Η Μαρία Βασιλοπούλου μιλάει στο Open Mind


Η Μαρία Βασιλοπούλου μιλάει στο Open Mind, για την παράσταση: " Αλμανάκ", την θεατρική ομάδα " Εν Εξάλλω ", και διάφορα ακομά...

Εκτός από μουσικές και θεατρικές σπουδές έχετε τελειώσει και το πανεπιστήμιο.Ασκείτε και άλλο επάγγελμα παράλληλα η σας έχει κερδίσει το θέατρο και η μουσική;

Παρόλο που με έχει κερδίσει η τέχνη και θα ήθελα να ασχολούμαι μόνο με το τραγούδι και το θέατρο, οι δυσκολίες της εποχής μας -οικονομικές κυρίως- οι οποίες στο χώρο της τέχνης διογκώνονται, δεν μου το επιτρέπουν. Δουλεύω σε ένα γραφείο τα πρωινά αλλά θεωρώ - όταν με ρωτάνε τι δουλειά κάνεις - ότι η δουλειά μου είναι να είμαι ηθοποιός και τραγουδίστρια.


Μιλήστε μας για την ομάδα εν Εξάλλω. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Όλα τα μέλη της ομάδας υπήρξαμε συμμαθητές κάποια στιγμή, οι μισοί στο Θέατρο των Αλλαγών , και οι άλλοι μισοί στην Δραματική Σχολή Τράγκα. Γνωριστήκαμε , είδαμε ότι ταιριάζουν αρκετά οι απόψεις μας για το θέατρο και την τέχνη και αφού περνούσαμε καλά και ως παρέα, αποφασίσαμε να κάνουμε το βήμα να δημιουργήσουμε θεατρική ομάδα και να συνεργαστούμε. Στην αρχή η ομάδα αποτελούνταν μόνο από τη Βέρα Μακρομαρίδου,  την Έλενα Γιαννακάκη και εμένα και στην πορεία προστέθηκαν και τα υπόλοιπα παιδιά.

 Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από την παράσταση σας;

Το βασικό μήνυμα συνοψίζεται σε μια λέξη "Ξυπνήστε!". Θέλουμε να πούμε στους θεατές και φυσικά και στους ίδιους μας τους εαυτούς, ότι ό,τι μας συμβαίνει και ό,τι θα μας συμβαίνει ως κοινωνία περνάει από το ίδιο μας το χέρι. Όπως επιτρέψαμε και στην ουσία είμασταν συνεργοί  και συνυπεύθυνοι των δεινών μας. έτσι μπορούμε και να τα αποτρέψουμε και να αλλάξουμε τη ροή της ιστορίας. Δεν ωφελεί να κοιτάμε αναστενάζοντας το παρελθόν και τα λάθη μας , παρά μόνο για να συνειδητοποιήσουμε ότι θα τα καταφέρουμε κάνοντας όμως κάτι! Επεμβαίνοντας! Επαναστατώντας! (με όποιον τρόπο)

Ποιόν ρόλο υποδύεστε στο Αλμανάκ;

Στο Αλμανάκ υποδύομαι 2 ρόλους όπως οι περισσότεροι στο θίασο. Ο  ένας είναι μια σύζυγος, την οποία λόγω της κρίσης και των οικονομικών δυσκολιών, ο άντρας της την έχει εγκαταλείψει και συναντιούνται ίσως για τελευταία φορά... Ο δεύτερος είναι μία διανοούμενη - ψεύτοδιανοούμενη για την ακρίβεια-  η οποία τοποθετείται στο βασικό ερώτημα του έργου "Τι είναι η πατρίδας μας;"

Έχετε συγκεκριμένες μουσικές προτιμήσεις;

Ακούω τα πάντα ανάλογα τη διάθεση, το μέρος , την παρέα. Μου αρέσει να τραγουδάω όμως κυρίως blues, soul και jazz.

Τι σημαίνει για εσάς ο πατριωτισμός, η ελληνική ιστορία και το έθνος μας;

Αγαπάω τον τόπο μου, είμαι υπερήφανη που είμαι Ελληνίδα όπως θα ήμουν υπερήφανη αν ήμουν Αγγλίδα ή Αλβανίδα ή Αφρικανή.
Οι πατρίδες δεν είναι "κακές", εκείνοι που τις κυβερνούν μπορούν να είναι. Και συνήθως είναι και οι λιγότεροι "πατριώτες".
Έχουμε πολλά φωτεινά σημεία στην ιστορία μας αλλά και ουκ ολίγα σκοτεινά.. Καλό θα ήταν λοιπόν να επικεντρωθούμε και να θυμηθούμε τα φωτεινά που θα μας πάνε μπροστά, αντί να επαναλαμβάνουμε τα σκοτεινά και άγρια.

Έχετε κάποια σχέδια για το μέλλον;

Θα ήθελα να συνεχίσω μαθήματα στο Θέατρο των Αλλαγών, να πάρω το πτυχίο φωνητικής από το Εθνικό Ωδείο και να ασχοληθώ εξολοκλήρου πλέον με το θέατρο και το τραγούδι.
Σχέδια και όνειρα πάντα υπάρχουν. Αυτό που παρατηρώ σε εμένα και τους γύρω μου είναι η έλλειψη όλο και περισσότερο της αισιοδοξίας ότι αυτά τα όνειρα θα εκπληρωθούν. Αλλά... δεν το βάζουμε κάτω. Έτσι;

 Ένα μήνυμα για τους αναγνώστες μας.

Να μην το βάζουν κάτω! Να μη σκύβουν το κεφάλι! Να μην υπομένουν! Έχουμε τη δύναμη και μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας προς το καλύτερο αρκεί να το συνειδητοποιήσουμε, να το οργανώσουμε και να το πράξουμε.
Α! Και να έρθουν να δουν την παράσταση μας!

Λίγα λόγια για το έργο

Ύστερα από μεγάλη ζήτηση του κοινού, ο θίασος « εν Εξάλλω » επιστρέφει με το θεατρικό έργο της Μαριάννας Κάλμπαρη «ΑΛΜΑΝΑΚ» στο Studio Μαυρομιχάλη (Μαυρομιχάλη 134, Αθήνα, τηλ. 210 6453330) για δεύτερη συνεχή χρονιά.

Το Αλμανάκ είναι ένα βιβλίο αναμνήσεων. Μια καταγραφή ημερομηνιών που αξίζει να μείνουν στην ιστορία. Τι θα γράφουν για εμάς τα τεύχη του μέλλοντος; Τι θα πρέπει να θυμόμαστε και τι όχι; Στην Ελλάδα που ξημερώνει, ποιές ημερομηνίες αξίζει να φυλάξουμε και ποιές επετείους να γιορτάσουμε; Ποιός είναι ο ρόλος της τέχνης, της μνήμης και της ιστορίας σε μια χώρα όπου χάνονται τα πάντα;
Κρίση, οικονομία, πολιτική, ανεργία, αυτοκτονίες... Φτάσαμε να αποδεχόμαστε ως φυσικό φαινόμενο την παρανομία που έχει μπει μέσα στο σπίτι μας και μας φέρνει αντιμέτωπους με το δίλημμα: Επιβίωση ή Ζωή; Ζευγάρια, αδέρφια, οικογένειες που μιλούν και προβληματίζονται για όσα η κρίση έχει φέρει μέσα στα σπίτια μας. Πολιτικοί, παπάδες, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι, αστρολόγοι... Σωτήρες του Έθνους ή υπεύθυνοι της καταστροφής; Μήπως οι μόνοι που ευθύνονται είμαστε εμείς; Και ποιός θα απαντήσει τελικά «Τι είν' η πατρίδα μας;»...

«Φυσικά οι προβλέψεις μπορούν να ανατραπούν αν οι πληθυσμοί αντιδράσουν διαφορετικά απ' ό,τι προβλέπεται». Όμως, καμιά ημερομηνία δε μένει αξιομνημόνευτη για ένα λαό που αποφασίζει «να κοιμάται για εκατό χρόνια».


ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σκηνοθεσία: Κωσταντής Μπαρμπούρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Βασιλοπούλου
Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης
Κοστούμια: Αμαλία Καραμπά
Φωτισμοί: Κωσταντής Μπαρμπούρης
Φωτογραφίες: Γιώργος Μαρινάκης
Βίντεο: Μιχαήλ Μαυρομούστακος
Παίζουν (αλφαβητικά) : Μαρία Βασιλοπούλου, Έλενα Γιαννακάκη, Ορέστης Ζακυνθινός, Θάνος Καπρέλης, Γιώργος Λαμπρόπουλος, Βέρα Μακρομαρίδου, Σοφία Σαμαρά, Ιωάννα Τριανταφυλλίδη
Προβολή - Επικοινωνία: Νατάσα Παππά
Διάρκεια: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Προγραμματισμένη πρεμιέρα: Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2016
Τελευταία παράσταση: Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016


Στην παράσταση ακούγεται το τραγούδι «Κάτι Ελλάδες» σε μουσική του Νίκου Μερτζάνου και στίχους του Νίκου Μωραΐτη.
Πρώτη εκτέλεση: Δάφνη Λέμπερου.
ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΩΡΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Κάθε Τρίτη στις 21:00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Κανονικό: 10€
Μειωμένο (φοιτητές - άνεργοι - ατέλειες): 5€
Για κρατήσεις θέσεων: 210 6453330
https://www.youtube.com/watch?v=Nz0sAooQW7A

Της Μαρίας Κωνσταντακοπούλου, 27/10/2016

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: The Blunsdon Act στο Theatre of the NO

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

Παντελής Βουτουρής: "Θεωρώ ότι ο Μόντης γραμματολογικά συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους ποιητές της γενιάς του τριάντα μαζί με τον Σεφέρη και τον Ελύτη".

Κλεονίκη Καραχάλιου: "Πιστεύω πως οι άνθρωποι είμαστε υπεύθυνοι για όλες τις μεταμορφώσεις μας, αρκεί να έχουμε πάντα ηρεμία και να είμαστε συνδεδεμένοι με τον πραγματικό μας στόχο".

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη: "Οι μακρινοί απόγονοι μας, εφόσον εξακολουθήσει να υπάρχει Ελλάδα, θα κρίνουν ποιος υπερίσχυσε: η παράδοση ή ισοπέδωση των πάντων".

Είδαμε και προτείνουμε: Ο Μικρός Πρίγκιπας στο Σπίτι των Παραμυθιών - Το Μουσείο Αλλιώς