Διαβάσαμε και προτείνουμε: "Αυτό το «τίποτα» όπου κατοικώ"
Το βιβλίο "Αυτό το «τίποτα» όπου κατοικώ" της Κατερίνας Ανδριανάκη προσφέρει μια συγκλονιστική εξομολόγηση μέσα από τον μονόλογο της Χλόης. Η δομή του έργου δημιουργεί ένα εντυπωσιακό μωσαϊκό από αφηγηματικά θραύσματα, αποκαλύπτοντας τον χαρακτήρα και τις εσωτερικές συγκρούσεις της ηρωίδας.
Η Ανδριανάκη καταφέρνει να δημιουργήσει τη Χλόη μια ηρωίδα με βάθος και πολυδιάστατο χαρακτήρα, κρατώντας τον αναγνώστη σε αγωνία για την εξέλιξη της ιστορίας. Τα συναισθήματα που αναδύονται είναι γνήσια και εμβαθύνουν τη σύνδεση του αναγνώστη με την πρωταγωνίστρια.
Μέσα από την αφήγηση της Χλόης αναδεικνύεται η πάλη με τις δυσκολίες της ζωής, η αναζήτηση της ταυτότητας και η αντιμετώπιση του παρελθόντος. Η συμβολική σημασία των αποκαλύψεων και η αναδρομή σε προσωπικά γεγονότα δίνουν βάθος στην αφήγηση και αναδεικνύουν την ευαισθησία και την ανθρωπικότητα της Χλόης.
Το κύριο θέμα του έργου είναι το Αλτσχάιμερ καθώς και η αντιμετώπιση των κρίσεων και των αντιφάσεων της ανθρώπινης ψυχής. Η Ανδριανάκη καταφέρνει να αναδείξει αυτά τα θέματα με ευαισθησία και ειλικρίνεια, προσφέροντας ένα βαθύ και συναρπαστικό ταξίδι στον κόσμο της Χλόης.
Βρήκα παρόμοια στοιχεία με την σονάτα του Σεληνόφωτος σε μια πιο σύγχρονη κοπή με κέντρο την ανθρώπινη μοναξιά και εμπειρία του κάθε ανθρωπου απο την αρχή μέχρι το τέλος της ζωής του.
Το βιβλίο είναι μια αξιόλογη συνεισφορά, με έναν δυνατό χαρακτήρα και πλούσιο εσωτερικό κόσμο. Η γραφή της Ανδριανάκης είναι προσιτή και συγκινητική, καθιστώντας το έργο της μια όμορφη εμπειρία για τον αναγνώστη.
Έχετε βρεθεί ποτέ στη λεπτή γραμμή που κάτι σας ακινητοποιεί;
Έχετε φανταστεί τον εαυτό σας να μην μπορεί να κάνει τίποτα γι' αυτό;
Ήταν ό,τι χειρότερο μπορούσε να σας συμβεί; Ποια είναι αυτή η γυναίκα και πού βρίσκεται η αλήθεια της;
Η Χλόη χάνει σταδιακά τη μνήμη της. Χρειάζεται, όπως όλοι, να μιλήσει για το παρελθόν, το παρόν για να δημιουργήσει το μέλλον της. Γιατί κάθε πριν, κάθε τώρα γεννά το μετά. Γιατί κάθε μέρα όλοι κάνουν τα ίδια πράγματα, ακολουθούν μια ρουτίνα και δεν θέλουν να την αλλάξουν.
Όμως εκείνη δεν είναι όπως όλοι, εκείνη μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Δεν έχει ραγίσματα, δεν ανήκει κάπου. Οι εικόνες της ξεφτίζουν σαν τα χαλιά και την ταπετσαρία της μαμάς της.
Στον κόσμο της λήθης ακόμα και τα πιο σκληρά πράγματα λέγονται "αλλιώς", γίνονται πιο αέρινα, πιο ρομαντικά. Μοιάζουν με πούπουλα. (Από την έκδοση)
Έχετε φανταστεί τον εαυτό σας να μην μπορεί να κάνει τίποτα γι' αυτό;
Ήταν ό,τι χειρότερο μπορούσε να σας συμβεί; Ποια είναι αυτή η γυναίκα και πού βρίσκεται η αλήθεια της;
Η Χλόη χάνει σταδιακά τη μνήμη της. Χρειάζεται, όπως όλοι, να μιλήσει για το παρελθόν, το παρόν για να δημιουργήσει το μέλλον της. Γιατί κάθε πριν, κάθε τώρα γεννά το μετά. Γιατί κάθε μέρα όλοι κάνουν τα ίδια πράγματα, ακολουθούν μια ρουτίνα και δεν θέλουν να την αλλάξουν.
Όμως εκείνη δεν είναι όπως όλοι, εκείνη μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Δεν έχει ραγίσματα, δεν ανήκει κάπου. Οι εικόνες της ξεφτίζουν σαν τα χαλιά και την ταπετσαρία της μαμάς της.
Στον κόσμο της λήθης ακόμα και τα πιο σκληρά πράγματα λέγονται "αλλιώς", γίνονται πιο αέρινα, πιο ρομαντικά. Μοιάζουν με πούπουλα. (Από την έκδοση)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου