«Στην Αγκαλιά της Μήδειας» της ψυχολόγου Χριστίνας Σταματάκη

 

CREAMY W BOOKS

 



Στην Αγκαλιά της Μήδειας

 

Η Χριστίνα Σταματάκη-Χέλμη, κλινικός ψυχολόγος με σπουδές ψυχολογίας με εξειδίκευση στις Αγχολυτικές Θεραπείες  και σύμβουλος N.L.P (Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός) Coaching  μέσα από τις περιγραφές των αληθινών και αυτούσιων περιγραφών των ασθενών της, δίνει βήμα στον άνθρωπό που ζητά να βρει την πραγματική του ταυτότητα εξαιτίας  των ψυχολογικών, κοινωνικών και ατομικών επιπτώσεων της «μηδειακής» σχέσης του παιδιού με την μητέρα. Μία σχέση «δέσμιας ζωής» με την πρώτη γυναικεία, μητρική φιγούρα που στοιχειώνει κάθε μορφής ανεξαρτησίας και ελευθερίας στο είδωλό της.  Οι πληγές που ανοίγονται από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής τους, οι μνήμες και οι πεποιθήσεις που διαμορφώνουν ένα δύσκολο και δύσβατο δρόμο ζωής.  Μοιράζονται μαζί σας τον αγώνα που δίνουν για να κερδίσουν αυτό που δικαιωματικά τους ανήκει.                                   Την ζωή τους και τα όνειρα τους.

Μία συναισθηματική αποκάλυψη που ο καθένας μας θα βρει ένα σημείο επαφής και θα ταυτιστεί είτε με το παιδί, είτε με την μητέρα.

 Η μάνα, θύμα και θύτης μαζί, είναι πραγματικά το πρόσωπό που δρα πάντα με γνώμονα το καλό του παιδιού της; Αν είστε ήδη μάνα ή ονειρεύεστε να γίνετε, δώστε την ευκαιρία στα παιδιά σας να σας δείξουν τον τρόπο να γίνετε επαρκής.

To αποκαλυπτικό αυτό βιβλίο δημιουργήθηκε από τις εκδόσεις CREAMY W BOOKS και διατίθεται σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

Εκδότης: FRANCESCO VITALI

Δ/νση Παραγωγής: CHRIS SIAMETIS

Αποκλειστική διάθεση και διανομή ΤΣΙΓΑΡΙΔΑΣ ΑΕ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".