Mανίνα Ζουμπουλάκη:"Η ηρωίδα μου έχει αισιοδοξία, χιούμορ, καλή διάθεση και δεν την ενδιαφέρει η ηλικία της αλλά η ίδια η ζωή"

Η Μανίνα Ζουμπουλάκη μιλάει στο Open Mind για το νέο της μυθιστόρημα, την αγ΄΄απη της για την συγγραφή και διάφορα ακόμα..

“Το [σχεδόν] ημερολόγιο μιας 82χρονης ”.Τι πραγματεύεται το νέο σας μυθιστόρημα;

«Είναι αυτό που γράφει στην ούγια: σχεδόν ημερολόγιο μιας 82χρονης γυναίκας. Το ‘σχεδόν’ μπαίνει επειδή δεν καταγράφει κάθε μέρα η 82χρονη Μελίνα, αλλά όποτε της καπνίσει. Και επειδή η δομή είναι κανονικού μυθιστορήματος, με βάση την ζωή και την καθημερινότητα μιας ηρωίδας που έχει περάσει τα 80.»

            Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

«Εκατοντάδες, πάντα σκοντάφτω σε αυτήν την ερώτηση γιατί αφού την απαντήσω, θυμάμαι άλλους 50 ή 500 συγγραφείς που δεν ανέφερα, και τσαντίζομαι με τον εαυτό μου. Ο Βασίλης Βασιλικός, η Πηνελόπη Δέλτα, ο Νικ Χόρνμπι, ο Ιούλιος Βερν, η Αλις Μάνρο, ο Τζακ Κέρουακ, ο Τζέημς Μπάλντουιν… η λίστα είναι ατελείωτη.»

           Σκέψεις, ιδέες και προτάσεις μια προτείνει η ηρωίδα μας. Θα μπορούσε να είναι μία γυναίκα της διπλανής πόρτας ή ακόμα και εμείς οι ίδιοι;

«Ναι, θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς οι ίδιοι – αν έχουμε την μεγάλη τύχη να φτάσουμε τα 82 σε σχετικά καλή κατάσταση όπως η Μελίνα! Αυτό που προτείνει η ηρωίδα του ‘Ημερολογίου’ είναι να απολαμβάνουμε την κάθε στιγμή, να μην σκεφτόμαστε το παρελθόν ούτε το μέλλον αλλά μόνο το παρόν, αυτό που ζούμε τώρα. Γιατί αυτό μόνον έχει σημασία».

           Με τι κριτήρια την επιλέξατε;

«Με γοήτευσε η αισιοδοξία, η καλή της διάθεση και το χιούμορ της, που είναι σχεδόν εφηβικό. Μάλλον αυτό είναι το πιο σημαντικό, τώρα που το σκέφτομαι: η εφηβικότητά της, η ζωντάνια, το ότι δεν διστάζει να ανοιχτεί, να τολμήσει νέες σχέσεις, ακόμα και στην ηλικία της, επειδή δεν την ενδιαφέρει η ηλικία της, η ζωή την κόφτει.»

            Πως νιώθετε με την επαφή με το κοινό; Τι είναι αυτό που σας συναρπάζει στην επαφή σας με το κοινό;

«Χαχα, μόνον αν είναι κοινό που διαβάζει, και μάλιστα τα βιβλία μου, μόνον τότε με συναρπάζει! Δηλαδή πόσο μπορεί να σε συναρπάσει μια κυρία που σου λέει ‘ξέρετε δεν μου αρέσουν τα βιβλία σας, διαβάζω μόνον την/τον Χ’ ; Καλά κάνει, το να διαβάζει κάτι η κυρία είναι καλύτερο από το να μην διαβάζει τίποτα… αλλά σόρι, δεν συναρπάζομαι. Συνήθως είναι πολύ συμπαθητικοί οι άνθρωποι που με διαβάζουν, αισθάνομαι ότι επικοινωνούμε πραγματικά, και είναι σπουδαίο αυτό»

              Πώς ξεκίνησε η επιθυμία για συγγραφή;

«Διάβαζα και διαβάζω πολύ από παιδί, κι όταν διαβάζεις, είσαι ένα βήμα μακριά από το να γράφεις. Το βήμα είναι μεγάλο, αλλά άπαξ και το τολμήσεις, δεν κάνεις ποτέ πια πίσω. Η επιθυμία μου να γράφω ευτυχώς δεν σταματάει ποτέ, δεν θυμάμαι ακριβώς πώς και πότε ξεκίνησε… αλλά πολύ πριν εμφανιστεί οποιαδήποτε άλλη επιθυμία μέσα ή έξω μου.»

           Έχετε ξεχωρίσει κάποιο βιβλίο σας και γιατί;

«Πάντα το τελευταίο βιβλίο μου είναι το πιο αγαπημένο… μου αρέσει πολύ η Δώρα, στο ‘Κάτι μου κρύβεις’ και το ‘Άκουσε με’, τα αγαπώ αυτά τα βιβλία επειδή παίζουν με την Ελληνική μυθολογία, το μυστήριο, ακόμα και με το μεταφυσικό… αλλά το ‘Σχεδόν ημερολόγιο’ είναι η αδυναμία μου αυτή την εποχή!»

              Χαρακτηριστικά του εαυτού σας.(αρνητικά-θετικά)

«Έχω χιούμορ και είμαι εργασιομανής. Αυτά είναι ταυτόχρονα θετικά και αρνητικά, ανάλογα πού θα πέσεις. Το ότι ψάχνω πάντα την ανάλαφρη πλευρά, καταντάει ενοχλητικό για τους άλλους. Το ότι επίσης ψάχνω γωνιά για να γράφω όπου κι αν βρίσκομαι, επίσης σπάει τα νεύρα των άλλων. Αλλά όσον αφορά τον εαυτό μου και όχι τους άλλους, είμαι μια χαρά άτομο.»

          Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

«Πήγα να πω ‘δεν κάνω σχέδια’, πόσο μάλλον μελλοντικά αλλά η αλήθεια είναι ότι ολοκληρώνω το 3^ο μέρος της Τριλογίας της Δώρας (ή της Αθήνας), θέλω να πάει προς έκδοση πρώτα ο Θεός/Βούδας. Κι έχω ένα ωραίο θεατρικό για τον χειμώνα. Να δούμε. Προς το παρόν σκέφτομαι μέχρι την επόμενη μέρα, άντε ως το Σαββατοκύριακο…»

         Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.

«Πωπω, θα είναι τρομερό κλισέ, του τύπου ‘μην το βάζεις ποτέ κάτω’, ‘μην παραιτείσαι’…. Τα πιστεύω αυτά, απλώς είναι κλισεδούρες. Και το ‘μην αφήνεις την στιγμή να πηγαίνει χαμένη’ δεν σκίζει σε πρωτοτυπία – αλλά το προτείνω, μια και είναι το αγαπημένο της ηρωίδας μου της Μελίνας…»

Με λένε Μελίνα Μπίλια. Είμαι 82 ετών (άσχετα που λέω 75). Μόλις τελείωσα το πρώτο μου βιβλίο, το [Σχεδόν] Ημερολόγιο μιας 82χρονης, που έγραψα με τη βοήθεια της Μανίνας Ζουμπουλάκη και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Γιατί σηκώνομαι από το κρεβάτι μου κάθε πρωί; Πώς περνάω τον χρόνο μου; Μη βιαστείτε να πείτε «πολύ που με νοιάζει» γιατί πριν να το καταλάβετε καλά καλά θα ψάχνετε για τιπς, μια και εκεί που είστε ήμουνα κι εδώ που είμαι θα έρθετε. Με λίγη τύχη…

Στο βιβλίο αυτό, αποκαλύπτω το Νόημα της Ζωής, το οποίο δεν θα σας πω ποιο είναι, γιατί αλλιώς δεν θα διαβάσετε το βιβλίο. Και όταν διαβάσετε το βιβλίο και δείτε ποιο είναι αυτό νόημα, μην πάτε και το πείτε σε όλο τον κόσμο, γιατί θέλω να με διαβάσουν όσο περισσότεροι γίνεται (και ποιος ξέρει αν θα προλάβω να βγάλω κι άλλο βιβλίο;)…

Η συγγραφέας Η Μανίνα Ζουμπουλάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καβάλα και γράφει από τα 10. Σπούδασε στην Αμερική Ιστορία της Τέχνης και Σωματική Αγωγή. Γράφει στα περιοδικά από την αρχή της δεκαετίας του ’80 μέχρι σήμερα χωρίς διακοπή. Έχει μεταφράσει αρκετά βιβλία και έχει δουλέψει στο ραδιόφωνο ως παραγωγός. Έχει γράψει επίσης σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος κυκλοφορούν τα βιβλία της Πώς να γράψεις, Ευτυχία, Φερμουάρ, Αόρατα Κορίτσια, Κάτι μου κρύβεις και Άκουσέ με. Είναι παντρεμένη και έχει τρία παιδιά.

Της Αλεξίας Βλάρα, 16/7/2019