"Μέχρι Θανάτου"-Επίσημη Πρεμιέρα 11/2


«ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ»
(ρομαντική κωμωδία)
Από 11 Φεβρουαρίου κάθε Σάββατο και Κυριακή

Η Φαίδρα Δρούκα και ο Σταύρος Νικολαΐδης δίνουν ραντεβού στην «Αθηναΐδα» από τις 11 Φεβρουαρίου για να ζήσουν έναν έρωτα… Μέχρι θανάτου!
Μπορεί μια παρ’ ολίγον καρδιακή προσβολή να γίνει αφορμή για μια αξέχαστη ερωτική βραδιά  που θα σημαδέψει για πάντα την παρορμητική, ανασφαλή και αμόρφωτη πόρνη Ντόρις και τον εγωκεντρικό, φαλλοκράτη, νευρικό και διανοούμενο Φέλιξ;
Η απάντηση κάθε Σάββατο και Κυριακή στη Μουσική Θεατρική Σκηνή του Πολυχώρου Πολιτισμού «Αθηναΐς».


Η ρομαντική κωμωδία «Μέχρι Θανάτου»  που υπογράφει ο σκηνοθέτης Μάνος Τσότρας, βασίζεται στο «The owl and the pussycat» του Bill Manhoff.  Παρουσιάζει με απόλυτο ρεαλισμό την ερωτική σύγκρουση δύο αντίθετων χαρακτήρων που για να μπορέσουν να επιβιώσουν μέσα στον ανταγωνισμό που γεννά ο έρωτάς τους,  προσπαθούν να αλλάξουν ο ένας τον άλλον φτάνοντας σε γελοίες καταστάσεις. Όταν δεν τα καταφέρνουν, η μόνη λύση για αυτούς είναι η αυτοκτονία. Τι είναι αυτό που θα τους κάνει να απελευθερωθούν από τα «δεσμά τους»;

Συντελεστές:
Κείμενο- Σκηνοθεσία: Μάνος Τσότρας
Παίζουν: Σταύρος Νικολαΐδης, Φαίδρα Δρούκα
Σκηνογράφος-Ενδυματολόγος: Μαρία Καραθάνου
Φωτισμοί: Νίκος Καλατζής
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γωγώ Μαρινάκου

Πληροφορίες παράστασης:
Από Σάββατο 11 Φεβρουαρίου κάθε Σάββατο και Κυριακή
Ώρα έναρξης: Σάββατο στις 21:15 & Κυριακή 20:30
Τιμή εισιτηρίου: €15, €10 (μειωμένο)
Διάρκεια: 1 ώρα και 35 λεπτά ( με διάλειμμα)
Πολυχώρος Πολιτισμού Αθηναΐς-Μουσική Θεατρική Σκηνή
Καστοριάς 34-36, Βοτανικός
Τηλέφωνο ταμείου-κρατήσεις: 210 3480080
Ώρες ταμείου: 10.00-13.00 & 17.00-22.00

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".