Ένα τραγούδι για τον πόλεμο - Παιδιά της ίδιας μάνας

 Παιδιά της ίδιας μάνας - Ένα τραγούδι για τον πόλεμο


Στίχοι: Παντελής Κυραμαργιός, Πολυξένη Καράκογλου, Το Σφάλμα

Μουσική: Πολυξένη Καράκογλου

 

Ερμηνεύουν (αλφαβητικά) οι Λόλα Γιαννοπούλου, Πολυξένη Καράκογλου, Ελένη Κατσούλη,
Παντελής Κυραμαργιός, Θοδωρής Μαυρογιώργης, Μάριος Ιβάν Παπούλιας και Το Σφάλμα





Όταν πολλά λέγονται για αυτόν τον πόλεμο, όσους προηγήθηκαν ή και για αυτούς που θα έρθουν, οι καλλιτέχνες πρέπει να παίρνουν ξεκάθαρη θέση δίπλα στους λαούς. Σε αυτή την συλλογική ερμηνεία και δημιουργία η ελπίδα μας είναι να γίνουμε περισσότεροι οι "ξεκάθαροι" αυτής της γης.

 

Ερμηνεύουν (αλφαβητικά) οι Λόλα Γιαννοπούλου, Πολυξένη Καράκογλου, Ελένη Κατσούλη, Παντελής Κυραμαργιός, Θοδωρής Μαυρογιώργης, Μάριος Ιβάν Παπούλιας και Το Σφάλμα


Τους στίχους έχουν γράψει οι Παντελής Κυραμαργιός, Πολυξένη Καράκογλου και Το Σφάλμα ενώ η μουσική είναι της Πολυξένης Καράκογλου. Programming, ενορχήστρωση και βιολί ο Μάριος Ιβάν Παπούλιας, μίξη και mastering στο Seven Road Studio από τον Γιώργο Ντινάκο. Το artwork  είναι της Πηνελόπης Ραφαέλας Πατσέλλη.

Link τραγουδιού στο YoutubeΕδώ


Στίχοι

 

Εμείς που είμαστε παιδιά της ίδιας μάνας κι είχαμε πίστη σε ανθρώπους και ιδέες
Κάποιοι χαράξαν βολικά τα σύνορα μας και μας αλλάξαν το χρώμα στις σημαίες

Τώρα τα δάχτυλα κολλάμε στη σκανδάλη και σημαδεύουμε γενναία τον εαυτό μας
Μας έχουν πιόνια στη σκακιέρα κάποιοι άλλοι και εμείς βαφτίζουμε εχθρό τον αδερφό μας

Σε έναν κύκλο είμαστε πάλι τα πόδια στο ρυθμό και στο κεφάλι κρεμασμένο ένα βαρύ σταυρό
Αρκεί ο ένας βήμα να κάνει ν' αλλάξει ο χορός Βάλε ένα τέρμα κόψε το νήμα είναι δικός σου ο ρυθμός

Έτσι μας μάθαν να χωρίζουμε τη γη να πολεμάμε όποια πατρίδα κι αν μας λάχει
Μα δε μας είπανε ποτέ οι στρατηγοί στα πόσα φέρετρα κερδίζεται η μάχη

Ποιος έχει όμορφα νέα; Ποιος ζει καλά τελικά; Το 'γάμησέ τα' έγινε το νέο 'κανονικά'
Χρόνια το Αιγαίο δεν ξεβράζει μοναχά πλαστικά, ο πόλεμος κι αυτή η ειρήνη μοιάζουν τρομακτικά...

Και τι φάση ψηλέ το μαστίγιο; Κάνε πιο κει, μ' ενοχλείς. Τι κάνουμε μέσα σε κύκλο;
Να τους κυκλώσουμε εμείς!
Το πιο σταθερό που έχω ζήσει, το βίωμα της αλλαγής, και κόλαση δεν είναι οι άλλοι,
από κόλαση ξέρουμε - υπογραφή, οι κολασμένοι της γης


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Χλόη Αντωνοπούλου Μουζακίτη: " Για εμένα όμως η υπέρτατη αρετή που οφείλουμε να κατακτήσουμε σε αυτή τη ζωή είναι αύτη του ενήλικα που θέλει να βουτήξει το δάχτυλό του σε κάθετι νέο και να το γευτεί".

Εύη Μαραζοπούλου: "Η Σερβιτόρα και κάθε ήρωας μέσα σ’ αυτήν αντιπροσωπεύει τον σύγχρονο άνθρωπο, που έχει να αντιμετωπίσει σκοπέλους, εσωτερικούς ή εξωτερικούς".