Η Ρόζα της Σμύρνης- Review / Κριτική
Λίγες
ώρες έχουν περάσει, από τη στιγμή που
βγήκα από τον κινηματόγραφο της πόλης
μου (που σχεδόν κόντεψα να μην μπω κιόλας
αφού στο παρατσάκ έβγαλα εισιτήριο).
Για τρίτη μέρα, η ταινία ήταν sold out. Και
μάλλον όχι άδικα. Από τη στιγμή που βγήκε
η ταινία στους κινηματογράφους, οι
κριτικές που είχαν ακουστεί, ήταν στην
πλειοψηφία τους θετικές. Η ταινία
βασίζεται στο βιβλίο "Ρόζα και Ισμαήλ"
του Γιάννη Γιαννέλλη - Θεοδοσιάδη. Η
μεταφορά της, στον κινηματόγραφο γίνεται
από τον γνωστό σκηνοθέτη Γιώργο Κορδέλλα
(Αναστασία, Απών, Βεντέτα, Χορεύοντας
στη σιωπή, Μυστικά και λάθη) ενώ το
σενάριο υπογράφει η Χριστίνα Λαζαρίδη.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ταινία:
Η Ρόζα της Σμύρνης
Σκηνοθεσία:
Γιώργος Κορδέλλας
Πρωταγωνιστούν: Τάσο
Νούσια, Ευγενία
Δημητροπούλου, Λήδα
Πρωτοψάλτη, Γιούλικα
Σκαφίδα, Πέτρος Λαγούτης, κ.α
Είδος
Ταινίας: Δράμα
Έτος
Παραγωγής: 2016
Διάρκεια:
97΄
ΥΠΟΘΕΣΗ:
Σμύρνη 1922: Η Ρόζα (Λήδα Πρωτοψάλτη), κόρη
εύπορης οικογένειας, παντρεύεται
εσπευσμένα. Aθήνα 1987: H Ρόζα ζει με την
εγγονή της Μαριάννα (Ευγενία Δημητροπούλου)
κουβαλώντας ένα επτασφράγιστο μυστικό
που δε θέλει να μοιραστεί με κανέναν.
Το συλλεκτικό πάθος του Δημήτρη (Τάσος
Νούσιας), ενός αρχιτέκτονα, τον οδηγεί
στα παράλια της Μικράς Ασίας και στα
χνάρια της αινιγματικής Ρόζας. Μια παλιά
φωτογραφία και ένα νυφικό είναι αρκετά
για να ανασυρθεί μια ερωτική ιστορία
από το παρελθόν και να γεννηθεί μια
καινούργια.
Η
ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ: Η
«Ρόζα της Σμύρνης» εξιστορεί μια ερωτική
ιστορία με αφετηρία τη Σμύρνη του 1922
και προορισμό την Αθήνα της δεκαετίας
του ’80. Ένα νυφικό λερωμένο με αίμα και
μια παλιά φωτογραφία θα είναι η αφορμή
να ανασυρθούν κρυμμένα μυστικά του
παρελθόντος την περίοδο της Μικρασιατικής
Καταστροφής, που είχαν ως αποτέλεσμα
την Καταστροφή της Σμύρνης, εκεί που
έζησε η Ρόζα.
Η
αναπαράσταση των δύο εποχών γίνεται
μοναδικά, υπό τις οδηγίες του σκηνοθέτη
Γιώργου Κορδέλλα, είτε ενδυματολογικά
είτε σκηνογραφικά είτε μουσικά. Από τα
συν φυσικά, ότι όλες οι μουσικές επιλογές
που έπαιξαν κατά τη διάρκεια της ταινίας,
γράφτηκαν αποκλειστικά και μόνο για
αυτήν....Χάρις Αλεξίου, Μανώλης Μητσιάς
και Αρετή Κετιμέ, ερμηνεύουν μοναδικά.
Ένα ταξίδι, Αθήνα-Κωνσταντινούπολη-Σμύρνη,
άψογα σκηνοθετημένο, χαρίζοντας στην
ταινία την αυθεντική αλλά και νοσταλγική
ατμόσφαιρα, που έπρεπε. Οι σκηνές
γυρισμένες μέσα στην Αγιά Σοφιά απλά
σε ανατριχιάζουν - λέγοντας για ακόμη
μια φορά έστω και μέσα από τα δόντια
"δικιά μας είναι".
Η
«Ρόζα της Σμύρνης» είναι μια γλυκιά
ερωτική και συνάμα όμορφη ιστορία όπου,
ωστόσο, οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της,
οδηγούνται σε επαναδιαπραγμάτευση με
το παρελθόν τους. Η ιστορία εξελίσσεται
γρήγορα, έχει ρυθμό, υπάρχει το δραματικό
στοιχείο και δεν κουράζει. Ανατρεπτικό
φινάλε. Η μεταφορά του βιβλίου (πάνε και
χρόνια που το διάβασα) στις αίθουσες
του κινηματογράφου είναι αρκετά
ικανοποιητική.
Ερμηνευτικά,
το κάστ από το Νησί, με εξέπληξε αλλά
όχι και τόσο ευχάριστα. Ο Τάσος Νούσιας
για ακόμη μια φορά, μοναδικός στο ρόλο
που του δόθηκε. Για τρίτη φορά μάλιστα
συνεργάζεται με την Ευγενία Δημητροπούλου
(Νησί, Αγάπα σαν μην υπάρχει αύριο) που
υποδύθηκε την Μαριάννα, εγγονή της Ρόζα
αλλά και τη Ρόζα, σε νεαρή ηλικία. Παρόλα
αυτά η ερμηνεία της δεν με συνεπήρε. Από
τη Γιούλικα Σκαφιδά περίμενα κάτι
παραπάνω αλλά δε βοηθούσε και το σενάριο.
Εξαιρετική και μοναδική ως Ρόζα, η Λήδα
Πρωτοψάλτη.
Εν
κατακλείδι, η ταινία βλέπεται ευχάριστα
από όλες τις ηλικίες και δεν κουράζει,
που είναι πολύ σημαντικό. Υπάρχει άλλωστε
και ένα εξαιρετικό καστ αγαπημένων
ηθοποιών, που βλέπεις και έχεις καιρό
να δεις στην ελληνική τηλεόραση. Ο
ελληνικός κινηματόγραφος, έστω και με
μεταφορές βιβλίων (Βλέπετε και Ουζερί
Τσιτσάνης),
καταφέρνει για άλλη μια φορά, να κρατηθεί
στο ύψος του και να κερδίσει το ελληνικό
κοινό.
ΑΞΙΖΕΙ
ΝΑ ΤΗ ΔΩ:
Δώστε μια ευκαιρία στον ελληνικό
κινηματογράφο, ίσως να αλλάξετε γνώμη
με αυτήν την ταινία.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ:
7/10
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου