Είδαμε και προτείνουμε: "Αγγλίδα Ερωμένη"

 Δεν πρόκειται για μία παράσταση δράσης, αλλά εσωτερικής καταβύθισης στον ψυχισμό μίας δολοφόνου. Το κυρίαρχο στοιχείο δεν είναι ούτε τα σκηνικά ούτε τα κοστούμια, αλλά οι λέξεις, που συχνά μοιάζουν με ξυράφι.

Η Κλαίρη Λαν σκοτώνει την κωφάλαλη εξαδέλφη της και τη διαμελίζει, σκορπίζοντας τα κομμάτιά της στα τραίνα που περνούν από τον κοντινό σταθμό. Αυτός που έχει αναλάβει την εξέταση της υπόθεσης συνομιλεί πρώτα με τον επί 32 χρόνια σύζυγό της. Η κριτική του περιορίζεται στη μέτρια νοικοκυροσύνη και μαγειρική της δεξιότητα, στην ακατανόητη -για τον ίδιο- μόνωση και τις αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές που σταδιακά τον απομάκρυναν, για να αναζητήσει σε άλλες γυναίκες τη (χωρίς συναίσθημα) συναισθηματική του επιβίωση. Το ότι η Κλαίρη Λαν δυσκολεύεται να βρει μία συγκεκριμένη θέση στην καρέκλα, παίζει αμήχανα με τα δάχτυλά της και χαίρεται ολόψυχα που το σπίτι θα είναι πλέον γεμάτο από σκόνη και λεκέδες αποκαλύπτουν τον τραγικό ρόλο των κοινωνικών συμβάσεων που, από τη στιγμή που γεννιόμαστε, μας "διαπαιδαγωγούν" με έναν ζουρλομανδύα κομφορμισμού έτσι, που, τελικά, "τρελός" μπορεί να είναι απλώς αυτός που δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να υποταχθεί. Και κάτι περισσότερο... Οι συχνές αναφορές στη διανοητική της ανεπάρκεια και η ανικανότητα να εξηγήσει το έγκλημα που διέπραξε δείχνουν ότι η σε βάθος ενδοσκόπηση είναι ένας πνευματικός πρωταθλητισμός που ελάχιστοι μπορούν να υπηρετήσουν. Οι περισσότεροι δεν έχουμε άλλη επιλογή πέρα από το να περιοριστούμε σ' ένα μικρό μόνο κομμάτι από τη φλούδα της αυτεπίγνωσης. Σε μία εποχή που τρεκλίζουμε ανάμεσα στην εμμονική υγιεινιστική αυτοεπιτήρηση και ένα όλο και πιο θηριώδες τοξικομανιακό "φταίξιμο", αυτό το κομματάκι είναι ίσως ήδη αρκετό. Και δεν μου φαίνεται καθόλου τυχαίο που η ηρωίδα τελειώνει με τη φράση: "Χρειαζόμουν την κουπαστή, για να κρατηθώ"...

Της Ελένης Μάλλιαρη,29/2/2024

Η ΑΓΓΛΙΔΑ ΕΡΩΜΕΝΗ της Μαργκερίτ Ντυράς

Αστυνομικό ψυχολογικό δράμα

 

Λίγα λόγια για το έργο: Ένα έγκλημα έχει διαπραχθεί. Μια γυναίκα έχει σκοτώσει… Γιατί; Η Ντυράς μιλάει γι αυτό και μας προσφέρει μια ιλιγγιώδη κάθοδο στην ανθρώπινη ψυχή. 

 

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο: Μαργκερίτ Ντυράς

Σκηνοθεσία, Σκηνικά:: Ζαν – Πωλ Ντενιζόν

Πρόσωπα και ερμηνευτές:

Εξεταστής: Πέτρος Αποστολόπουλος, 

Πιερ Λαν: Γιάννης Νικολόπουλος

 Κλαίρη Λαν: Ελένη Παπαχρηστοπούλου

Μαγνητοφωνημένη φωνή: Φώτης Θωμαΐδης

Μετάφραση/ Διασκευή: Ελένη Παπαχρηστοπούλου

Κοστούμια: Χρυσάνθη Τζανέτου

Φωτισμοί:    Γιώργος Σουσάμογλου                     

Φωτογραφία: Πέτρος Αθανασόπουλος

Τεχνική υποστήριξη: Νίκος Σαμαράκης

 

Πρεμιέρα Σάββατο 16 Δεκεμβρίου στις 20.30

 

Παραστάσεις: Κάθε Σάββατο στις 20.30 και Κυριακή απογευματινή στις μ.μ.19.00

Διάρκεια: 100 λεπτά 

Κρατήσεις θέσεων: 2130210339 & 6974674513

Εισιτήρια:12€ κανονικό,  10€ (γκρουπ, φοιτητές, άνεργοι)

Χωρητικότητα: 50 θέσεις

Προπώληση: https://www.ticketmaster.gr

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

Ζαν – Πωλ ΝΤΕΝΙΖΟΝ.  Γάλλος ηθοποιός, σκηνοθέτης με πανευρωπαϊκή καριέρα. Θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους παιδαγωγούς του σύγχρονου θεάτρου. Άρχισε την καριέρα του με τον Πήτερ Μπρουκ που τον διευθύνει στον Βυσσινόκηπο, την Τραγωδία της Κάρμεν, τη Μαχαμπαράτα και την Τρικυμία.  Από την ιδιότητα του ηθοποιού περνάει πολύ γρήγορα σ’ αυτήν του βοηθού σκηνοθεσίας, δίπλα πάντα στο Δάσκαλο, για να προχωρήσει στη συνέχεια στην ανεξάρτητη καριέρα του σκηνοθέτη, δραματουργού και παιδαγωγού. Από το 2015 συνεργάζεται μόνιμα στην Ελλάδα με το θέατρο «Εκστάν». Πρόσφατη σκηνοθεσία του η όπερα του Μότσαρτ  «Αscanio in Alba” για την περιφέρεια της Βουργουνδίας, 2023.

