ΓΚΑΖΟΧΩΡΙΤΙΣΣΑ της Βυζαντίας Πυριόχου Γκυ στο Από Κοινού Θέατρο

 



ΓΚΑΖΟΧΩΡΙΤΙΣΣΑ

της Βυζαντίας Πυριόχου Γκυ

στο Από Κοινού Θέατρο

από την Παρασκευή 15/3 και κάθε Παρασκευή στις 21:00
για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων



Το θέατρο Από Κοινού ανεβάζει τη μουσική παράσταση "Γκαζοχωρίτισσα" της Βυζαντίας Πυριόχου Γκυ, σε σκηνοθεσία της ίδιας, με πρωταγωνίστρια την Αγγελική Ξένου και συμμετοχή της ηθοποιού Ελένης Λύρα σε πιάνο και τραγούδι.
Από την Παρασκευή 15 Μαρτίου και κάθε Παρασκευή στις 21:00 για 5 παραστάσεις
Η Γκαζοχωρίτισσα είναι μια νεαρή γυναίκα που έζησε πριν πολλά χρόνια. Όποιος περάσει από την σημερινή περιοχή του Γκαζιού - αλλοτινό Γκαζοχώρι - ακούει την ιστορία της, που είναι ταυτόχρονα προσωπική αλλά και συλλογική της δεκαετίας του 1950. Μιλάει για τις λάσπες του Βοτανικού, για τις πολλές οικογένειες με τα πολλά παιδιά που τις πλημμύριζαν, για τις λαχτάρες της, τις αγάπες και τους φόβους της. Κυρίως όμως μας μιλάει για την ιστορία μιας μεγάλης απεργίας, εκείνης των εργατών του Εργοστασίου Φωταερίου, το οποίο τότε έδινε ενέργεια σε όλη την πόλη και έδωσε το στίγμα του σε χιλιάδες εργάτες.
Τα τραγούδια της εποχής, δοσμένα με έναν θεατρικό, τρυφερό τρόπο, υπογραμμίζουν τη χαμένη αθωότητα και τρυφερότητα της Γκαζοχωρίτισσας, μιας γυναίκας που είναι ταυτόχρονα μακριά μας αλλά και αφόρητα κοντά μας.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο- σκηνοθεσία: Βυζαντία Πυριόχου Γκυ
Στο ρόλο της Γκαζοχωρίτισσας η Αγγελική Ξένου
Παίζει πιάνο-τραγουδά η Ελένη Λύρα
Με συμμετοχή (σε βιντεοπροβολή) της Λουίζας Πυριόχου
Δημιουργία video: Άκης Βαλεργάκης
Σκηνογραφία-ενδυματολογία: Από Κοινού
Φωτογραφίες: Αντώνης Ξένος
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Κωνσταντίνος Καραγάνης
Παραγωγή: Από Κοινού Θέατρο
Παραστάσεις: κάθε Παρασκευή στις 21:00
από 15 Μαρτίου ως 12 Απριλίου
Διάρκεια παράστασης: 60'
Εισιτήρια: 12€ κανονικό , 8€ μειωμένο (φοιτ., ανεργ., ΑμΕΑ, 65+, ομαδικές κρατήσεις άνω των 10 ατόμων)
early bird: 7 € (μόνο στην ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων για λίγες μέρες πριν την έναρξη των παραστάσεων)
Πληροφορίες- κρατήσεις: 211 4057249
Από Κοινού Θέατρο
ΕΥΠΑΤΡΙΔΩΝ 4, Γκάζι
Τ.Κ. 118 54

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ακούσαμε και προτείνουμε: «Εκ Βαθέων»: Ένα άλμπουμ-κατάδυση στην ουσία του ελληνικού τραγουδιού

Εικόνα
Η Σαββέρια Μαργιολά και ο Παντελής Κυραμαργιός επί σκηνής, μέσα σε μια ατμόσφαιρα φορτισμένη από ήχους και λέξεις που «ανασαίνουν» με κάθε στίχο. Σε μια εποχή κατά την οποία η μουσική κατανάλωση κατακερματίζεται σε playlists, βιαστικά scrolls και μεμονωμένα singles, ο νέος δίσκος του Παντελή Κυραμαργιού με τίτλο «Εκ Βαθέων» , σε ερμηνεία της Σαββέριας Μαργιολά , έρχεται να υπενθυμίσει την αξία του ολοκληρωμένου μουσικού έργου. Η παρουσίασή του πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 8 Απριλίου στον Σταυρό του Νότου Plus και λειτούργησε όχι απλώς ως συναυλία, αλλά ως σκηνική εμπειρία υψηλής αισθητικής, με αφηγηματική συνοχή, ερμηνευτική ένταση και ιδιαίτερο συναισθηματικό βάθος.
Read more »

Η σιωπή της ψυχής και το αποτύπωμα του τραύματος: Συναντώντας την ομάδα του έργου Έρημος

Εικόνα
Πώς αποδίδεται επί σκηνής η εγκατάλειψη; Πώς γίνεται η πληγή μιας γενιάς να φωτίσει τις σκιές της επόμενης; Το θεατρικό έργο Έρημος δεν φοβάται να κοιτάξει κατάματα την καρδιά του διαγενεακού τραύματος, της απώλειας, της εσωτερικής ερήμωσης. Μέσα από μια πολυφωνική αφήγηση, η ιστορία μιας νεαρής μητέρας που εγκαταλείπει το παιδί και τη ζωή της, ξετυλίγεται ως ένας σπαρακτικός εσωτερικός μονόλογος. Η εγκατάλειψη εδώ δεν είναι καταδίκη· είναι κραυγή. Μιλήσαμε με τους συντελεστές του έργου — τον Γιάννη, την Έλενα, τη Ζωή, τη Σοφία και τη Φωτεινή — για τη σκηνική προσέγγιση τόσο ευαίσθητων και υπαρξιακών θεμάτων, για την εσωτερική διαδρομή της ηρωίδας, για τη δύναμη της μητρότητας και για τον συμβολισμό της ερήμου ως τοπίο ψυχής και μεταμόρφωσης. Το έργο "Έρημος" πραγματεύεται το διαγενεακό τραύμα και την εγκατάλειψη. Πώς προσεγγίσατε ένα τόσο ευαίσθητο και υπαρξιακό θέμα επί σκηνής;
Read more »

Χρήστος Μιχάλαρος: "Καύσιμο για τη ζωή και τη γραφή, στη δική μου περίπτωση, είναι οι άνθρωποι".

Εικόνα
Υπάρχουν λόγια που γράφονται με την πρόθεση να φτάσουν κάπου, σε κάποιον. Κι όμως, για λόγους αδιευκρίνιστους ή απολύτως σαφείς, παραμένουν μετέωρα, ανεπίδοτα—σαν γράμματα που δεν ταίριαξαν ποτέ με τον κατάλληλο παραλήπτη ή τη σωστή στιγμή. Αυτή την εύθραυστη ζώνη του ανείπωτου, του μισοειπωμένου και του βαθιά βιωμένου έρχεται να φωτίσει ο Χρήστος Μιχάλαρος με τη νέα του ποιητική συλλογή Ανεπίδοτα . Μέσα από λόγο λιτό, αλλά πυκνό σε νόημα και συγκίνηση, ο ποιητής χαρτογραφεί τη διαδρομή μεταξύ προσωπικού και συλλογικού βιώματος, αποκαλύπτοντας πτυχές της ανθρώπινης σχέσης, της μνήμης και της σιωπής. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο Χρήστος Μιχάλαρος μιλά με ειλικρίνεια και στοχασμό για τα ποιήματα που κάποτε γράφτηκαν για κάποιον, μα τώρα ανήκουν σε όλους· για τις λέξεις που ίσως δεν ειπώθηκαν ποτέ, αλλά βρήκαν τη θέση τους σε ένα βιβλίο που λειτουργεί σαν μια ανοιχτή επιστολή προς την εμπειρία, τον πόνο και –τελικά– την ίδια την αλήθεια. Ο τίτλος Ανεπίδοτα υποδηλώνει λόγια που δεν ...
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: «ΜΕΤΑΝΑΑΑΑΣΤΕΣ» ή «Είμαστε πάρα πολλοί πάνω σ’ αυτήν τη βάρκα» του Ματέι Βιζνιέκ

Εικόνα
  Το έργο «ΜΕΤΑΝΑΑΑΑΣΤΕΣ» ή «Είμαστε πάρα πολλοί πάνω σ’ αυτήν τη βάρκα» του Ματέι Βιζνιέκ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Θέατρο Σημείο, είναι μια γροθιά στο στομάχι και ταυτόχρονα ένα κάλεσμα αφύπνισης. Βασισμένο στην τραγωδία του Αιγαίου και γραμμένο το 2016, μέσα στην καρδιά της προσφυγικής κρίσης, το κείμενο παραμένει δραματικά επίκαιρο, φωτίζοντας με θάρρος τη σκληρή αλήθεια της προσφυγικής εμπειρίας.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: «Άνθρωπος του Θεού» – Όταν η πίστη συγκρούεται με την απελπισία

Εικόνα
Η παράσταση Άνθρωπος του Θεού , το νέο έργο του Ανδρέα Κεντζού, είναι ένα θεατρικό τρίγωνο γεμάτο υπαρξιακή ένταση, σαρδόνιο χιούμορ και κοινωνικό προβληματισμό. Σε μια φαινομενικά απλή βραδιά σε ένα σπίτι στην Αθήνα, κάτω από τον ήχο συγκρούσεων στους δρόμους, ξεδιπλώνεται μια ιστορία που μιλά για πίστη, απώλεια και την ανάγκη του ανθρώπου να δώσει νόημα στο χάος. Η ατμόσφαιρα στήνεται αμέσως: ένα μπαρ, δύο γυναίκες που γνωρίζονται τυχαία, μια πρόσκληση για «ένα τελευταίο ποτό». Όμως τίποτα δεν είναι τόσο αθώο όσο φαίνεται. Η είσοδος του Γιάννη, ανθυπαστυνόμου της ΥΑΤ και συζύγου της Ράνιας, λειτουργεί σαν καταλύτης, όχι μόνο για την ένταση μεταξύ των χαρακτήρων, αλλά κυρίως για την αποκάλυψη μιας συγκλονιστικής υπαρξιακής παγίδας: τι κάνεις όταν η πίστη σου ακυρώνεται; Ποιον τιμωρείς, τον εαυτό σου, τους άλλους ή τον ίδιο τον Θεό; Η σκηνοθεσία του Δημήτρη Γεωργαλά διατηρεί μια εξαιρετική ισορροπία ανάμεσα στο ρεαλιστικό και στο συμβολικό. Ο ρυθμός είναι σφιχτός, χωρίς περιττές φιοριτ...
Read more »

Διαβάσαμε και προτείνουμε: Στην Πόλη της Έφης Μαχιμάρη

Εικόνα
Η Έφη Μαχιμάρη, μέσα από τη συλλογή Στην Πόλη , μας προσφέρει μια ποιητική περιπλάνηση γεμάτη μνήμη, νοσταλγία και ιστορική επίγνωση. Επηρεασμένη από τις εικόνες της Κωνσταντινούπολης, τις φωτογραφίες του Ara Güler και τις αφηγήσεις ανθρώπων που έζησαν τις μεταβολές της, η ποιήτρια δημιουργεί ένα σύμπαν που ταλαντεύεται ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν.  
Read more »