Η Κατερίνα Λιβιτσάνου Ντάνου μιλάει στο Open Mind για τα δύο νέα της βιβλία που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν και πολλά ακόμα...
- Πώς
ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με τη συγγραφή; Ποια ήταν η πρώτη σας εμπειρία
που σας ώθησε να γράψετε;
Ξεκίνησα από πολύ μικρή. Στο Δημοτικό ένας δάσκαλός μου και ποιητής, ο αείμνηστος Νίκος Βλάχος, μας έβαζε να μετατρέψουμε τα ποιήματα σε πεζά και αντίστροφα. Διέκρινε κάποια ικανότητα και με προέτρεψε να γράφω, κάτι που έκανα με χαρά, γιατί απέφευγα τις αγροτικές εργασίες που μου ανέθεταν οι αγρότες γονείς μου να κάνω!
- Πώς
επιλέγετε τα θέματα των βιβλίων σας; Είναι κάποιες προσωπικές εμπειρίες
που σας εμπνέουν ή κάτι άλλο;
Είναι όλα όσα συμβαίνουν σήμερα, σε μένα και στον κόσμο
γενικά. Μερικές φορές έρχεται και μου φωνάζει το παρελθόν, κάνω σύγκριση με το
παρόν και εκφράζω σκέψεις και προβληματισμό για το μέλλον. Δεν έχουμε δικαίωμα
να αδιαφορούμε για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Οφείλουμε να φωνάξουμε, να
εκφραστούμε μήπως ακούσει κανείς και αλλάξει κάτι...
- Το
βιβλίο "Κόντρα στα κύματα" φαίνεται να περιέχει πολλά στοιχεία
από την εμπειρία του ταξιδιού και της θάλασσας. Τι σημαίνει για εσάς η
θάλασσα και πώς την ενσωματώνετε στα έργα σας;
Ναι, η θάλασσα για μένα είναι η ζωή. Γεννήθηκα και μεγάλωσα
στη Λευκάδα, δε ζω χωρίς αυτήν, είναι η κινητήρια δύναμη, αισθάνομαι άλλος
άνθρωπος κοντά της. Δεν κάνω μεγάλα ταξίδια, αλλά θέλω να γυρίζω κοντά της. Ο
τίτλος βέβαια εδώ λειτουργεί συνυποδηλωτικά, γιατί η θάλασσα είναι και κύμα,
είναι θυμός και δυσκολίες όπως και το ταξίδι στη ζωή! Που πρέπει να βρεις κάθε
φορά τρόπο να τις αντιμετωπίσεις, για να επιβιώσεις και να βγεις νικητής!
- Υπάρχουν
κάποια συγκεκριμένα προσωπικά βιώματα ή ταξίδια που επηρέασαν τη συγγραφή
αυτού του βιβλίου;
Μικρά ταξίδια στο Ιόνιο, μεγαλύτερα στο Αιγαίο, με γαλήνια
θάλασσα, αλλά και με ξαφνική καταιγίδα. Και κολύμπι δίχως κύμα, που σε λίγα
λεπτά έγιναν θεριό τα κύματα και παρά λίγο να μας αφανίσουν! Συμβαίνει αυτό
στις άγριες και πανέμορφες παραλίες της Λευκάδας.
- Το
βιβλίο φαίνεται να μιλάει για την εσωτερική δύναμη και την αντιμετώπιση
των δυσκολιών. Ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες μέσα από
αυτή την αφήγηση;
Ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τα παρατάνε, αλλά να
δουλεύει το μυαλό και μαζί με το σώμα να βρίσκουν το σωστό τρόπο να ξεπερνάνε
τις δυσκολίες. Να έχουν εμπιστοσύνη στον
εαυτό τους, να επιμένουν, να είναι αισιόδοξοι και δυνατοί. Κυρίως να
συνειδητοποιούν πως ζωή χωρίς δυσκολίες δεν υπάρχει!
- Ο
τίτλος του βιβλίου "Τα όνειρα ταξιδεύουν νύχτα" είναι πολύ
ποιητικός. Ποια είναι η συμβολική σημασία της νύχτας και των ονείρων στο
βιβλίο σας;
Είναι όντως ποιητικός. Τη νύχτα, μόνοι ή με παρέα, κάτω από
ένα σαγηνευτικό φεγγάρι, ηρεμούμε και
μπορούμε να κάνουμε ενδοσκόπηση. Να δούμε τι κάναμε τη μέρα που πέρασε, να
ονειρευτούμε το μέλλον μας, να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας και με όσα έχουμε
να αγωνιστούμε για την πραγμάτωση των ονείρων μας με το ξημέρωμα της νέας
μέρας. Πίστευα και πιστεύω στα όνειρα, αλίμονο αν ζούμε δίχως αυτά, δίχως
οράματα και αισιοδοξία.
- Ποια
είναι η σημασία της κοινότητας και της συνεργασίας στην επίτευξη των
στόχων, όπως αναφέρεται στο βιβλίο σας; Πώς πιστεύετε ότι αυτό
αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα;
Κατά τους αρχαίους, ο άνθρωπος είναι “ον κοινωνικόν”. Αυτό
σημαίνει πως δεν μπορεί να κάνει κάτι εκτός κοινότητας. Οφείλει να συνεργάζεται
με τους συνανθρώπους του για την επίτευξη στόχων, πολλών και ιδανικών. Βέβαια
σήμερα έχουμε πάει στην άλλη όχθη με την έξαρση της βίας, το ρατσισμό, τους
πολέμους. Κι αυτό, γιατί όπως έλεγε και ο μέγας Ιστορικός Θουκυδίδης ο άνθρωπος
στον πόλεμο γίνται κτήνος και αυτοκαταστρέφεται. Επομένως θέλουμε ανθρωπιά,
ζητάμε συνεργασία μέσα στην κοινότητα για δημιουργία και όχι για καταστροφές,
κτηνωδίες, βία.
- Στο
βιβλίο, αναφέρετε τη σημασία της μνήμης και του παρελθόντος. Πώς πιστεύετε
ότι το παρελθόν μας επηρεάζει τις σημερινές μας επιλογές και τις
μελλοντικές μας προσδοκίες;
Παρόν και μέλλον χωρίς παρελθόν δεν υπάρχουν. Οι χρόνοι
είναι αυστηρά και άρρηκτα δεμένοι, η σημασία της μνήμης καταλυτική. Δεν
μπορούμε και δεν πρέπει να ξεχάσουμε ανθρώπους που έφυγαν, αξίες που
κυριάρχησαν στη ζωή μας, βιώματα, πληροφορίες, εμπειρίες. Τα κρατάμε στη μνήμη
μας και συνεχίζουμε να πορευόμαστε, με όποια μέσα διαθέτουμε για ένα μέλλον
αντάξιο των κόπων και των προσπαθειών μας.
- Ποιοι
είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς και πώς έχουν επηρεάσει τη δική σας
γραφή;
Διαβάζω πολύ, ελληνική και ξένη λογοτεχνία. Ως φιλόλογος για
33 χρόνια σε Γυμνάσια και Λύκεια έχω διδάξει Ποίηση και Πεζογραφία σε χιλιάδες
μαθητές μου,δε θέλω να ξεχωρίσω κάποιους ποιητές ή πεζογράφους, Έλληνες ή
ξένους. Όμως για τις ανάγκες της
ερώτησης, για μένα η Ποίηση των Λευκαδίων Βαλαωρίτη και Σικελιανού, ο Σολωμός,
ο Παλαμάς, ο Ρίτσος, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, η Πολυδούρη, η Δημουλά και όλοι οι
μεγάλοι της Αρχαίας Ελληνικής Ποίησης( Επική, Τραγωδία, Κωμωδία, Λυρική), μιας
και έχω σπουδάζει Κλασική φιλολογία, έχουν καθορίσει τη στάση μου στην Ποίηση.
Ως προς τους πεζογράφους οι κλασικοί Έλληνες και ξένοι, με κυρίαρχο τον
Παπαδιαμάντη, τον Ντοστογιέφσκι, τον Σαίξπηρ , την Αλίς Μονρό.
- Πώς
ήταν η διαδικασία συγγραφής αυτών των δύο βιβλίων; Υπήρξαν κάποιες
προκλήσεις ή στιγμές που ξεχωρίζετε;
Τα δύο βιβλία μου γράφτηκαν παράλληλα και αβίαστα στα χρόνια
2021 – 2024. είναι κάτι που το έχω ξανακάνει για το Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΣΕ ΜΕ
ΤΟΝ ΉΛΙΟ ( ποίηση) και ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ( διηγήματα), εκδόσεις
ΒΑΚΧΙΚΟΝ 2021. Όλες οι στιγμές συγγραφής είναι για μένα κάτι το ξεχωριστό και
το ανεπανάληπτο.
- Ποια
είναι η άποψή σας για την ελληνική λογοτεχνία σήμερα; Πώς βλέπετε τη θέση
της ελληνικής λογοτεχνίας στο διεθνές λογοτεχνικό στερέωμα;
Γράφουμε πολλά και πρέπει λίγο να προσέχουμε. Θεωρώ πως δεν
προωθούνται όσο πρέπει αξιόλογα έργα σε σχέση με κάποια άλλα , που έχουν τον
τρόπο τους να βγαίνουν μπροστά. Παρόλα αυτά η ελληνική λογοτεχνία είναι σε
πολλές περιπτώσεις υψηλού επιπέδου, αλλά δεν ξέρω αν έχει τη θέση που της
αρμόζει στο διεθνές λογοτεχνικό στερέωμα. Είναι όλα μια αλυσίδα και πάντα
υπάρχουν κρίκοι πιο δυνατοί από άλλους.
- Πώς
επηρεάζει η ζωή στη Λευκάδα τη συγγραφή σας; Υπάρχουν στοιχεία από την
τοπική κουλτούρα που ενσωματώνετε στα έργα σας;
Η ζωή στη Λευκάδα σίγουρα επηρεάζει, όχι όμως πάντα, γιατί
ζω και άλλού. Στο Αγρίνιο, στην Αθήνα ή ταξιδεύω. Τόσο στην Ποίηση όσο και στην
πεζογραφία υπάρχουν πολλά στοιχεία από την τοπική κουλτούρα του νησιού.
- Ποια
είναι η καθημερινή σας ρουτίνα ως συγγραφέας; Έχετε κάποιο συγκεκριμένο
μέρος ή χρόνο που προτιμάτε για να γράφετε;
Δεν έχω συγκεκριμένο μέρος που γράφω. Προσπαθώ η ζωή μου να
έχει ενδιαφέρον, να αλλάζω διαμονή, να έχω φίλους, να συμμετέχω στα πολιτιστικά
δρώμενα,να είμαι ενεργή στις ομάδες φιλαναγνωσίας, να μη με βρίσκει καμιά μέρα
χωρίς βιβλίο δίπλα μου, να μαθαίνω, να ενημερώνομαι και όταν έχω έμπνευση ή
διάθεση να ανοίγω τον υπολογιδτή μου και να γράφω.
- Ποια
είναι τα μελλοντικά σας σχέδια και στόχοι ως συγγραφέας; Υπάρχουν νέα έργα
που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Συνεχίζω να αποτυπώνω τις σκέψεις μου, προς το παρόν δεν έχω
κάτι να μοιραστώ. Ανησυχώ για τους νέους, τη χώρα μου, την ανθρωπότητα, το
βιβλίο, την ελληνική λογοτεχνία. Δεν περιμένω να γίνω κάτι παραπάνω από αυτό
που είμαι. Έχω τους δικούς μου ανθρώπους, τον ηθικό μου κώδικα, το κοινό που με
παρακολουθεί, όσοι με παρακολουθούν και με αγαπάνε.
Tης Αλεξίας Βλάρα, 19/6/2024
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου