O Δημήτρης Δημόπουλος μιλάει στο Open Mind

 

«"A4 – Stand Up Mονόλογος"» στο θέατρο Αυλαία. Μιλήστε μου για αυτή την παράσταση.

 

Είναι μεγάλη μου χαρά να επιστρέφω στο Θέατρο Αυλαία στον Πειραιά, όπου έχω και την πρώτη μου θεατρική ανάμνηση ως παιδί! Πόσο μάλλον που επιστρέφω με το «Α4», έναν μονόλογο που αναφέρεται σε πολλές στιγμές από τη ζωή μου όπου η κωμωδία με βρήκε στις πιο αναπάντεχες και ίσως ανάρμοστες στιγμές.

 

Ποιοι είναι οι συντελεστές της παράστασης και τι πρόκειται να δούμε;

 

Οι συντελεστές είναι εγώ! Εγώ γράφω τα κείμενα, εγώ σκηνοθετώ τις πρόβες μου, εγώ παίζω στην παράσταση. Οπότε θα δείτε εμένα στη σκηνή με ένα μικρόφωνο να μιλώ για τα πιο πρόσφατα βιώματά μου και όσα με απασχολούν αυτή την περίοδό.

 

Πώς προέκυψε το σταντ απ στην ζωή σας;

 

Το είδος αυτό προέκυψε στη ζωή μου από την ανάγκη που ένιωθα να βγω στη σκηνή και αυτό που με κράτησε ήταν η τύχη, όταν το 1996 συμμετείχα στις ακροάσεις που γινόταν για τις Νύχτες Κωμωδίας, χωρίς να έχω δει ποτέ σταντ-απ ως τότε, και έγινα δεκτός. Βρέθηκα έτσι στο πρώτο κόμεντι-κλαμπ της χώρας, καθώς ήταν η χρονιά που οι Νύχτες Κωμωδίας απέκτησαν την πρώτη τους στέγη στα Εξάρχεια, σε ένα χώρο αποκλειστικά φτιαγμένο για σταντ-απ. Αν βρέθηκα σε μια τέτοια ομάδα, το οφείλω στο έμφυτο ταλέντο, αν έχω παραμείνει τόσα χρόνια μετά στη σκηνή το οφείλω σε ένα συνδυασμό δουλειάς, εξέλιξης και κυρίως προσαρμογής στο είδος, όπως αυτό εξελίσσεται ταχύτατα πια.

 

Αποτελεί δύσκολο έργο να μονοπωλείται το ενδιαφέρον σε ένα μονόλογο σταντ απ;

 

Ναι, αλλά προσπαθώ να μην το σκέφτομαι! Αυτό που οφείλω να σκέφτομαι είναι η δουλειά και να εμπιστεύομαι τη διαδικασία. Έτσι η δυσκολία μοιράζεται στην προετοιμασία της παράστασης και όχι στην παρουσίασή της: όταν έρχεται η ώρα να βγω στη σκηνή αυτό που κυριαρχεί είναι η χαρά να βρεθώ με το κοινό που θα συνυπάρξουμε για όσο βρίσκομαι στη σκηνή.

 

Παρόλα αυτά ασχολείστε και με την μετάφραση και σκηνοθεσία στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και συνεργάζεστε για πρώτη φορά με την Camerata Junior – Ορχήστρα Νέων των Φίλων της Μουσικής. Ποιο θα διαλέγατε;

 

Γιατί να διαλέξω; Η μουσική είναι μια τεράστια αγάπη μου και η δυνατότητά μου να συνεργάζομαι με αξιόλογους μουσικούς σε μουσικοθεατρικά δρώμενα είναι κάτι που με γεμίζει καλλιτεχνικά και με συμπληρώνει ως δημιουργό.

 

Έχετε ξεχωρίσει κάποια συνεργασία;

 

Θα ξεχωρίσω τη συνεργασία μου με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης για το «Stand-Up Symphony», μια παράσταση που πάντρεψε την κωμωδία με τη συμφωνική ορχήστρα η οποία ελπίζω να παρουσιαστεί και εκτός Θεσσαλονίκης.

 

Μελλοντικά σχέδια.

 

Μετά την παράσταση στον Πειραιά, το «Α4» κάνει βαλίτσα για περιοδεία στην Κρήτη και στον Κύπρο. Τον Μάρτιο θα επαναληφθεί στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής το μιούζικαλ «The Last Five Years», όπου υπογράφω τη μετάφραση και τη σκηνοθεσία. Σύντομα ελπίζω να έχω και άλλα νέα, ξέρετε, από αυτά που «δεν είναι ακόμα ανακοινώσιμα».

 

Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.

 

Στηρίζετε τα ζωντανά θεάματα! Σε μια εποχή όπου όλο και περισσότερο η διασκέδαση προέρχεται από μια οθόνη, είτε αυτή είναι κρεμασμένη στο σπίτι, είτε την κουβαλάμε στο κινητό μας, είναι όλο και πιο σημαντική η συνύπαρξη δημιουργών και κοινού στον ίδιο χώρο. Η σύνδεση που συντελείται στο «εδώ και τώρα» κάθε παράστασης είναι κάτι το ανεπανάληπτο για όλους μας.

Tης Αλεξίας Βλάρα, 14/1/2024