Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο συγγραφέας Costantino Salis παρουσίασε τη θεατρική performance «Συγγνώμη που αργά σ' αγάπησα»



Ο συγγραφέας Costantino Salis παρουσίασε με μεγάλη επιτυχία στο Café IANOS της Αθήνας, τη θεατρική performance «Συγγνώμη που αργά σ' αγάπησα» που βασίζεται στο ομώνυμο νέο του μυθιστόρημα (Εκδόσεις Αγγελάκη). Η θεατρική performance καταχειροκροτήθηκε από το κοινό που παρευρέθηκε στον ΙΑΝΟ. Πρόκειται για έναν φιλοσοφικό στοχασμό επάνω στη ζωή, την αγάπη και τον έρωτα.

Το event που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα που μας πέρασε, 8 Ιουλίου, καλύφθηκε και από την ιταλική τηλεόραση, καθώς ο Costantino Salis έχει κάνει μια αξιόλογη καριέρα στην Ιταλία ως συγγραφέας και καλλιτέχνης και έχει τιμηθεί από την Ιταλική Βουλή όπου παρουσίασε υπό την αιγίδα της το βραβευμένο του φιλοσοφικό δοκίμιο "Dritto al cuore della vita". Το βιβλίο αυτό κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Πύρινος Κόσμος με τίτλο «Στην καρδιά της ζωής». Η θεατρική performance καταχειροκροτήθηκε και ενθουσίασε το πολυπληθές κοινό που παρευρέθηκε στον Ιανό. Πρόκειται για έναν φιλοσοφικό στοχασμό επάνω στη ζωή, την αγάπη και τον έρωτα.


Συντελεστές της παράστασης:
Υποκριτική: Costantino Salis. Guest εμφάνιση: η ηθοποιός Μαίρη Βιδάλη. Συμμετείχε: ο βαρύτονος και πιανίστας Κωνσταντίνος Καριώτης.
Τραγούδησαν: Νικόλ Σαραβάκου, Γαβριέλλα Μυλωνά, Άγγελος Καλαβρυτινός και η Κωνσταντία. Έπαιξαν πιάνο: Αντώνης Παλαμάρης, Κώστας Γιαξόγλου.
Το event παρουσίασε η δημοσιογράφος Βίκυ Καλοφωτιά.
Επιμέλεια παραγωγής: Τατιάνα Κόγια. Θεατρική διασκευή: Costantino Salis.
Σκηνοθεσία: Τζανέττος Κομηνέας.

Λίγα λόγια για τον Costantino Salis:
Είναι πολυβραβευμένος Ελληνοϊταλός συγγραφέας και ζει μεταξύ Αθήνας και Ρώμης. Σπούδασε Νομικά, Φιλοσοφία και Θέατρο στην Ιταλία. Είναι ο δημιουργός του "Φιλοσοφικού Show", μιας performance - με πρόζα, μουσική, χορό και τραγούδι, που παρουσιάζει στην Ιταλία και ενίοτε στην Ελλάδα. Ο Πάπας Φραγκίσκος σε μια ομιλία του αναφέρθηκε στον τίτλο του μυθιστορήματός του "Doppie Vite", το οποίο κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις ΑΛΔΕ με τίτλο «Διπλές Ζωές».

Ο συγγραφέας παρουσίασε στον IANO το βιβλίο του «Συγγνώμη που αργά σ' αγάπησα» μέσω συνέντευξης στη δημοσιογράφο Βίκυ Καλοφωτιά, η οποία παρουσίασε αυτό το ξεχωριστό event, που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών.

Ακολουθεί συνέντευξη του Costantino Salis

Το «Συγγνώμη που αργά σ' αγάπησα» είναι ένας τίτλος που παραπέμπει τον αναγνώστη σε μια ερωτική ιστορία. Διαβάζοντας όμως το βιβλίο ανακαλύπτει κανείς, βαθύτερες διαστάσεις από ένα απλό ερωτικό μυθιστόρημα. Με ποια κριτήρια έδωσες αυτόν τον τίτλο στο βιβλίο σου;
 Τα κριτήρια είναι ότι ο τίτλος αυτός περιέχει τρεις λέξεις κλειδιά και το βιβλίο τελειώνει με τη φράση: «Συγγνώμη που αργά σ' αγάπησα». Το να ζητάει κάποιος συγγνώμη δεν είναι μια ένδειξη αδυναμίας, αλλά εξαλείφει τον εγωισμό και φανερώνει ταπεινοφροσύνη, η οποία προάγει πνευματικά τον άνθρωπο. Η αγάπη είναι το κλειδί που σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και ξεχωριστό. Η αληθινή αγάπη υπερβαίνει τα πάντα και πάει κόντρα στο εγώ: είναι ελεύθερη, πιστή και ολοκληρωτική.   Ο τίτλος εμπεριέχει επίσης και τη λέξη: αργά. Στη ζωή τα πράγματα που επιθυμούμε έχουν την ιδιομορφία να έρχονται πολύ αργά. Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι ποτέ αργά, εάν δεν κοιτάζεις τι ώρα είναι. Τα σωστά λόγια έρχονται στον νου πάντα μετά... Μετά όμως είναι αργά.

