Ελίζα Σουφλή: "Oι Συναντήσεις είναι για μένα ένας φόρος τιμής σε συναντήσεις που έγιναν ή δεν έγιναν, σε ιστορίες που σχηματίστηκαν στον νου, αλλά -δυστυχώς- δε γράφτηκαν ποτέ".

 

1. Τι σας ενέπνευσε να γράψετε τη συλλογή διηγημάτων Συναντήσεις;

Θα παραπέμψω στην ιστορία που αναφέρεται στο τέλος του βιβλίου, στο σημείωμά μου προς τους αναγνώστες μου. Μιλώ για ένα πολύ αγαπημένο μου σημείο συνάντησης στο κέντρο της Αθήνας και πολλές από τις σκέψεις και τις στιγμές που πέρασα εκεί. Δε θα ήθελα να πω περισσότερα, αλλά ας κρατήσουμε ότι οι Συναντήσεις είναι για μένα ένας φόρος τιμής σε συναντήσεις που έγιναν ή δεν έγιναν, σε ιστορίες που σχηματίστηκαν στον νου, αλλά -δυστυχώς- δε γράφτηκαν ποτέ.

2. Ποιο ήταν το κύριο κίνητρο πίσω από την επιλογή του τίτλου «Συναντήσεις»;

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο τίτλος είναι πέρα για πέρα κυριολεκτικός. Δίνει επακριβώς το θέμα του βιβλίου (σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα βιβλία μου, που οι τίτλοι ομολογουμένως είναι αρκετά πιο αφαιρετικοί): πρόκειται για μικρές ιστορίες συναντήσεων. Άνθρωποι έρχονται και φεύγουν, συναντιούνται μετά από χρόνια ή χάνονται οριστικά, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με συναντήσεις μια φευγαλέας στιγμής σε έναν τόπο, ένα σημείο στον χάρτη, σε ένα άγνωστο μέρος ή περπατάμε ξανά σε γνώριμα μονοπάτια, μαζί ή και μόνοι…

3. Πώς επιλέξατε τους ήρωες και τις ηρωίδες που πρωταγωνιστούν στις ιστορίες σας;

Αυτό, λοιπόν, έχει πολύ ενδιαφέρον, γιατί δεν τους επέλεξα ακριβώς, μάλλον περισσότερο διαμορφώθηκαν ενώ έγραφα την κάθε ιστορία. Κάποιες φορές ήταν πολύ ξεκάθαρο το ποιον είχα απέναντί μου, ή καλύτερα ας πως δίπλα μου, άλλες πάλι δε γνώριζα ούτε φύλο ούτε ιδιότητα μέχρι να μπει και η τελευταία τελεία. Και, τελικά, ακόμη και τώρα, κάποιοι δε μου έχουν αποκαλύψει όλα τα μυστικά τους. Το κοινό τους, όμως, είναι ότι αναζητούν την επαφή.

4. Πώς η ανάγκη για σύνδεση και επικοινωνία εκφράζεται μέσα από τις ιστορίες σας;

Δεν ξέρω αν πρέπει να το απαντήσω αυτό, και μάλλον, ενώ γράφω τις πρώτες αυτές λέξεις, έχω ήδη αποφασίσει ότι δε θα το κάνω. Δεδομένου ότι αυτός είναι ακριβώς ο λόγος ύπαρξης του συγκεκριμένου βιβλίου, θα ήθελα να αφήσουμε ένα κενό στο κομμάτι «σύνδεσης και επικοινωνίας», ώστε οι αναγνώστες/-στριες να βρουν με έναν μοναδικό, δικό τους τρόπο αυτές τις συνδέσεις μέσα από τις ιστορίες.

5. Ποια ήταν η πιο συγκινητική ή δύσκολη στιγμή για εσάς κατά τη συγγραφή αυτού του βιβλίου;

Για το συγκεκριμένο βιβλίο θα πω ότι κάποια κομμάτια, που έχουν έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία, ήταν για μένα εξαιρετικά δύσκολο να συμπεριληφθούν τελικά. Μία γενικά δύσκολη στιγμή που με ακολουθεί -τουλάχιστον μέχρι τώρα- σε κάθε έκδοση νέου βιβλίου είναι η στιγμή πριν την εκτύπωση. Γιατί εκεί σκέφτομαι ότι σύντομα το βιβλίο θα ελευθερωθεί, με κάποιον τρόπο δε θα μου ανήκει πια, αν θέλεις, αλλά θα ανήκει στον κάθε αναγνώστη / στην κάθε αναγνώστρια. Εκεί, λοιπόν, νιώθω λίγο «γυμνή». Σκέφτομαι πολλές φορές -ισχυρές δόσεις imposter syndrome- είναι αρκετά καλό; Θα διαβαστεί; Θα αρέσει; Είναι αρκετά «βιβλίο»; Σύντομα, ωστόσο, με την απόφαση να παραμεριστεί ο φόβος και η αμφιβολία του «δεν είμαι αρκετά καλή», έρχεται η συγκίνηση που φέρνει η ανάγκη για σύνδεση, η ανάγκη για «μοίρασμα». Και τότε το βιβλίο μου φεύγει από τα χέρια μου και είναι, πράγματι, ελεύθερο πια.

