“ ΑΠΟΡΙΑΣ ΑΞΙΟ... “ Στον ΤΕΧΝΟΧΩΡΟ ΕΡΓΟΤΑΞΙΟΝ


“ ΑΠΟΡΙΑΣ ΑΞΙΟ... “
Από την ομάδα BOUROU – BOUROU
Στον ΤΕΧΝΟΧΩΡΟ ΕΡΓΟΤΑΞΙΟΝ
Για όλες τις Τετάρτες του Οκτωβρίου


ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Short

Γιατί κλείνουμε τα μάτια όταν φτερνιζόμαστε; Γιατί τα ρολόγια κάνουν τικ τακ; Γιατί η ελιά είναι νηστίσιμη ενώ το λάδι όχι; Τόσες πολλές απορίες που ντρεπόμαστε να ρωτήσουμε για να μάθουμε την απάντηση.


Long

Γιατί κλείνουμε τα μάτια όταν φτερνιζόμαστε; Γιατί τα ρολόγια κάνουν τικ τακ; Γιατί η ελιά είναι νηστίσιμη ενώ το λάδι όχι; Τόσα πολλά ερωτήματα που έχουμε την απορία και ντρεπόμαστε να ρωτήσουμε για να μάθουμε την απάντηση. Στο πρώτο μέρος της παράστασή μας γινόμαστε όλοι πέντε χρονών και καλούμαστε να βρούμε απαντήσεις σε ερωτήματα που μόνο ένα παιδί θα είχε και κανένας μεγάλος δεν ξέρει τις απαντήσεις. Όσο για το δεύτερο μέρος... Eίναι έκπληξη...
Μια παράσταση αυτοσχεδιαστικού θεάτρου (improv theater) είναι μία παράσταση χωρίς σενάριο όπου οι ηθοποιοί καλούνται να το δημιουργήσουν επί σκηνής.

Παίζουν: Kώστας (Sugi) Βλάχος,
Λάμπρος Λαμπρινός,
 Κώστας (Jello) Σφήκας

Μουσική: Χρήστος Φωτιάδης

Ημέρες και ώρες Παραστάσεων :

Κάθε Τετάρτη για όλο τον Οκτώβριο
Ημερομηνίες : 4,11,18,25

Ώρα έναρξης: 21:00
Διάρκεια :90 λεπτά
Εισιτήρια: 8 ευρώ κανονικό,
 5 ευρώ μειωμένο

Τεχνοχώρος Εργοτάξιον
Διογένους 1, Άγιος Δημήτριος (Δίπλα στο μετρό της Δάφνης. Έξοδος Στριγγάρη/Αγίου Δημητρίου)
Διατίθεται χώρος στάθμευσης για περιορισμένο αριθμό αυτοκινήτων.
Τηλέφωνο: 6983930220 | email: ergotaxion@gmail.com |
fb: https://www.facebook.com/ergotaxionspace/

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".