ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΙΛΝΤΙΣΙ

 Μικρές ιστορίες σαν παραμύθια

του Νίκου Αργυριάδη

Λιανική τιμή: 12 ευρώ +ΦΠΑ

Σελ. 136


ISBN: 978-618-5456-34-4




 






Τι γυρεύει η αλεπού ο λύκος, το σαμιαμίδι, ο ποντικός, τα δέντρα, η κατσαρίδα, το αρκουδάκι στο παζάρι; Προφανώς τίποτα, είναι το μέσο για να ντύσω με  ιστορίες τις εμπειρίες μου, τις σκέψεις μου, είτε με σοβαρότητα είτε με ελαφρότητα.  Σε κάθε περίπτωση, ο στόχος είναι πάντα ένας, αυτός της έκφρασης και της επικοινωνίας. 

Όπως σε κάθε τέχνη τα πάντα ξεκινούν από ενδοσκόπηση και μετέπειτα αναβλύζουν ως σκέψεις και πεποιθήσεις. 

Η ενασχόληση με τις τέχνες δεν γίνεται για ν’ αλλάξουμε τον κόσμο αλλά για ν’ αλλάξουμε εμείς. 

Αν τώρα καταφέρουμε να αλληλοεπιδράσουμε με άλλους,  αυτό αποτελεί μια ύψιστη τιμή. Αυτό που εύχομαι δηλαδή για τους αναγνώστες  αυτού του βιβλίου.  

Ν.Α.



Βιογραφικό: Ο Νίκος Αργυριάδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα τη δεκαετία του ’50. Σπούδασε στη Γαλλία απ’ όπου ξεκίνησε η συμμετοχή του ως ενεργό μέλος της ανανεωτικής αριστεράς και αργότερα ασχολήθηκε με θέματα πολιτισμού της τοπικής αυτοδιοίκησης. 

Άρχισε να γράφει σε νεαρή ηλικία και εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 2008. Η αγάπη του για την τέχνη τον ώθησε στο θέατρο με το οποίο ασχολείται ερασιτεχνικά τα τελευταία δέκα χρόνια. 

Τις «Μικρές ιστορίες σαν παραμύθια» εμπνεύστηκε από αφηγήσεις των προγόνων του, καθώς και μια ανάγκη μεταφοράς σε αλλιώτικους κόσμους όπου τα πάντα είναι δυνατά.




Εκδόσεις Φίλντισι

 

Ξανθίππου 123, Παπάγου

Τηλ.: 210 6540170

www.filntisi.gr   info@filntisi.gr


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".