Δαμιανός Λαουνάρος: "Ζούμε σε έναν κόσμο που είναι απόλυτο δημιούργημά μας"

 

Νέο βιβλίο: «Ο κόσμος των τρελών».  Μιλήστε μου για αυτό.

Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων που γράφτηκε σε διάστημα τεσσάρων ετών και περιστρέφεται γύρω από ένα κοινό άξονα αμφισβήτησης των σύγχρονων προτύπων. Οι ιστορίες χωρίζονται σε πέντε θεματικά κεφάλαια-πυλώνες της σημερινής κοινωνίας, θέλοντας να αποτυπώσει τις μελανές πτυχές της και τις επιπτώσεις που φέρει στις ανθρώπινες σχέσεις. Ήθη, στερεότυπα, αξίες και πεποιθήσεις που όλοι έχουμε γαλουχηθεί, και που αρνούμαστε επιμελώς να αμφισβητήσουμε, κατακερματίζονται και αποκαθηλώνονται σταδιακά, εγείροντας προβληματισμούς και ερωτήματα.

Πως προέκυψε ο τίτλος;

Δανείστηκα τον τίτλο του τελευταίου και ομώνυμου διηγήματος. Κατά τη γνώμη μου, ταιριάζει απόλυτα στο μήνυμα που θέλει να περάσει το βιβλίο και κλείνει αλληγορικά το μάτι στην πραγματικότητα την οποία ζούμε καθημερινά.

Δεκατέσσερις αυτοτελείς ιστορίες. Ιστορίες βγαλμένες από την ζωή. Οι περισσότερες αφήνουν μία πικρή γεύση αλλά με πολύ σκέψη. Τελικά σε τι κόσμο ζούμε και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας;

Ζούμε σε έναν κόσμο που είναι απόλυτο δημιούργημά μας. Τίποτα από όσα συμβαίνουν σήμερα και μας προκαλούν δυσφορία δεν είναι ουρανοκατέβατα. Θέλω να πω, μεσολάβησε μια μακρά και χρονοβόρα διαδικασία με σωρεία επιλογών της ανθρωπότητας που οδήγησαν εν τέλει σε αυτό που ζούμε τώρα. Εύλογα καταλαβαίνει κανείς, πως οποιαδήποτε αλλαγή προς το καλύτερο, δεν μπορεί να γίνει από την μια στιγμή στην άλλη. Το σίγουρο είναι, πως για να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον πρέπει να αποδεχτούμε την πραγματικότητα για αυτό το οποίο είναι. Να αναγνωρίσουμε τις παθογένειές μας και να αναθεωρήσουμε κακέκτυπα του παρελθόντος. Είναι ίσως ο μοναδικός τρόπος για να δομήσουμε έναν καλύτερο και πιο ευτυχισμένο κόσμο.

Υπάρχουν βιωματικά η αληθινά στοιχεία σε αυτές τις ιστορίες; Από πού εμπνέεστε;

Βέβαια υπάρχουν. Αρκετά περιστατικά των ιστοριών είναι εμπνευσμένα από προσωπικές εμπειρίες. Σε εμένα άλλωστε, η έμπνευση γεννάται από έναν συνδυασμό προσωπικών βιωμάτων και ερεθισμάτων που λαμβάνω από τον περίγυρό μου.

 Η συγγραφή αποτελεί μια ψυχοθεραπεία για εσάς;

Ναι, πολύ σωστά το θέσατε αλλά δεν είναι μονάχα αυτό. Η συγγραφή αν το καλοσκεφτούμε, είναι ό,τι πιο κοντινό στην απόλυτη ελευθερία. Έχεις τη δυνατότητα να πλάθεις πράγματα, πρόσωπα και καταστάσεις κατά βούληση και να κρατάς την τύχη σου στα πλήκτρα. Είναι ο απόλυτος τρόπος διαφυγής από τα προβλήματα της καθημερινότητας και λειτουργεί σαν μια διαδικασία πνευματικής αποσυμπίεσης που μου δίνει δύναμη να συνεχίσω. 

 

Πώς νιώθετε που είστε μέλος των εκδόσεων Βακχικόν ;

Είναι το δεύτερό μου βιβλίο από τις εκδόσεις Βακχικών και όλα μέχρι τώρα έχουν κυλήσει πολύ καλά. Έχουμε μια άριστη επικοινωνία μεταξύ μας και νιώθω πολύ χαρούμενος που είμαι μέλος μιας ομάδας που πραγματικά αγαπά και νοιάζεται για το βιβλίο.

Πως έγινε η επιλογή του εξωφύλλου σας;

Το έργο που κοσμεί το εξώφυλλο αποτελεί πίνακας που δημιουργήθηκε κατά παραγγελία μου από την Αφροδίτη Δήμητρα Αρκουλή. Είχα προαποφασίσει από το πρώτο μου βιβλίο, πως στο εξώφυλλο του επόμενου θα ήθελα να βρίσκεται ένα έργο ζωγραφικής. Έτσι λοιπόν, μόλις τελείωσα το αρχικό χειρόγραφο, της το έστειλα με σκοπό να το διαβάσει και να δημιουργήσει ένα έργο σύμφωνα με τα συναισθήματα που θα της προκαλούσε. Ύστερα από μια σύντομη ανταλλαγή απόψεων πάνω σε μερικά προσχέδια, καταλήξαμε στην μαριονέτα, που πιστεύω μεταδίδει με τον καλύτερο και πιο παραστατικό τρόπο το βαθύτερο νόημα του βιβλίου.

Ποια είναι τα μέχρι τώρα σχόλια;

Αν κρίνω από τους αναγνώστες που επικοινώνησαν μαζί μου, από τις πρώτες κιόλας μέρες κυκλοφορίας του βιβλίου, είναι πολύ θετικά!  Εύχομαι και ελπίζω να απολαύσει την ανάγνωσή του οποιοσδήποτε άλλος αποφασίσει να το διαβάσει.

Αγαπημένα βιβλία και συγγραφείς ή ποιητές.

Κατά καιρούς παθαίνω εμμονή με διάφορα βιβλία και συγγραφείς. Πρόσφατα είχα πραγματικά κολλήσει με κάποια έργα του Νίτσε. Για παράδειγμα το βιβλίο του, «Ανθρώπινο, πάρα πολύ ανθρώπινο», το λάτρεψα και το θεωρώ απαραίτητο ανάγνωσμα για όλους. Αν έπρεπε όμως να διαλέξω συγγραφείς που ανέκαθεν απολάμβανα τα έργα τους, τότε σίγουρα αυτοί θα ήταν ο Μπουκόφσκι, ο Καμύ, ο Ντοστογιέφσκι αλλά και ο Καββαδίας και Καβάφης.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια.

Τα μελλοντικά συγγραφικά μου σχέδια αφορούν μια συλλογή ποιημάτων που δουλεύω καιρό τώρα. Παράλληλα βέβαια, εξακολουθώ τακτικά να δημοσιεύω κείμενα στην προσωπική μου σελίδα laoudnotes.com.

Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.

Αν δεν αγκαλιάσουμε τα σκοτάδια μας, δεν θα φωτίσουνε ποτέ... Ας κάνουμε όλοι στον εαυτό μας αυτό το δώρο.

 Tης Αλεξίας Βλάρα, 21/1/2024