6. Πώς συνδυάζετε τις διάφορες σπουδές και εμπειρίες σας (νομική, μουσική, ιστορία τέχνης, τεχνητή νοημοσύνη) στη γραφή σας;

Νομίζω πως δε θα βρισκόμουν εδώ που είμαι χωρίς αυτήν τη μακρά πορεία αναζήτησης και δοκιμής. Ουσιαστικά από τη νομική, έμαθα να αγαπώ τη γλώσσα, την ανάλυση και την καίρια σημασία των λέξεων. Η μουσική, που τη διδάχθηκα από πολύ μικρή, μου έδωσε την ελευθερία της δημιουργίας. Έχοντας σπουδάσει πλήκτρα, εκπαιδεύτηκα, θα έλεγα, να δημιουργώ με τα χέρια. Φυσικά, μέσω της ιστορίας της τέχνης έμαθα πολύ καλά να αναγνωρίζω τι εστί τέχνη: τα πάντα είναι τέχνη! Η ίδια μας η ύπαρξη είναι μία μορφή ύψιστης τέχνης. Η τεχνητή νοημοσύνη, που είναι και η πιο πρόσφατη ενασχόλησή μου, καλύπτει τη συνεχή ανάγκη μου για αναζήτηση, την περιέργεια για το «παραπέρα». Μάλλον έτσι γίνεται και με τη συγγραφή, σκέφτομαι: τι άλλο έχω να δώσω; Και προσπαθώ να ανακαλύψω αυτό το κάτι.

7. Πώς οι εμπειρίες σας από τη ζωή στην Πράγα και την εργασία σας στον μουσειακό κλάδο επηρέασαν τη γραφή σας;

Θα εστιάσω κυρίως στη ζωή μου στην Πράγα, γιατί πράγματι εκεί ήρθα σε επαφή με έναν από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, τον Φραντς Κάφκα. Έχοντας ήδη διαβάσει όλα του τα έργα -με εξαίρεση τις επιστολές στη Μίλενα και τον πατέρα του- φτάνοντας στην Πράγα, άρχισα να αναζητώ κάθε γωνιά που περπάτησε, να αναρωτιέμαι πού στάθηκε και πού εμπνεύστηκε τους ήρωές του. Η πρώτη επίσκεψη στο μουσείο στη Malá Strana που είναι αφιερωμένο στη ζωή του είναι μέχρι σήμερα ένα από τα πιο συγκινητικά βιώματά μου. Μάλλον έτσι, όταν ακολουθείς έναν αγαπημένο καλλιτέχνη, αρχίζεις κι εσύ να σκέφτεσαι τη ζωή σου ως τέτοιος. Εκείνη την περίοδο πρώτη φορά άρχισα να συλλέγω τα παλαιότερά μου κείμενα που στη συνέχεια αποτέλεσαν το δεύτερό μου βιβλίο «σκέψεις σε παρένθεση».

8. Πώς αποφασίσατε να συμπεριλάβετε ελεύθερα σκίτσα στη συλλογή σας; Πώς η γραφή συνδυάζεται με την εικονογράφηση για να δημιουργήσει μια πιο ολοκληρωμένη εμπειρία ανάγνωσης;

Δεν πιστεύω ότι είναι απαραίτητη η εικονογράφηση για μία ολοκληρωμένη εμπειρία ανάγνωσης, σίγουρα όμως μπορεί να την κάνει εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Για μένα τα συγκεκριμένα σκίτσα ήταν εξαρχής μέρος αυτής της συλλογής. Πολλές από τις ιστορίες γεννήθηκαν από εικόνες, ενώ κάποιες ιστορίες γέννησαν εικόνες. Ήξερα, λοιπόν, από την πρώτη κιόλας στιγμή που σκέφτηκα να γίνουν οι συγκεκριμένες ιστορίες μία συλλογή, ότι θα συνοδεύονταν από αυτά τα σκίτσα.

