Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΕΤΡΟΣ ΣΤΟ... ΔΑΣΟΣ

Όπερα για παιδιά του Χρήστου Γιαννούλη
Μία παιδική όπερα βασισμένη στο παραμύθι του Σ. Προκόφιεφ "Ο Πέτρος και ο Λύκος" για παιδικές φωνές στους ρόλους, τρίφωνη παιδική χορωδία.
Τι συμβαίνει όταν ο Μικρός Πέτρος πάει για διακοπές στον παππού του; Πόσο παράξενο του φαίνεται το νέο περιβάλλον του; Βλέπετε ο παππούς ζει μακριά από τη μεγάλη πόλη, σ' ένα χωριό κοντά στο δάσος, με μία υπέροχη λιμνούλα και με φανταστικά όμορφα και παιχνιδιάρικα ζωάκια, φουντωτά δένδρα, μυστικά περάσματα, και ξέφωτα που υπόσχονται πολύ παιχνίδι!
Προσοχή όμως, διότι ο κίνδυνος παραμονεύει. Εκεί κοντά βρίσκεται και το θεριό του δάσους που όλοι στη θέα του κοκαλώνουν! Ο Λύκος!!
Ο παππούς τρέμει και μόνο στη σκέψη ότι ο εγγονός του μπορεί να διασταυρωθεί κάποια στιγμή με το θηρίο... και τότε!
Ο Πέτρος από την άλλη γνήσιο παιδί της πόλης, δεν μπορεί να καταλάβει τον πραγματικό κίνδυνο και το βλέπει κι αυτό σαν παιχνίδι... έτσι αποφασίζει να βγει έξω στο δάσος και να αναζητήσει την τύχη του...
Αλίμονο και στους δύο λοιπόν γιατί όταν συναντηθούν οι δυο τους πολλά μπορούν να συμβούν...
Για να δούμε λοιπόν, θα βρει συμμάχους ο Πέτρος στο παράτολμο εγχείρημά του και αν ναι, ποιος από τους δύο θα νικήσει τελικά;
Η συνέχεια επί σκηνή!
Πρεμιέρα 30 Οκτωβρίου 2016
Θέατρο Ημέρας για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων (6, 13, 20 και 27 Νοεμβρίου 2016).
Ώρα έναρξης 15:00
Τιμή εισιτηρίου € 10: παιδιά, 8 €: συνοδοί, πολύτεκνοι (από 3 παιδιά και πάνω), ΑΜΕΑ, άνεργοι, δωρεάν: ηθοποιοί με ατέλεια ΣΕΗ, δημοσιογράφοι
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
ALTERCOM

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".