Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"Η δύναμη του σκότους" για 2η χρονιά στο Σύγχρονο Θέατρο


Προσφορά Προπώλησης μέχρι 30 Σεπτεμβρίου 2017
Όλα τα εισιτήρια 7,00€
Αγορά εισιτηρίων: www.epikolono.gr

«Η δύναμη του σκότους»
του Λέοντος Τολστόι, από την Ομάδα Νάμα
στο Σύγχρονο Θέατρο
για 2η χρονιά, από 7 Οκτωβρίου έως 30 Δεκεμβρίου 2017


Μια παραγωγή της Ομάδας Νάμα στο πλαίσιο της συνεργασίας του θεάτρου Επί Κολωνώ με το Σύγχρονο Θέατρο.
Η Ομάδα Νάμα θα συνεχίσει για 2η σεζόν το αριστούργημα του Λέοντος Τολστόι Η δύναμη του σκότους, που θα ξεκινήσει από 7 Οκτωβρίου 2017 στο Σύγχρονο Θέατρο, από έναν εξαιρετικό θίασο.
Το 1880, ένας μουζίκος ομολόγησε δημόσια, στο γάμο της πρόγονής του, πως είχε κάνει παιδί μαζί της, το σκότωσε αμέσως μετά και ύστερα προσπάθησε να σκοτώσει και το δικό του εξάχρονο κοριτσάκι. Λίγα χρόνια μετά, με αφορμή αυτό το ανατριχιαστικό έγκλημα, γράφεται η δύναμη του σκότους. Ένα έργο που το αβυσσαλέο σκοτάδι του θυμίζει τον Μάκβεθ του Σαίξπηρ και την Κόλαση του Δάντη.
Το αναμφισβήτητο και σχεδόν άγνωστο αυτό αριστούργημα είναι γραμμένο μέσα στη δίνη μια βαθύτατης εσωτερικής κρίσης και φωτίζει με σπαρακτικό τρόπο τις διαστάσεις της, γιατί εδώ ο Τολστόι έχει ως ήρωές του όχι πρόσωπα της «καλής κοινωνίας», που έτσι και αλλιώς την κατακρίνει και την αρνιέται, μα απλούς μουζίκους - «αγνούς», «καλούς» χωρικούς θα λέγαμε αφελώς - κοντά στους οποίους προσπαθεί να ζήσει γαλήνια και ειρηνικά. Κι όμως συμβαίνουν και εδώ πράγματα φρικαλέα.
Τα συμπεράσματα του Τολστόι για την ίδια την ανθρώπινη φύση, εν τέλει, είναι σκοτεινά, ζοφερά, δυσβάστακτα.
Δεν αποκλείεται όμως, ύστερα από την πτώση - όσο μεγάλη κι αν είναι αυτή -, την τελική εξύψωση, τη μετάνοια, την πραγματική, ολοκληρωτική «εκ των ένδον» αλλαγή, όσο δύσκολη - σχεδόν αδύνατη - και εάν φαίνεται.
(Αλέξανδρος Αδαμόπουλος, από το βιβλίο Η δύναμη του Σκότους, Εκδόσεις Ροές)

Συντελεστές

Σκηνοθεσία/Καλλιτεχνική επιμέλεια: Ελένη Σκότη, Γιώργος Χατζηνικολάου
Δ/νση Παραγωγής, Σκηνικά &
Κοστούμια: Γιώργος Χατζηνικολάου
Πρωτότυπη Μουσική: Βαλέρια Δημητριάδου,
Γιώργος Παπαγεωργίου
Video/Trailer: Σταύρος Συμεωνίδης
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Τριανταφυλλιά Δούνια
Δημόσιες Σχέσεις/Βοηθός Παραγωγής: Μαρία Αναματερού