9. Ποια είναι η καθημερινή σας ρουτίνα όταν γράφετε;

Ομολογώ πως αυτό είναι ένα αγκάθι. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι ιδιαίτερα «πειθαρχημένη» συγγραφέας. Δεν είναι άλλωστε και η μόνη ενασχόλησή μου. Ωστόσο, προσπαθώ όταν η έμπνευση μού χτυπάει την πόρτα, να της ανοίγω. Έτσι, ακόμη κι αν δεν κάθομαι να γράψω σε συγκεκριμένο ωράριο, κάθε φορά που έρχεται μια συγγραφική σκέψη, προσπαθώ να την καταγράψω τη στιγμή που γεννιέται είτε σε χαρτί είτε σε σημείωση στο κινητό είτε και να την ηχογραφήσω.

10. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια και έργα στον τομέα της συγγραφής και των εκδόσεων;

Τη συγκεκριμένη περίοδο, όφειλα να χαρώ την έκδοση των Συναντήσεων, ωστόσο έχω ήδη μία ακόμη ποιητική συλλογή που διαμορφώνεται και ένα αφήγημα στο οποίο έχω αφιερωθεί τον τελευταίο χρόνο. Οι Εκδόσεις Λιμάνι θέλω να αποτελέσουν έναν λογοτεχνικό κόλπο συμπερίληψης με στόχο τη σύνδεση και την καθολική επικοινωνία. Τα δύο μου πρώτα βιβλία, στιγμές και σκέψεις σε παρένθεση είναι ήδη διαθέσιμα σε e-book, ενώ οι στιγμές έχουν μεταγραφεί και σε κώδικα Braille. Ο στόχος είναι να γίνει το ίδιο σε όλους τους τίτλους, ενώ σύντομα θα έχουμε και το πρώτο audiobook.

Της Αλεξίας Βλάρα, 4/6/2024

Ελίζα Σουφλή
Συναντήσεις
          Τιμή: 13.90 ευρώ, Σελίδες: 170
 ISBN: 978-618-86649-2-0
Εκδόσεις Λιμάνι

 

Η συλλογή διηγημάτων «Συναντήσεις», της Ελίζας Σουφλή, φωτίζει ήρωες και ηρωίδες που έχουν έναν κοινό πόθο, μία κοινή ανάγκη: να συνδεθούν, να επικοινωνήσουν και να συναντηθούν μέσα από τις λέξεις. Και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, τα καταφέρνουν. Μία ανάγκη που ενώνει όλα τα πρόσωπα που εμπλέκονται σε αυτές τις σελίδες: συγγραφέα, ήρωες και αναγνώστες.
Κάθε ιστορία τιμά τις συναντήσεις που υπήρξαν καθοριστικές, απαραίτητες για τη ροή της ζωής, ακόμη κι αν δε γίνεται κατανοητή η σημασία τους τη στιγμή που συμβαίνουν. Κάποιες φορές βρισκόμαστε απέναντι στον Άλλον, κάποιες βρισκόμαστε απέναντι στο κενό, κάποιες απέναντι σε έναν ξένο, κάποιες απέναντι σε έναν ραγισμένο καθρέφτη. Όμως κάθε φορά, κάθε στιγμή, κάθε σύνδεση, είναι εξίσου σημαντική, είναι μία ακόμα συνάντηση που θα καθορίσει το «μετά».
Γράμματα, λέξεις και σύμβολα, στιγμές και σκέψεις, πρόσωπα, καταστάσεις, ονειροπολήσεις και φαντασιώσεις, αναμνήσεις, σχέδια, γραμμές που τρέχουν και πηδούν από τη μία σελίδα στην άλλη χωρίς σταματημό· οι «Συναντήσεις» φέρνουν μαζί τους ελεύθερα σκίτσα της συγγραφέως που χαρίζουν σκηνές σε κάποιες από τις ιστορίες.

 

Βιογραφικό
Η Ελίζα Σουφλή γεννήθηκε το 1989 και μεγάλωσε στον Πειραιά. Αποφοίτησε από το Τμήμα Νομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει κάνει επίσης σπουδές στη μουσική, την ιστορία της τέχνης, τη φιλολογία και την τεχνητή νοημοσύνη στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Από το 2008 ασχολείται με την πολιτιστική δημοσιογραφία και διατηρεί τον πολιτιστικό ιστότοπο ART.harbour. Έζησε και εργάστηκε στην Πράγα στον μουσειακό κλάδο, ενώ πλέον βρίσκεται στην Αθήνα και εργάζεται στον χώρο των εκδόσεων και της υπολογιστικής γλωσσολογίας. Η σκυλίτσα της η Σάββυ είναι η πιο πιστή της σύντροφος σε κάθε ταξίδι. Από τις Εκδόσεις Λιμάνι κυκλοφορούν επίσης η συλλογή πεζών «σκέψεις σε παρένθεση» (2022) και η ποιητική συλλογή «στιγμές» (2021), η οποία έχει μεταγραφεί και σε κώδικα Braille.

Online παραγγελίες: https://harbourbooks.gr/shop/ και hello@harbourbooks.gr