"Η Περίπτωση του Δέϊμων Λαπλάς" στο θέατρο Δημήτρης Ροντήρης




"Υπάρχει, θα λέγαμε, στον κόσμο μας μια λεπτή ακαθόριστη γραμμή και παρότι τη βλέπουμε, αλλάζει θέση διαρκώς. Τι είναι πραγματικό; Τι δεν είναι; Σε τι απόσταση ακριβώς βρίσκονται το ένα από το άλλο;" Ερωτήσεις που θέτουμε καθημερινά στους εαυτούς μας για όσα γνωρίζουμε, ή νομίζουμε πως γνωρίζουμε.

Βρισκόμαστε στο 1990 σε μια αίθουσα της νευρολογικής ψυχιατρικής κλινικής Άρκαμ. Εκεί η ψυχίατρος Δρ Έλενα Μακάβη ανακρίνει τον Δέϊμων Λαπλάς, ο οποίος κατηγορείται για την α' βαθμού δολοφονία μιας αγνοούμενης κοπέλας, της δεκαεξάχρονης Άννας Σμιθ. Κατά την εξιχνίαση του εγκλήματος ομως, η πραγματικότητα σταδιακά διαστρεβλώνεται και οι δυο χαρακτήρες παρατάσσονται σε θέσεις μάχης, καθώς απειλούνται, σωματικά και νοητικά.

‎Μέσα από το σασπένς και την περιρρέουσα μυστηριώδη ατμόσφαιρα, ο γοτθικός τρόμος καθηλώνει και συνεπαίρνει το κοινό όλων των τεχνών, που επιλέγει να μη φοβηθεί τον φόβο. Η Περίπτωση του Δέϊμων Λαπλας είναι το πρώτο ελληνικό θεατρικό έργο, με αναφορές στους μεγαλύτερους μετρ του τρόμου παγκοσμίως.

Οι παραστάσεις θα δοθούν με ελεύθερη συνεισφορά και λίστα καλεσμένων.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Παίζουν: Φωτεινή Μπιρλή & Βασίλης Παπαδόπουλος
Μουσική-Μπαγιάν: Σοφία Μουλακάκη
Έργο-Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαδόπουλος
Σκηνογράφος: Νικόλας Κυριαλλίδης
Ενδυματολόγος: Λύδια Μαγαλιού
Φωτισμοί: Ναυσικά Χριστοδουλάκου & Δημήτρης Μπάτσης
Make-up artist: Κατερίνα Βλάχου
Τεχνικός ήχου: Γιώργος Παπαγεωργίου
Concept artist: Αλέξης Τουπάϊ
Σύμβουλος επικοινωνίας: Λιλιάνα Αβρούσιν
Μακέτα αφίσας: Χάρης Σπυρόπουλος

Το επίσημο email της παράστασης είναι το: thecaseofdaemonlaplace@gmail.com 

Στο θέατρο Δημήτρης Ροντήρης
Φρυνίχου 10, Αθήνα, 105 58
2114 089 670

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη από 24/04/2017 στις 21:00.
Διάρκεια παράστασης 70'.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".