Βασίλης Πρατσινάκης – «Της λύπης ταχυδρόμος»

 Βασίλης Πρατσινάκης – «Της λύπης ταχυδρόμος»


Μουσική: Γιάννης Γεωργιλάς – Γιώργος Ευσταθίου
Στίχοι: Κωνσταντίνος Χρυσανθάκης
Φωνητικά: Αιμιλία Χαλκιά
Από το νέο άλμπουμ του Βασίλη Πρατσινάκη «Άγριος άνεμος» (Μετρονόμος 2021)

Έπαιξαν οι μουσικοί:
Δημήτρης Γουμπερίτσης: κοντραμπάσο
Νώντας Μανής: κρουστά
Κώστας Μπούσιος: κρουστά
Μιχάλης Πιπέρκος: φλάουτο
Γιάννης Γεωργιλάς: ακουστική και κλασική κιθάρα


Ενορχήστρωση: Γιάννης Γεωργιλάς

Ηχοληψία: Γιάννης Γεωργιλάς
Μίξη – Μastering: Χρήστος Μέγας
Παραγωγή: Live street - Mαριλού Φυντανίδου, Βασίλης Πρατσινάκης

Σ Τ Ι Χ Ο Ι :
Κάποτε με συνόδευες τις νύχτες
Φτερούγιζες στο πλάι μου στους δρόμους
Κι έδιωχνες, της λύπης ταχυδρόμους
σαν ερχόταν φιλί για να μου δώσουν

Φόραγες τα λευκά σου και πετούσες
έλαμπες με απόκοσμη ομορφιά
Κρατούσες μια χαρούμενη καρδιά
στην Πατησίων σαν με συναντούσες

Ξοφλημένο μου αγγελούδι
πώς μαδήσαν τα φτερά σου
Στο θλιμμένο μου τραγούδι
πια μαντεύω τη σκιά σου

Κάποτε με κρατούσες απ’ το χέρι
και μου ‘στρωνες καρδιές, να κοιμηθώ
Ψιθύριζες εγώ θα σ’ αγαπώ
έκανες τα σκοτάδια μεσημέρι

Σ΄ έχασα ξαφνικά, θα ‘τανε Μάρτης
μα τα βράδια ακόμη σου μιλώ
Δυο φτερά φοράω από πηλό
και μου απαντά, των ματιών σου ο χάρτης

Ξοφλημένο μου αγγελούδι
πώς μαδήσαν τα φτερά σου
Στο θλιμμένο μου τραγούδι
πια μαντεύω τη σκιά σου

Bρείτε το άλμπουμ «Άγριος άνεμος» στα ψηφιακά καταστήματα και τις streaming υπηρεσίες:
▶ Spotify:
 Spotify – Agrios Anemos
iTunes/Apple Music: https://apple.co/3t9NJvu
Deezer: https://bit.ly/31WGURL ➡Σύντομα και σε φυσικό προϊόν




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".