Διανομή

Ματριόνα: Αγορίτσα Οικονόμου
Νικήτας: Γιώργος Παπαγεωργίου
Ανίσια: Πέγκυ Τρικαλιώτη
Μίτριτς: Γιώργος Ζιόβας
Ακίμ: Θανάσης Χαλκιάς
Μαύρα: Αθηνά Αλεξοπούλου
Πιοτρ: Μιχαήλ Γιαννικάκης
Ακουλίνα: Αθανασία Κουρκάκη
Ανιούτκα: Μαρία Προϊστάκη
Μαρίνα: Βαλέρια Δημητριάδου

Δείτε το teaser της παράστασης:
https://www.youtube.com/watch?v=X758EI-nuds
Facebook Page Επί Κολωνώ: https://www.facebook.com/epikolono.gr/

Έγραψαν για εμάς:
«Το έργο ερέθισε τη φαντασία του εικαστικού Γιώργου Χατζηνικολάου και της σπουδαίας δασκάλας ηθοποιών Ελένη Σκότη και αποφάσισαν σκηνικά, ως όψη και ύφος, να το αποδομήσουν αλλά να μην το γελοιοποιήσουν… Η Σκότη δίδαξε όχι νατουραλιστική υποκριτική αλλά ρεαλιστική με μερικές νύξεις συμβολισμού και κριτικού ρεαλισμού. Ο σκηνικός χώρος που οργάνωσε ο Χατζηνικολάου πήρε χαρακτήρα δομικό, χωρίς καμία αναφορά σε γραφικούς χώρους, σε ιθαγένεια και λαϊκό γούστο έστω ρωσικό. Ένα παιδικής αφέλειας πολυδύναμο πάζλ. Η μουσική, πρωτότυπη, που υπογράφουν η Βαλέρια Δημητριάδου και ο Γιώργος Παπαγεωργίου είχε εξαίσια μελωδική γραμμή που σε παρέπεμπε στον σύγχρονο με το έργο βερισμό της ιταλικής όπερας…»
Τα Νέα, 13/05/2017 , Κώστας Γεωργουσόπουλος

«Η σκηνοθεσία επιχειρεί να απελευθερώσει το έργο από τη βαριά νατουραλιστική κληρονομιά του, όχι μόνο σε σκηνογραφικό επίπεδο αλλά και συνολικότερα. Του δίνει αέρα, το «τσιγκλάει» με τρυφερότητα, χωρίς εξυπνακίστικη διάθεση, ενώ με λεπτότητα εγχέει μικρές δόσεις χιούμορ που ασκούν απρόσμενη γοητεία χωρίς να παραβιάζουν την οντότητα των νοημάτων. Το καθαρό αφηγηματικό νήμα, η διαυγής παρουσίαση των χαρακτήρων και των σχέσεων συνοδεύονται ενίοτε από διάθεση παιχνιδιάρικη – βλ. τη σκηνή σεξ των παράνομων εραστών που κάνουν τα δοκάρια να τρίζουν – ή από μπρεχτικές πινελιές – οι «οδηγίες» των ηθοποιών προς τους οργανοπαίκτες, ένα ντουέτο ακορντεόν και μπαλαλάικας που συνοδεύει ζωντανά μεγάλο μέρος της δράσης με απλές, ζωηρές μελωδίες…»
Lifo, 2/3/2017, Λουΐζα Αρκουμανέα

«Αρχικά μ’ έναν γκροτέσκο σαρκασμό που θέλει να υπογραμμίσει το γελοίο της ύπαρξης και στη συνέχεια με ψηλούς δραματικούς τόνους οι οποίοι οδηγούνται γοργά στη βαθιά τραγική κορύφωση. Η παράσταση φέρει δομικά χαρακτηριστικά αρχαίας τραγωδίας με χαρακτηριστικότερη τη διαχείριση του θιάσου ως Χορό… Ωστόσο το κυρίως αίτημα της σκηνοθεσίας της εδρεύει αλλού. Η Σκότη ζητάει από τους ηθοποιούς της να γίνουν κωμικοί πριν γίνουν τραγικοί…»
Τοspirto.net, 29/3/2017, Στέλλα Χαραμή

«Η Ελένη Σκότη με τη μοναδική σκηνοθεσία της, γεμάτη ποίηση και ρεαλισμό, αναπαριστά έναν ολόκληρο χαμένο κόσμο. Δεν είναι απλώς 130 λεπτά αλλά 130 λεπτά γεμάτα με συναισθήματα, ήχους, εικόνες και ατμόσφαιρες. Μια βαθιά και σοφή ανατομία του ανθρώπινου ψυχισμού όταν έρχεται αντιμέτωπος με το θηρίο της πλεονεξίας. Ένα σκοτεινό και παγερό παραμύθι στημένο με φαντασία, σαρκασμό, κέφι, τραγικότητα και εξαίσιες ερμηνείες. Ένας πίνακας ζωής πλημμυρισμένος από πίκρα, οίκτο, ανθρωπιά και μεγαλείο».

Catisart, 22/3/2017, Ειρήνη Αϊβαλιώτου
«Η σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη, ρυθμισμένη με σχολαστική ακρίβεια, δίνει το προβάδισμα στους ηθοποιούς. Χωρίς να υποτιμήσει σε κανένα επίπεδο το δυστοπικό χαρακτήρα της εποχής και των ηρώων, γοητεύεται και τονίζει και τα πλεονάζοντα κωμικά στοιχεία. Δίνει μια απογυμνωμένη κατεύθυνση προς ηθοποιούς και χρησιμοποιεί τα σκηνικά – αντικείμενα, σαν σύμβαση στη σύμβαση…»Γιώργος
My theatro.gr, 17/03/2017, Κάτια Σωτηρίου

«Η Ομάδα Νάμα εμμένοντας σε ένα θέατρο με κοινωνικό περιεχόμενο κι έχοντας μελετήσει τα τελευταία χρόνια το ρεαλισμό στο θέατρο και τον τρόπο ενσωμάτωσης άλλων μορφών θεατρικής φόρμας σε μια παράσταση παρουσιάζει  το έργο  του Λέοντος Τολστόι  Η Δύναμη του Σκότους...Η Ελένη Σκότη για μένα είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις του ελληνικού θεάτρου που ξέρει τι ψάχνει για αυτό από παράσταση σε παράσταση βρίσκει κομμάτια από το πάζλ του πυρήνα της ιδέας που έχει για το θέατρο σήμερα… Πολύ ενδιαφέρον έχει και η σκηνογραφία του έργου. Όγκοι φελιζόλ που μεταφέρονται σαν "πούπουλα" καθορίζοντας χώρους και συναισθήματα. Ένα σκηνικό ικανό να δημιουργήσει εντάσεις και ρυθμούς πολύ νατουραλιστικούς, ενώ είναι οριακά αφαιρετικό. Το σκηνικό και η χρήση του αγγίζει το ιδιοφυές. Ο Γιώργος Χατζηνικολάου είναι το ιδανικό αναγκαίο υπόλοιπο μισό της Ελένης Σκότη…»
boro.gr, 16/03/2017, Άννα Δρούζα


«Το έργο ολόκληρο δεν είναι τίποτα άλλο παρά η άρνηση κάθε ιδανικού. Ο εξευτελισμός κάθε ηθικής έννοιας. Μια προσβολή σε κάθε τι ωραίο. Ούτε ο Ζολά δεν έφτασε σε τέτοιο σημείο χυδαίου και κτηνώδους ρεαλισμού…»
Θεατρομάνια, 24/03/2017, Μαρία Μαρή


«Είναι ένα αναπολογητικό, υπέρογκο μελόδραμα από αυτά τα πιο πάνω, τα κανονικά αδύνατα να αποδοθούν μοντέρνα στο σήμερa… αυτή όμως η παράσταση της Ομάδας ΝΑΜΑ δεν είναι έτσι. Δεν πέφτει σε αυτή την παγίδα, αλλά τη μανουβράρει θα 'λεγα ιδιοφυώς. Να πως: η σκηνοθεσία (Ελένη Σκότη, Γιώργος Χατζηνικολάου) λειτουργεί με διαρκή επίγνωση που ακριβώς βρίσκεται αυτή η πολύ (πολύ) λεπτή γραμμή που διαχωρίζει το δράμα αυτό από την αυτογελοιοποίηση, και χορεύει διαρκώς γύρω της πιρουέτες…»