Το 2019 για τη σκηνοθεσία του στις Καρέκλες του Ιονέσκο τού απονεμήθηκε το βραβείο σκηνοθεσίας από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών Θεάτρου.

Πέτρος Αποστολόπουλος 

 

Δραματική σχολή Αθηνών - Γ. Θεοδοσιάδη.  Για 4 χρόνια παρακολούθησε το εργαστήρι υποκριτικής της ομάδας ''ΝΑΜΑ'' στο Θέατρο επί Κολωνώ με δασκάλους την Ελένη Σκότη, τον Γιώργο Παλούμπη και τη Βικτώρια Χαραλαμπίδου.

 

Συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, τους ''Δεσμούς'' της Ασπασίας Παπαθανασίου, την ομάδα ''Πεδίον'', το Δη.πε.θε Κέρκυρας, το Θέατρο επί Κολωνώ, την ομάδα 90οC, τους θιάσους Γιάννη Μόρτζου, Γιώργου Κιμούλη, Ελένης Γερασιμίδου, Τζένης Φωτίου, Μαίρης Βιδάλη και πολλών αξιόλογων ακόμα.

Έχει συμμετάσχει σε περιοδείες κι έχει παίξει στο Θέατρο της Επιδαύρου, στο Ηρώδειο, στους Δελφούς και σε πολλά φεστιβάλ σε όλη την Ελλάδα.

 

Για τον ρόλο του Χαλεπά στην παράσταση «Γιαννούλης Χαλεπάς: η κοιμωμένη μου» στο Θέατρο Τέσσερις Εποχές, κείμενο του Γιώργου Α. Χριστοδούλου, σκηνοθεσία Γιάννη Μόρτζου, τιμήθηκε το 2014 με το βραβείο ερμηνείας «Μάνος Κατράκης» από την Κορφιάτικη Ακαδημία. 

Ασχολείται με τη συγγραφή θεατρικών έργων. Έχει σκηνοθετήσει τα έργα του: «Χαμογελαστά παπούτσια» στο Θέατρο Βικτώρια (2007) και «Πάρτι στην Ομόνοια - Μάης του '08» στο Θέατρο Παντομίμα (2009).

 

Γιάννης ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ 

Δραματικής σχολή Γ. Θεοδοσιάδη. Εργάστηκε ως ηθοποιός με  δημοτικά θέατρα, όπως της Λάρισας, Καλαμάτας, Αγρινίου, Ρόδου, το Εθνικό θέατρο κλπ. Συνεργάστηκε με τους σκηνοθέτες Θανάση Παπαγεωργίου, Γ. Θεοδοσιάδη, Διαγόρα Χρονόπουλο, Γ. Ρεμούνδο, Κ. Μπάκα, Γ. Διαμαντόπουλο, Σ. Χατζάκη, Χ. Τσάγκα, Ι. Καμπανέλλη, Ν. Καμτσή, Γιάννη Σταματίου.

Ασχολήθηκε με την οργάνωση και παραγωγή θεατρικών παραστάσεων και διεύθυνση θεάτρου. 

Ιδρυτής του μη κερδοσκοπικού Σωματείου «Τεχνοδρομώ» με σκοπό την κοινωνική ένταξη και την άρση του στίγματος μέσω της τέχνης και την ευεργετική επίδραση των τεχνών , σε κοινωνικά αποκλεισμένες ομάδες πολιτών. Εμψυχωτής και σκηνοθέτης σε θεατρικές ομάδες με τυφλά άτομα, ασυνόδευτα ανήλικα, αστέγους, κρατούμενους.

 

Ελένη ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΠΟΥΛΟΥ. Θεατρικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο τής Νέας Σορβόννης Paris III (1990-95 και 1985-88). Δέχτηκε τη διδασκαλία τού Ζαν – Πωλ Ντενιζόν, Γιόσι Όϊντα, Σοτιγκί Κουγιατέ, Τάπα Σουντάνα από το Θέατρο τού Πήτερ Μπρουκ. Δραματική Σχολή «Περίακτος» Β. Ρίτσου(1982-85).

Οι σπουδές της στη φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ. την έφεραν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
  Ιδρυτικό μέλος του Θεάτρου «Εκστάν» έχει πρωταγωνιστήσει σ’ όλες σχεδόν τις παραγωγές του. Για την ερμηνεία της στο ρόλο τής Σεμίραμις στις «Καρέκλες» του Ιονέσκο, τής απονεμήθηκε το βραβείο ερμηνείας 2018 από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών Θεάτρου. Τελευταίος ρόλος της, στην «Ιστορία της Μαρί» του Ζ. Μπρασσάϊ, σκην. Ζ.Π. Ντενιζόν, 2021,23.

Βραβείο συγγραφής θεατρικού έργου από το ''ANALOGIO INTERNATIONAL FESTIVAL 2022'' για το έργο της «Σε κρατάω στην παλάμη μου σαν το λουλούδι» βασισμένο σε στίχους του ποιητικού έργου του Κωνσταντίνου Μπούρα.

Θέατρο – Πολυχώρος Εκστάν:Πατησίων & Καυταντζόγλου 5  Τηλ.: 213 0210 339,  

6974674513  www.ekstaninfo.wixsite.com/ekstan  https://www.facebook.com/ekstan