  Για να μπορεί να έχει ο κόσμος που μας παρακολουθεί μια σφαιρική εικόνα σχετικά με την υπόθεση αυτού του μυθιστορήματος, μπορείς να κάνεις μια σύντομη περιγραφή;
 Πρόκειται για ένα πολυπρόσωπο, ερωτικό, περιπετειώδες και φιλοσοφικό μυθιστόρημα. Η ιστορία διαδραματίζεται στο μαγευτικό Σορέντο της Ιταλίας και στη Νάπολη. Ένας Ιταλός καθηγητής Ανθρωπολογίας, ο Ρομπέρτο, από νεαρή ηλικία είχε αρχίσει ένα εσωτερικό ταξίδι για την αναζήτηση της ευτυχίας, προσπαθώντας να ξεφύγει από μια πολύχρονη κατάθλιψη που τον βασάνιζε. Παράλληλα ονειρευόταν να συναντήσει μια μέρα τη γυναίκα της ζωής του, την «αδελφή ψυχή» για να βιώσει την αληθινή αγάπη. Παντρεύεται την πρώην ερωμένη ενός κολλητού φίλου του, την Αντονιέτα. Μετά από καιρό όμως ο γάμος τους περνάει από κρίση, μέχρι που φτάνουν ένα βήμα πριν τον χωρισμό. Πολύ αργά εκείνος συνειδητοποιεί πως η γυναίκα του είναι η «αδελφή ψυχή» που μια ολόκληρη ζωή αναζητούσε. Θέλω να πιστεύω πως η συνέχεια της ιστορίας θα συγκινήσει και θα αγγίξει την ψυχή του κόσμου που θα διαβάσει το βιβλίο.

 Το μότο του βιβλίου σου είναι «Η ζωή είναι σκοτάδι εάν δεν υπάρχει αγάπη». Τι είναι αυτό που σε οδήγησε να επιλέξεις αυτό το μότο; Με ποιο σκεπτικό το έγραψες;
 Ο καιρός περνάει και το βασικό πρόβλημα της ανθρωπότητας εδώ και 2.000 χρόνια είναι να αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Εμείς αγαπάμε πάντα πάρα πολύ λίγο και πάρα πολύ αργά. Όμως στη δύση της ζωής μας θα κριθούμε κατά πόσο έχουμε αγαπήσει. Όσοι είχαν μια εμπειρία φαινομενικού θανάτου, μια αστραπιαία σκέψη που πέρασε πρώτα από τον νου τους, τους έκανε να σκεφτούν: «Πόση αγάπη υπήρξε στη ζωή μου;» Οι υλικές επιτυχίες, αντίθετα, εμφανίζονταν στον νου τους εντελώς ασήμαντες. Κανείς εκείνες τις κρίσιμες στιγμές δεν είπε: «Θλίβομαι που δεν μπόρεσα να αποκτήσω περισσότερα χρήματα και να απολαύσω κι άλλες διασκεδάσεις».  Δεν υπάρχει ένα συναίσθημα πιο μεγάλο από το να νιώθουμε πως αγαπάμε. Η ζωή είναι άδεια λοιπόν εάν δεν υπάρχει αγάπη. Εάν η ζωή είναι ένα σχολείο στο οποίο έχουμε έρθει για να διδαχτούμε, θα έλεγα πως το πιο σημαντικό μάθημα είναι να μάθεις να αγαπάς.



 Ο ήρωας του βιβλίου σου, ο Ρομπέρτο ερωτεύεται  πολλές από τις γυναίκες με τις οποίες γνωρίστηκε. Εκείνος όμως αναζητά τη γυναίκα της ζωής του -την «αδελφή ψυχή» όπως λες-  για να βιώσει την αληθινή αγάπη. Πώς αναγνωρίζουμε τη διαφορά ανάμεσα στον έρωτα και την αγάπη;
Ο έρωτας είναι μια ξαφνική λαίλαπα που εισβάλλει ξαφνικά στη ζωή του ανθρώπου. Είναι το έντονο συναίσθημα της ανάγκης να βρίσκεσαι με το άλλο άτομο, να το αγγίζεις, να του μιλάς, να το αισθάνεσαι με όλες σου τις αισθήσεις. Στον έρωτα δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς τον άλλον, γιατί σημασία έχει πώς νιώθεις εσύ και όχι πώς αισθάνεται ο άλλος. Πρόκειται για μια ορμονική έκρηξη που σε στροβιλίζει σε άλλα επίπεδα από τα συνηθισμένα.  Η αγάπη πάλι είναι ένα γλυκό αεράκι από το οποίο περιβάλλεσαι, το αναπνέεις βαθιά μέσα σου και είναι ζωοδόχος πνοή. Η αγάπη αποτελεί τη σταθερά που σε οδηγεί και δίνει νόημα στη ζωή σου. Στην αγάπη υπάρχει φυσική έλξη, αλλά επίσης συνυπάρχει διανοητική και ψυχική έλξη. Στην αγάπη όμως μπορείς να ζήσεις χωρίς τον άλλον, διότι το άλλο άτομο έχει αξία μέσα στη σχέση και τιμάς την αξία του και την αυτονομία του. Η αγάπη έχει μέσα της νοιάξιμο, συναισθηματικό δέσιμο, αφοσίωση και αντοχή στον χρόνο.

 Ο ήρωάς σου, ο Ρομπέρτο από μικρή ηλικία ψάχνει την ευτυχία. Τι είναι αυτή η ευτυχία τελικά, που όλοι οι άνθρωποι αναζητούν στη ζωή;
 Θα απαντήσω πολύ σύντομα σε αυτή την ερώτηση. Παρότι θα χρειαζόμουν μερικές ώρες για να κάνω μια διάλεξη επάνω σε αυτό το θέμα. Η ευτυχία αναβλύζει από την καρδιά, δεν εξαρτάται από τους άλλους, από τις επιτυχίες που έχεις, από τα υλικά αγαθά. Η πρωτογενής πηγή της ανθρώπινης ευτυχίας ξεκινάει μέσα από την εσωτερικότητά μας. Η ευτυχία με δυο λόγια είναι το άρωμα της ψυχής.



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα