ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΘΕΣ - ΜΑΝΟΣ ΣΑΓΚΡΗΣ - «ΣΤΕΛΛΑ»

 

 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΘΕΣ  - «ΣΤΕΛΛΑ»
Ένα τραγούδι για τη σωματική και ψυχολογική βία

Στίχοι: Μάνος Σαγκρής  / Μουσική: Γιάννης Μαθές
‍

Ο συνθέτης και ερμηνευτής Γιάννης Μαθές και ο στιχουργός Μάνος Σαγκρής παρουσιάζουν ένα νέο τραγούδι, με τίτλο “Στέλλα”, εμπνευσμένο από το θέμα
της σωματικής και ψυχολογικής κακοποίησης. Ένα ζήτημα που είδε πρόσφατα
το φως της δημοσιότητας, μέσα από καταγγελίες από τον χώρο του θεάτρου
και της μουσικής, αποκαλύπτοντας ένα από τα σημαντικότερα φαινόμενα παθογένειας της σύγχρονης κοινωνίας, αυτό της κατάχρησης εξουσίας και του εκφοβισμού.


“Στέλλα δεν είναι μόνο η γυναίκα που κακοποιείται.
Είναι το αγόρι, το παιδί, η σύζυγος, η μητέρα, ο εργαζόμενος, ο «κατώτερος»,
ο αδύναμος, ο “διαφορετικός”, ο σκύλος, το γατί και το καμένο μας δεντράκι.
Είναι η ψυχή μας στο μαχαίρι των «ισχυρών». Είμαστε εμείς. Η ζωή μας.
Μια μικρή φοβισμένη κοπέλα.

«Δεν κρατάμε πια μαχαίρι». Υπόσχεση και χρέος απέναντί της.
Γιατί τώρα; Για να μην αργήσει, ούτε λεπτό παραπάνω,
το δικαίωμα στο χαμόγελο και στη χαρά. Κανένας μόνος πια. Τώρα είμαστε όλοι μαζί.

Αφιερωμένο σ’ αυτούς που μίλησαν, αλλά και στους σιωπηλούς
με τα εκκωφαντικά μάτια”.

Γιάννης Μαθές / Μάνος Σαγκρής, Φλεβάρης 2021

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: The Blunsdon Act στο Theatre of the NO

Εικόνα
  Attending The Blunsdon Act at Theatre of the NO was a journey through music that defied expectations. The British duo, Sue and Ian Blunsdon, brought their signature blend of original compositions and reinvigorated 80s and 90s classics to the stage, creating a deeply immersive experience. Sue’s vocals were nothing short of mesmerizing. Shifting seamlessly between operatic tones and powerful rock expressions, she captured the essence of each song and brought a fresh, emotional perspective to familiar classics. Ian’s skill on the keyboards elevated every piece, weaving intricate melodies and modern synth textures that felt both nostalgic and completely original. Together, their synergy made the performance feel both intimate and grand.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

Εικόνα
  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr...
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: «Άνθρωπος του Θεού» – Όταν η πίστη συγκρούεται με την απελπισία

Εικόνα
Η παράσταση Άνθρωπος του Θεού , το νέο έργο του Ανδρέα Κεντζού, είναι ένα θεατρικό τρίγωνο γεμάτο υπαρξιακή ένταση, σαρδόνιο χιούμορ και κοινωνικό προβληματισμό. Σε μια φαινομενικά απλή βραδιά σε ένα σπίτι στην Αθήνα, κάτω από τον ήχο συγκρούσεων στους δρόμους, ξεδιπλώνεται μια ιστορία που μιλά για πίστη, απώλεια και την ανάγκη του ανθρώπου να δώσει νόημα στο χάος. Η ατμόσφαιρα στήνεται αμέσως: ένα μπαρ, δύο γυναίκες που γνωρίζονται τυχαία, μια πρόσκληση για «ένα τελευταίο ποτό». Όμως τίποτα δεν είναι τόσο αθώο όσο φαίνεται. Η είσοδος του Γιάννη, ανθυπαστυνόμου της ΥΑΤ και συζύγου της Ράνιας, λειτουργεί σαν καταλύτης, όχι μόνο για την ένταση μεταξύ των χαρακτήρων, αλλά κυρίως για την αποκάλυψη μιας συγκλονιστικής υπαρξιακής παγίδας: τι κάνεις όταν η πίστη σου ακυρώνεται; Ποιον τιμωρείς, τον εαυτό σου, τους άλλους ή τον ίδιο τον Θεό; Η σκηνοθεσία του Δημήτρη Γεωργαλά διατηρεί μια εξαιρετική ισορροπία ανάμεσα στο ρεαλιστικό και στο συμβολικό. Ο ρυθμός είναι σφιχτός, χωρίς περιττές φιοριτ...
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: Η Σκύλα του Georges de la Fouchardière, σε απόδοση και σκηνοθεσία Κερασίας Σαμαρά

Εικόνα
Μια θεατρική παράσταση σαν δηλητηριασμένο φιλί. Σκοτεινή, σαρδόνια, μεθυσμένη από την ατμόσφαιρα του Μεσοπολέμου και ταυτόχρονα τόσο επίκαιρη που πονά. Η Σκύλα , σε σκηνοθεσία και απόδοση Κερασίας Σαμαρά, είναι μια τελετουργία θεατρικής αποδόμησης, μια αφήγηση που ξετυλίγεται σαν μαύρη κορδέλα γύρω από τον λαιμό μιας κοινωνίας που πνίγεται από την ίδια της τη διαφθορά.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: «ΜΕΤΑΝΑΑΑΑΣΤΕΣ» ή «Είμαστε πάρα πολλοί πάνω σ’ αυτήν τη βάρκα» του Ματέι Βιζνιέκ

Εικόνα
  Το έργο «ΜΕΤΑΝΑΑΑΑΣΤΕΣ» ή «Είμαστε πάρα πολλοί πάνω σ’ αυτήν τη βάρκα» του Ματέι Βιζνιέκ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Θέατρο Σημείο, είναι μια γροθιά στο στομάχι και ταυτόχρονα ένα κάλεσμα αφύπνισης. Βασισμένο στην τραγωδία του Αιγαίου και γραμμένο το 2016, μέσα στην καρδιά της προσφυγικής κρίσης, το κείμενο παραμένει δραματικά επίκαιρο, φωτίζοντας με θάρρος τη σκληρή αλήθεια της προσφυγικής εμπειρίας.
Read more »

Είδαμε και προτείνουμε: «Συγγνώμη κύριε Μπέκετ»

Εικόνα
«Συγγνώμη κύριε Μπέκετ» — Ή αλλιώς, αν ο Σάμιουελ είχε χιούμορ… θα γελούσε μέχρι δακρύων Αν κάποιος έλεγε στον Σάμιουελ Μπέκετ ότι μια μέρα θα ανέβαινε στο σανίδι ως παρεξήγηση, θα απαντούσε μάλλον με σιωπή. Ή με μια μονολεκτική κατάφαση τύπου «Yes». Ή και με τίποτα. Ευτυχώς, η Σοφία Φιλιππίδου δεν έχει τέτοια προβλήματα. Μιλάει, γράφει, παίζει, σκηνοθετεί, δημιουργεί κόσμους. Και στην εκρηκτική, αστεία, πανέξυπνη παράστασή της «Συγγνώμη κύριε Μπέκετ» που παρουσιάζεται στο μαγαζάκι της τ3χνης, κάνει κάτι καλύτερο: του ζητάει συγγνώμη με θράσος και σεβασμό μαζί.
Read more »