Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Μικρή Μέσα στο Σκοτεινό Δάσος @ Festival d' Avignon || 22-24/7/2021

 

«Η Μικρή μέσα στο Σκοτεινό Δάσος»

του βραβευμένου Γάλλου συγγραφέα Philippe Minyana

στο Festival dAvignon

 

Gymnase du lycée Saint-Joseph στις 22, 23 και 24 Ιουλίου 2021

 


 

 

 

 

Μια πολυμεσική παράσταση-έκπληξη (…)

Αυτή η εξαιρετική σύνθεση διαφορετικών αφηγηματικών τρόπων και μέσων

είναι αδύνατο να περιγραφεί με λέξεις.

Ματίνα Καλτάκη|Καθημερινή

 

Παράσταση- Εμπειρία : Η σκηνική πρόταση του Π. Δεντάκη 

συνδυάζει την αφήγηση με το βίντεο, τους φωτισμούς και τα εικαστικά,

μέσω των εξαιρετικών γλυπτών-μινιατούρες που έχει φιλοτεχνήσει η Κλειώ Γκιζελή

Αθηνόραμα

 

Αυτό τον μηχανισμό θέτουν θαυμάσια σε λειτουργία

οι ηθοποιοί Πολύδωρος Βογιατζής και Κατερίνα Λούβαρη-Φασόη,

όχι μόνο ως αφηγητές και φωνητικοί ερμηνευτές αλλά και ως ανθρώπινες εγκαταστάσεις

ενός θρίλερ – παραβολή για την εξουσία, την βία και την εκδίκηση

με χαρακτηριστικά αρχαίας τραγωδίας

Στέλλα Χαραμή|monopoli.gr

 

Μια ξεχωριστή θεατρική εμπειρία

που αξίζει να εντάξετε στην πολιτιστική σας ατζέντα!

Αναστασοπούλου Μαρία |RoadArtist

 

Η πιο πρωτότυπη παράσταση που παίζεται στην Αθήνα σήμερα

είναι ένα αφηγηματικό θέατρο με ηθοποιού, μινιατούρες και τη χρήση τεχνολογίας

Αναστασία Καμβύση |marieclaire.gr

 

Μία σπάνια ευκαιρία μικτών τεχνικών στο θέατρο.

Νάγια Παπαπάνου |Boem Radio

 

Λαμπερό φως από την πανέμορφη «Μικρή μέσα στο σκοτεινό δάσος»

 Παναγιώτης Μήλας | catisart.gr

 

Ο Παντελής Δεντάκης χειρίστηκε το εν μέρει αφηγηματικό

και εν μέρει διαλογικό κείμενο  με έναν ευφυή σκηνικά τρόπο,

προτείνοντας για τη σκηνική του εγκατάσταση μια διακαλλιτεχνική συνεργασία.

Τσατσούλης Δημήτρης |Athens voice

 

Παραμυθένιο αφηγηματικό ποίημα || Une expérience théâtrale à ne pas manquer!

Νεκτάριος – Γεώργιος Κωνσταντινίδης | Εποχή & Theatredublog

 

Δείτε την “Μικρή μέσα στο σκοτεινό δάσος” οπωσδήποτε.

Θα καταλάβετε πόσο μακριά μπορεί να πάει η Τέχνη,

όταν ασκείται από πραγματικά ταλαντούχους και ευφυείς ανθρώπους.

Άννα Παχή/ i-art

 

Mια παράσταση που -θα τολμήσω να πω- πως ήδη έχει κερδίσει μια θέση

στην ιστορία του θεάτρου μας.

Κώστας Ζήσης/ intownpost.gr

 

 

 

 

«Η Μικρή μέσα στο Σκοτεινό Δάσος» του βραβευμένου Γάλλου συγγραφέα Philippe Minyana

ταξιδεύει στο Festival d’Avignon και παρουσιάζεται στο Gymnase du lycée Saint-Joseph στις 22, 23 και 24 Ιουλίου 2021.

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Ο Βασιλιάς και η μικρή αδελφή τής γυναίκας του φτάνουν στη χώρα του βασιλιά. Προτού πάνε στο παλάτι για ν’ ανταμώσουν τη σύζυγο, κάνουν μια στάση σε μια καλύβα, στο Σκοτεινό Δάσος. Εκεί ο βασιλιάς βιάζει τη μικρή κι έπειτα της κόβει τη γλώσσα για να μην μπορεί να αποκαλύψει την αποτρόπαιη πράξη του· την εγκαταλείπει μόνη και αβοήθητη στην καλύβα κι εκείνος επιστρέφει στο παλάτι. Δήθεν συντετριμμένος λέει στη γυναίκα του πως η αδελφή της έπεσε από το πλοίο και πνίγηκε εν μέσω θαλασσοταραχής. Για κακή του τύχη όμως, στη βασίλισσα θα παρουσιαστεί μια γρια και θα της δώσει ένα κεντημένο – από την αδελφή της – μαντίλι, που αφηγείται τον βιασμό και τον ακρωτηριασμός της. Η βασίλισσα θα πάει να βρει την μικρή στο σκοτεινό δάσος και μαζί θα οργανώσουν την σκληρή εκδίκηση τους. Σκοτώνουν τον γιο του βασιλιά, τον τεμαχίζουν, τον μαγειρεύουν και τον σερβίρουν προς βρώση στον ανυποψίαστο πατέρα του. Το έργο τελειώνει με τους τρεις τραγικούς ήρωες να μεταμορφώνονται σε πουλιά και να πετούν μακριά από το παλάτι, μακριά από τον κόσμο των ανθρώπων.

 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ

Ο Minyana δημιουργεί ένα σκληρό κείμενο, που κινείται μεταξύ αφήγησης και θεατρικής δράσης, πλάθοντας έναν κόσμο με υλικά την αλαζονεία, τη διαστροφή, τη χυδαιότητα και την εκδίκηση. Τα πρόσωπα μπαίνουν σε έναν τραγικό κύκλο αίματος, που θα κλείσει μόνο όταν θα έχουν συντριβεί ολοκληρωτικά. Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα βαρύ, σκοτεινό περιβάλλον, όπου ακόμη και πίσω από την παιδική αθωότητα κρύβονται τερατώδη ένστικτα. Η νοσηρότητα γεννάει μεγαλύτερη νοσηρότητα, η βία φέρνει λύσσα για τιμωρία, τα εγκλήματα απαντιούνται με την πιο αποτρόπαιη πράξη. Ωστόσο ο Minyana –πιστός στο μύθο του Οβίδιου– δίνει στο φινάλε μια «δεύτερη ευκαιρία» στους ήρωες, μεταμορφώνοντάς τους σε πουλιά· απελευθερώνονται και λυτρώνονται από την ανθρώπινη μοίρα, έτσι το έργο τελειώνει με την ελπίδα μιας νέας, αμόλυντης ζωής.

 

Η ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Πρόκειται για μία καλλιτεχνική σύνθεση θεάτρου, μικρογλυπτικής, video art , κινηματογράφου και μουσικής.

«Πρωταγωνιστές» της παράστασης είναι μικρά γλυπτά, που αναπαριστούν τους πέντε ήρωες του έργου, τη Μικρή, τον Βασιλιά, την Βασίλισσα, τον Γιο, τη Γριά. Οι δύο ηθοποιοί δίνουν μέσω μικροφώνων φωνή στις μινιατούρες, τις μετακινούν στο χώρο, αλλά ταυτόχρονα αλληλεπιδρούν ταυτιζόμενοι με τα πρόσωπα της ιστορίας. Εναλλάσσουν συνεχώς ρόλους: από αφηγητές σε δρώντες, από εμψυχωτές σε πάσχοντες.

Το σκηνικό της παράστασης είναι μία κατασκευή που αποτελείται από δύο οθόνες, όπου προβάλλονται με την τεχνική της video-art οι περιβάλλοντες χώροι (το δάσος, η καλύβα, το παλάτι, ο κήπος κτλ), μέσα στους οποίους “δρουν” οι μινιατούρες.

Ταυτόχρονα, στο βάθος (πάνω και πίσω από τους ηθοποιούς) παρουσιάζεται με video projection, εμπλουτισμένη εκδοχή του video-art, περιλαμβάνοντας και τις μινιατούρες, παίζοντας με το μοντάζ και με τα διαφορετικά πλάνα, εστιάζοντας στα πρόσωπα, στα σώματα, στις λεπτομέρειες των μικρών γλυπτών.

Το ηχητικό περιβάλλον είναι βασικό κομμάτι της παράστασης. Η μουσική και οι ήχοι διατρέχουν όλο το έργο, επιτείνοντας το κλίμα αγωνίας και την αίσθηση του δυσοίωνου.

 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Η Μικρή μέσα στο Σκοτεινό Δάσος είναι σαν μια σκοτεινή παρτίδα σκάκι, όπου τα πιόνια αποκτούν ζωή και οι παίχτες βιώνουν το παιχνίδι ως ζήτημα ζωής και θανάτου. Ένας φαντασιακός μικρόκοσμος, μέσα στον οποίο οι ήρωες είναι εγκλωβισμένοι και η μοίρα τους εξαρτάται από τον εμψυχωτή-Θεό.

Η παράσταση είναι μία συνομιλία διαφορετικών τεχνών. Οι μινιατούρες δρουν μέσα στον διάκοσμο της video art˙ οι ηθοποιοί τους χαρίζουν φωνή και πνοή˙ η κάμερα εστιάζει στα βλέμματα και στις λεπτομέρειες των σωμάτων των μικρογλυπτών˙ η μουσική ολοκληρώνει την αίσθηση του θρίλερ. Η αρχική εντύπωση είναι πως οι ηθοποιοί εμφυσούν ζωή στις μινιατούρες. Σιγά σιγά όμως, φαίνεται σαν τα μικρογλυπτά να ανεξαρτητοποιούνται, να αποκτούν αυθύπαρκτη υπόσταση και μέσα από την κινηματογραφική προβολή να μεταμορφώνονται σε τεράστια πλάσματα-τέρατα, που οι ηθοποιοί μπροστά τους συρρικνώνονται και φαίνονται μικροί και αδύναμοι.

Χρησιμοποιώντας διαφορετικά μέσα, δημιουργούμε μια ταυτόχρονη αφήγηση από διαφορετικές πηγές˙ σαν το κάθε μέσο να αφηγείται με τον δικό του τρόπο την τραγική ιστορία˙ σαν να παίζει όχι όλες, αλλά κάποιες από τις νότες της παρτιτούρας, αν φανταστούμε την παράσταση ως ένα μουσικό έργο και το κάθε μέσο ως ένα μουσικό όργανο. Κάθε μέσο έχει την δική του οντότητα και θα μπορούσε να αφηγηθεί μόνο του – εν μέρει – την ιστορία. Όμως, όλα τα μέσα μαζί δεν λένε απλώς μια ιστορία. Δημιουργούν ένα πεδίο υπερβατικό, ποιητικό, όπου ο θεατής, με το φαντασιακό του, έρχεται να συμπληρώσει το δικό του κομμάτι και έτσι να ολοκληρώσει τον κόσμο της παράστασης.

Θέτουμε ως επίκεντρο της παράστασης το Ανεξέλεγκτο. Όσο κι αν οι ήρωες θέλουν να καθορίσουν, να ελέγξουν την πορεία των πραγμάτων, η Ζωή παίρνει γι’ αυτούς τις δικές της αποφάσεις. Όπως λέει κι ο βασιλιάς μέσα στην συντριβή του, λίγο πριν μεταμορφωθεί σε πουλί: “Τα σχέδια μας πάντοτε ανατρέπονται. Νομίζουμε ότι ορίζουμε τα πράγματα και μας ποδοπατούν”. Κι όμως, αυτή ακριβώς η παραδοχή, πως δηλαδή τα πράγματα είναι εκτός του απόλυτου ελέγχου μας, όσο τρομακτική και οδυνηρή κι αν είναι, στην ουσία είναι τόσο μα τόσο απελευθερωτική.

Η παράσταση είναι δομημένη και σχεδιασμένη με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να ταξιδέψει εύκολα και να παρουσιαστεί σε διαφορετικούς χώρους. Η ιδιαίτερη σύνθεση μέσων και τεχνών, δίνει στη συγκεκριμένη καλλιτεχνική δουλειά την δυνατότητα να συνδεθεί αισθητικά με θεατρικούς, αλλά και βιομηχανικούς χώρους, με γκαλερί, μουσεία, και μικρούς υπαίθριους χώρους.

Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά.

 

ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ 

Πολύδωρος Βογιατζής, Κατερίνα Λούβαρη-Φασόη

 

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο: Philippe Minyana

Μετάφραση: Δήμητρα Κονδυλάκη (στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Θεατρικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου)

Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης

Δημιουργία μικρών γλυπτών: Κλειώ Γκιζελή

Video art/φωτισμοί: Αποστόλης Κουτσιανικούλης

Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος (σε συνεργασία με τον Γιώργο Μυζήθρα)

Σκηνική εγκατάσταση: Νίκος Δεντάκης

Κοστούμια: Κική Γραμματικοπούλου

Τεχνικός Σύμβουλος: Παναγιώτης Φουρτούνης

Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου

Επικοινωνία: Γεωργία Ζούμπα

Logo Black Forest: Κατερίνα Μόσχου – Χρήστος Μέλλιος

Παραγωγή: Les Visiteurs du Soir / Black Forest

Πληροφορίες Παράστασης: https://festival-avignon.com/en/edition-2021/programme/the-little-girl-in-the-dark-forest-59564

 

teaser:

https://www.youtube.com/watch?v=nUfwldvBOw0&list=PLwtf-UB1JOxVFrpbftjxNwq8_FT4117cO&index=26&t=2s

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

Η ομάδα Black Forest είναι μια ανοιχτή ομάδα καλλιτεχνών,

από το θέατρο, τον κινηματογράφο, τα εικαστικά,

τον χορό, τη μουσική, τη video art.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είδαμε και προτείνουμε: Επισκέπτης

  Επισκέπτης Το έργο "Επισκέπτης" του Έρικ Εμμάνουελ Σμίτ αποτελεί μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία που συνδυάζει διακριτικά μυθοπλασία και αληθινά γεγονότα από τη ζωή του διάσημου Σίγκμουντ Φρόιντ. Με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, το έργο προσφέρει μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης ψυχής, προκαλώντας το θεατή να αναζητήσει την αλήθεια και την πνευματική εξέλιξη. Η ερμηνεία του Μάνου Βακούση στον ρόλο του Επισκέπτη είναι άψογη, καθηλώνοντας το κοινό και μεταφέροντάς το σε έναν κόσμο γεμάτο μυστήριο και ανατροπές. Η εξαιρετική σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια δίνει ζωή στο έργο, ενώ οι εξαιρετικές ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών προσθέτουν βάθος και συναισθηματική εντάση στην παράσταση. Μέσα από το συναρπαστικό πλέγμα της πλοκής, το έργο αναδεικνύει τα βαθύτερα ζητήματα της ανθρώπινης ψυχολογίας και της πνευματικής αναζήτησης. Ο διάλογος μεταξύ του άθεου Φρόιντ και του μυστηριώδους Επισκέπτη ανοίγει παράθυρα σε φιλοσοφικές συζητήσεις που αναδεικνύουν τη σύνθετη φύση τ

Είδαμε και προτείνουμε: ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ

  Οι τέλειοι ξένοι Η παράσταση " Οι τέλειοι ξένοι" του Π. Τζενοβέζε, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου & Πέτρου Λαγούτη προσφέρει μια συναρπαστική εξερεύνηση στην ανθρώπινη ψυχολογία και στις πολυσύνθετες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στη σύγχρονη κοινωνία. Η απλή αλλά ενδιαφέρουσα πλοκή κεντρίζει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ η ιδέα του παιχνιδιού με τα κινητά τηλέφωνα δημιουργεί μια συναρπαστική δυναμική που αποκαλύπτει τα μυστικά και τις αλήθειες που κρύβουν οι χαρακτήρες. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι εξαιρετικές, με τη Μυρτώ Αλικάκη, τον Πέτρο Λαγούτη και το Δημήτρη Ξανθόπουλο να ξεχωρίζουν για την αυθεντικότητα και το συναισθηματικό βάθος των ερμηνειών τους. Η συνολική αίσθηση που προκαλείται είναι αυτή της πραγματικότητας και της ανθρωπιάς, καθώς ο καθένας από τους χαρακτήρες αποκαλύπτει τα δικά του προσωπικά τραύματα και αναζητά τη συγχώρεση και την αποδοχή. Η σκηνοθεσία είναι λιτή και αποτελεσματική, επικεντρώνοντας την προσοχή στις ερμηνείες και στην απε

Είδαμε και προτείνουμε: «Rayman ούρλιαξε» στο Θέατρο Σφενδόνη

  Η θεατρική παράσταση "Rayman ούρλιαξε", σε σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη, προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στο θεατή, ενώνοντας την υψηλής αισθητικής σκηνοθεσία με την πνευματική εμβάθυνση του περιεχομένου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του Χάρη Φραγκούλη στον κεντρικό ρόλο του Rayman προσθέτει στοιχεία ευαισθησίας και συγκίνησης στην ανάπτυξη του χαρακτήρα και των θεμάτων που αναδεικνύονται. Η παράσταση αναδεικνύει με επιδεξιότητα την αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της επιστήμης και της ανθρώπινης ψυχής, ενσωματώνοντας φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση της πραγματικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης.  Η σκηνοθετική προσέγγιση διακρίνεται για την αρμονική σύνθεση του φυσικού και του μεταφυσικού, δημιουργώντας έναν μοναδικό και συναρπαστικό κόσμο που κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή. Το θέατρο Σφενδόνη αποδεικνύεται ιδανικός χώρος για την παρουσίαση μιας τόσο πολυεπίπεδης και πρωτοποριακής παράστασης.  Με την ενθάρρυνση των θεατών να κρατήσουν ανοιχτό μυαλό και να εξερευ

