ΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΛΕΜΕ ΝΑΙ – ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

 ΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΛΕΜΕ ΝΑΙ

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

 





Tο Σάββατο 24 Aπριλίου, 

τιμούμε το Μίκη Θεοδωράκη,

 έναν μοναδικό άνθρωπο, 

μια προσωπικότητα μεγαλύτερη κι από τη ζωή, 

έναν καλλιτέχνη που  με το έργο του άλλαξε την αντίληψή μας για τη μουσική.

 

Ο Μίκης Θεοδωράκης διάλεξε τραγούδια του 

από διαφορετικές περιόδους και …διαθέσεις, 

επέλεξε φωνές που αγαπά 

και μας οδήγησε στις γειτονιές του θαυμαστού κόσμου του.


Συνοδηγοί του, πάντα, η κόρη του Μαργαρίτα 

και η «Λαϊκή Ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης» 

με τον μαέστρο της, Θανάση Βασιλά.

 

Μαζί μας, λοιπόν, σε αυτή την ξεχωριστή βραδιά, οι υπέροχοι:

Μίλτος Πασχαλίδης, Βασίλης Λέκκας, 

Καλλιόπη Βέττα, Σοφία Παπάζογλου, 

Παναγιώτης Πετράκης, Νάντια Καραγιάννη, 

Ζαχαρίας Καρούνης, Σαββέρια Μαργιολά, 

Μπάμπης Βελισσάριος, Δημήτρης Κανέλλος, 

Παναγιώτης Καραδημήτρης, Σπύρος Κουτσοβασίλης, Θανάσης Αναστασίου και Γιάννης Κορίζης.

 

Πολύ ξεχωριστή στιγμή της βραδιάς, 

η παρουσία της εξίσου ξεχωριστής Φωτεινής Βελεσιώτου,

 η οποία πλούτισε το αφιέρωμα με το δικό της τρόπο.


Στην ίδια ατμόσφαιρα και η Πέγκυ Ζήνα, 

αγαπημένη συνεργάτιδα του Μίκη και της ορχήστρας του, 

καθώς και ο Γιάννης Ζουγανέλης.


φωτο :https://we.tl/t-dEqsaS9nJE


 

Στα Τραγούδια Λέμε Ναι

Σάββατο 24 Απριλίου στις 22.00 στην ΕΡΤ1

 

Παρουσίαση: Nαταλία Δραγούμη, Μιχάλης Μαρίνος

Σκηνοθεσία: Κοσμάς Φιλιούσης

Αρχισυνταξία: Τζένη Ιωαννίδου, Αλέξανδρος Καραμαλίκης

Διεύθυνση ορχήστρας: Θανάσης Βασιλάς

Οργάνωση παραγωγής: Ελένη Φιλιούση

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".