Gkoultoura.gr, 28/3/2017, Μανώλης Βαμβούνης


«Η σκηνοθεσία της Ελένης Σκότη καθόρισε με δύναμη την ενότητα των σκηνών και την ψυχογραφική καθαρότητα των ηρώων. Ο Γιώργος Παπαγεωργίου δημιούργησε έναν ολοκληρωμένο Νικήτα που δεν σκοτίζεται για τίποτα παρά από την καλοπέρασή του. Γεμάτος ζωντάνια, ανεμελιά και διάθεση για ζωή αναλώνεται σε επιπόλαιους έρωτες, παρασύρεται δίχως καμιά περίσκεψη και αυτοέλεγχο σε πράξεις κολάσιμες και φθάνει έως το έγκλημα. Τότε έρχεται η στιγμή, που καθώς απειλείται από τον ίδιο του τον εαυτό και καταντά έρμαιο της φοβίας, κάνει την μεγάλη του στροφή και λυτρώνεται από το υπαρξιακό του σκοτάδι. Συγκλονιστικός στην εκ βαθέων εξομολόγηση και στην επίκληση της συγχώρεσης, επιστρέφει στο φως…»
Newsbeast.gr, 06/03/2017, Χαρά Κιούση



«Θεωρώ το συγκεκριμένο έργο ένα από τα καλύτερα που είδαμε φέτος στις αθηναϊκές αίθουσες …Είναι τόσο μεστή, με μέτρο, έμπνευση και φαντασία η σκηνοθετική ματιά της πολύ έμπειρης σκηνοθέτιδος Ελένης Σκότη και του ικανότατου Γιώργου Χατζηνικολάου, που μας εκπλήσσουν ευχάριστα. Οι δυόμισι ώρες της παράστασης κυλούν πολύ γρήγορα. Και δεν αισθάνεσαι ότι παρακολουθείς μία σκληρή τραγωδία. Υπάρχει χιούμορ. Η παράσταση κυλά σαν ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά. Ένα σκληρό παραμύθι που μας βάζει να σκεφτούμε πολύ βγαίνοντας από το θέατρο: Τι αξίζει περισσότερο; Η απόκτηση όλο και περισσοτέρων υλικών αγαθών ή η ηρεμία και το φως της ψυχής μας;…»

Theaterproject365, 5/3/2017, Bίβιαν Μητσάκου


«Πολυμορφικό μαύρο φελιζόλ, οριοθετεί και μεταμορφώνει τη δυναμική του χώρου. Ποικιλία χρωμάτων συνθέτουν πορτρέτα ανήθικων χαρακτήρων, που αδιαφορούν για τη δυστυχία που μπορεί να προκαλούν στους άλλους. Όμορφη ζωντανή μουσική, από ακορντεόν και μπαλαλάικα, σε συνδυασμό με ζωηρές και απλές φωνητικές συνθέσεις λαξεύουν τη συναισθηματική κατάσταση των ηρώων…»

Debop.gr, 14/3/2017, Χριστίνα Θάνου


«Μία ευφυής σκηνοθετική ανάγνωση ενός - άγνωστου στους περισσότερους - θεατρικού έργου του Τολστόι, που μας θυμίζει ότι όλα είναι ζήτημα ηθικής.…H «Δύναμη του σκότους» είναι μία παράσταση που αξίζει να δείτε κυρίαρχα για τον ευφυή τρόπο που έχει σκηνοθετηθεί από τη Σκότη και τις πολύ καλές ερμηνείες των ηθοποιών της…»

Texnesplus, 27/3/2017, Δημήτρης Χαλιώτης


«Ξεπερνώντας τη «διαπεραστικότητα» του τολστοικού μοραλισμού η σκηνοθεσία πειραματίζεται με τη σχέση σώματος – χώρου, την πλαστικότητα, τους ήχους, το βάθος, το φωτισμό δημιουργώντας μια αισθητική μεθερμηνεία ενός παροπλισμένου κειμένου και επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα τη δυναμική επανεκκίνηση του…»

Kritikitheatrou.gr, 4/4/2017, Γιώργος Παπαγιαννάκης


«Mια πτώση – όσο μεγάλη κι αν είναι – δεν αποκλείει την τελική εξύψωση, τη μετάνοια, την πραγματική και ολοκληρωτική αλλαγή. Άλλωστε αυτές οι τραγικές αντιφάσεις περικλείονται μέσα στο μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής …Η παράσταση της Ομάδας Νάμα, μας μεταφέρει το σκοτεινό σύμπαν του Τολστόι γεμάτο δολοπλοκίες, απληστία, δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης, άγνοια, ηθικό εκχυδαϊσμό…»
Theatercomments.gr, 21/2/2017, Σιλένα Μπατάγια

Πρώτη παράσταση 2ης χρονιάς: Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2017
Τελευταία παράσταση: Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2017
Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Τετάρτη στις 7:00μμ
Σάββατο στις 6:30μμ
Κυριακή στις 6:00μμ
Τιμές εισιτηρίων:
Πέμπτη/Παρασκευή Κανονικό 15€
Φοιτητικό/ Άνω των 65 & Ανέργων 10€
Σάββατο/Κυριακή/Αργίες Κανονικό 17€, Φοιτητικό, Άνω των 65 &
Ανέργων 12€
Χώρος: Σύγχρονο Θέατρο
Διεύθυνση: Ευμολπιδών 45, Γκάζι
Τηλέφωνο: 210 3464380, 210 5138067
Site: www. epikolono.gr
Στάση Μετρό: Κεραμεικός

INFO: Οι παραστάσεις 25/10/17 και 1/11/17 δεν θα πραγματοποιηθούν

Κράτηση θέσεων & Πώληση εισιτηρίων:
στo ταμείo του Σύγχρονου Θεάτρου, Ευμολπιδών 45, Γκάζι
 τηλ 210 3464380, email: sixronotheatro@gmail.com, site: www. sixronotheatro.gr
Στάση Μετρό Κεραμεικός

στο ταμείο του Επί Κολωνώ, Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός
τηλ 210 5138067, email: xkolono@otenet.gr, site: www.epikolono.gr
Στάση Μετρό Μεταξουργείο

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα

Είδαμε και προτείνουμε: «Το Αγόρι με τις δυο καρδιές»

 "Τ ο αγόρι με τις δύο καρδιές" μία παράσταση που τα έχει όλα, τα συνδυάζει όλα.. ρυθμό- ενέργεια-πάθος-έκφραση-τόλμη- αλήθεια-χιούμορ, γεμάτη αγωνία και συγκίνηση που στο τέλος μας προκαλεί δέος. Μια ανθρώπινη ιστορία, ελπίδας- θάρρους-εμπιστοσύνης και αγάπης! Πρόκειται για την αληθινή ιστορία της οικογένειας προσφύγων των συγγραφέων (Χάμεντ και Χεσααμ Αμιρι) που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους, μετά την κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους τής από τους Ταλιμπάν. Μάνα πατέρας και τρεις γιοι. Ένα ταξίδι ξεκινάει περιπλανώμενοι στην Ευρώπη αναζητώντας να βρουν την <<Ιθάκη>> τους. Μας συναρπάζει για άλλη μία φορά με την ευρηματική υποδειγματική μαεστρία του ο σκηνοθέτης Τάκης Τζαμαργιάς φωτίζοντας τις ανθρώπινες σχέσεις. Το ενδυματολογικό κομμάτι υπογράφει η Ελένη Εμπεδοκλή- οι στίχοι των τραγουδιών δια χειρός Ελένης Φωτάκη με τη μουσική του Μίλτου Πασχαλίδη ντύνουν αρμονικά την παράσταση!! Με τα σκηνικά του Εδουάρδου Γεωργίου που αποδίδουν τέλεια την πρα