναι τόσο ζωντανός και υπαρκτός αυτός ο ρόλος;

Είμαι ένα κολάζ από οχτώ διαφορετικούς ρόλους. Μια σύνθεση από οχτώ διαφορετικές φωνές. Ταυτίζομαι με όλους τους ρόλους σε διαφορετικά σημεία και αναφορές. Είμαι ένα μωσαϊκό...

 Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Αυτό το καιρό ετοιμάζω μια δική μου περφόμανς με τίτλο “Athens/τόπος///μια ιεροτελεστία”...έχει ταξιδέψει σε διάφορα σημεία της πόλης Αθήνας σαν work in progress. Από το ταξίδι αυτό έχει προκύψει κάποιο υλικό το οποίο θέλω να δομήσω (αρχή, μέση, τέλος) και να το παρουσιάσω. Επίσης κάνω πρόβες για μια παράσταση σωματικού θεάτρου που θα ανέβει το Φεβρουάριο στο θέατρο της Καλών Τεχνών. Περισσότερες πληροφορίες εν καιρώ...χαχα

Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.

Βασικά θα ήθελα να τους ρωτήσω κάτι το οποίο είναι ένα βαθύτατο υπαρξιακό ερώτημα των ημερών μας...χαχα...το χρησιμοποιώ/ρωτάω και στη περφόμανς μου...
Εσύ κοιτάς καμιά φορά τον ουρανό;

Η φωτογραφία είναι του Μισουρίδη Γιάννη

Της Αλεξίας Βλάρα,29/1/2017

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: The Blunsdon Act στο Theatre of the NO

ΑΚΑΝΘΩΔΗΣ | 2ος χρόνος | Πρεμιέρα Σάββατο 30 Νοεμβρίου στις 21:00 | Αθηναική Σκηνή

Αγγέλικα Κοροβέση: "Αυτό που αναζητώ να κατανοήσω και να φανερώσω είναι η ομορφιά και η δύναμη του στιγμιαίου".

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

Θέατρο Αλεξάνδρεια_ κωμωδία «Και πάμε πρίμα…» Πρεμιέρα Σάββατο 7/12

Είδαμε και προτείνουμε: Δράκουλας