Είδαμε και προτείνουμε: "Waiting for Godot" at Theatre of the No

  A Masterful Exploration of Existence: "Waiting for Godot" at Theatre of the No   The Theatre of the No in Athens boldly inaugurated its presence with a riveting rendition of Samuel Beckett’s timeless masterpiece, "Waiting for Godot." Directed by the visionary Nikos Dionysios, this production breathed new life into the existential musings of Beckett's iconic play.   From the moment the curtain rose on Thursday, April 18th, audiences were captivated by the profound themes and poignant performances that unfolded on stage. With a stellar international and Greek cast, led by the talented direction of Nikos Dionysios, the production brought a fresh perspective to one of the most important theatrical works of the 20th century.   At its core, "Waiting for Godot" delves into the depths of human existence, exploring themes of loneliness, dependency, and the relentless pursuit of meaning in a world shrouded in uncertainty. Through the lens of two pr

Είδαμε και προτείνουμε: «ELIZADETH»

Η θεότρελη κωμωδία "Elizadeth" παρουσιάζει έναν κακόφημο θίασο που προσπαθεί να ανεβάσει ένα ανιστόρητο μιούζικαλ εν μέσω πανδημίας, με λάθος ηθοποιούς, λάθος έργο και λάθος περίοδο. Η πλοκή επικεντρώνεται στις περιπέτειες και τα κωμικά περιστατικά που συμβαίνουν στους χαρακτήρες του θεάτρου καθώς προετοιμάζονται για την παράσταση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τα δικά τους προβλήματα και συγκρούσεις. Η παράσταση αναπτύσσει έναν θίασο με ετερόκλητα πρόσωπα, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του "κουσούρια" και προβλήματα. Οι θεατρίνοι χαρακτηρίζονται από μωροφιλοδοξίες, αλαζονείες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμούς, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη, δημιουργώντας έναν καυστικό και διασκεδαστικό κόσμο. Η Κυπραία που θέλει να γίνει πρωταγωνίστρια, ο ξεπεσμένος αλκοολικός, η σταρ που ξεπέφτει διότι δεν μπορεί να κάνει την παρθένα, ο εξαιρετικός μουσικός με τις τρομερές και κυρίως « πρωτότυπες » μουσικές του Έλτον Λεμπέση και φυσικά η βουλιμική ιέρεια της τέχνης δεν θα αφήσου

Είδαμε και προτείνουμε: Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

  Ποιος ανακάλυψε την Αμερική; Άλλο ένα μικρό διαμαντάκι στο φιλόξενοvο Project R είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε και πολύ το χαρήκαμε. Ένα κοινωνικό επίκαιρο κείμενο της αδικοχαμένης Χρύσας Σπηλιώτη, με το εξαιρετικό δίδυμο ηθοποιών Μαριάνθης Κυρίου και Ζώης Μουκουλη σε μία μεταξύ τους θεατρική καλοδουλεμένη χημεία με ένταση-πάθος-ενέργεια με απίστευτο μεράκι σκέρτσο και τσαχπινιά, μπαινοβγαίνουν σε διαφόρους ρόλους και ηλικίες με απίστευτη ευκολία και άνεση, με την εναλλαγή σκηνών μεταξύ σοβαρού και αστείου, παραθέτοντας μία υπέροχη παράσταση από την αρχή μέχρι και το συγκινητικό φινάλε! Η ευρηματική σκηνοθεσία του Κώστα Ανταλόπουλου με το γρήγορο-σκηνικό ξέφρενο ρυθμό της προσφέρει μία ζωντανή ξεσηκωτική παράσταση, σε ένα μαγικό ταξίδι με λόγια και κινήσεις,γέλιο-δάκρυα-αγάπη- έρωτα- μουσικές και συγκινήσεις.. Οι δύο γυναίκες στήριγμα η μία στην άλλη μέχρι το τέλος παλεύουν να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους και τη δική τους Αμερική!! Πόσους σταθμούς μπορεί να έχει η ζωή μα