Δούλες του Ζενέ - ομάδα Μύθος , Τετάρτη 11 Νοεμβρίου στον πολυχώρο Εξαρχείον

 




                                                      Οι Δούλες του Ζαν Ζενέ.

                                    Μετάφραση – Διασκευή Νίκης Τριανταφυλλίδη.

                                           Πειραματική σκηνή Ομάδας Μύθος.

                                            

Ένα έργο διαχρονικό. Ένα έργο για το σήμερα. Οι Δούλες – ο φτωχός λαός δεν έχει δικαίωμα να κάνει όνειρα, είναι καταδικασμένος να ζει μέσα στη μιζέρια και να τρέχει για να επιβιώσει. Η Κυρία – η κυρία Εξουσία επιβάλλει τα πάντα με τη γλυκύτητά της και τον αέρα του δυνατού, αφού για την κοινωνία δυνατός είναι αυτός που έχει χρήμα.

Οι Δούλες δεν βρίσκουν άλλο τρόπο για να δραπετεύσουν από την πραγματικότητα παρά παίζοντας ένα παιχνίδι – θέατρο. Γρήγορα  κι απότομα όμως προσγειώνονται στην ωμή πραγματικότητα φτάνοντας σε αδιέξοδο.

Υπόλοιποι συντελεστές έργου:

Σκηνοθεσία: Ομάδα Μύθος.

Κινησιολογία: Σίμωνας Πάτροκλος.

Μουσική Επιμέλεια& Δημόσιες σχέσεις: Ζωή Τριανταφυλλίδη.

Σκηνικά – Κουστούμια: Δέσποινα Χαριάτη, Ιωάννα Προσμίτη.

Φωτισμοί & ήχοι : Χρήστος Λουκάκης.

Φωτογραφίες: Θάνος Φάρφας.

Παίζουν κατά σειρά εμφάνισης:

Κλαίρη: Ζωή Τριανταφυλλίδη.

Σολάνζ: Δέσποινα Χαριάτη.

Κυρία: Ιωάννα Προσμίτη.

Διάρκεια έργου: 70 λεπτά.

Παράσταση την Τετάρτη στις  11/11/20, στις 8.30 μ.μ., στον πολυχώρο Εξαρχείον, Παπαρηγοπούλου 46 και Βαλτινών 22 , Γκύζη.

Είσοδος  ελεύθερη.

 

 

(Η παράσταση θα πραγματοποιηθεί με όλους τους κανόνες και τα μέτρα ασφαλείας για την πανδημία).

Πληροφορίες – κρατήσεις θέσεων: 6993723117. (Είναι απαραίτητη η τηλεφωνική κράτηση, διότι οι διαθέσιμες θέσεις είναι αναπόφευκτα περιορισμένες, για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας. Σε περίπτωση ακύρωσης θέσεως γίνεται εγκαίρως γι αν δοθεί σε άλλο θεατή.)

Ένα πολιτιστικό γεγονός της Εξαρχία καλλιτεχνών και πολιτισμού.

 

 

 

 

 

 

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: "Η ποίηση για μένα απαλύνει τον πόνο, είναι μια ψευδαίσθηση ότι αν βάλω λέξεις να αγκαλιάσουν τη μοναξιά και την απώλεια, αυτές θα πονάνε λιγότερο".

Ηλίας Καρακωνσταντάκης: "Όλα καταλήγουν στο πρέπει, χωρίς να υπάρχει το θέλω να ζήσω έτσι".

Δημήτρης Μανιάτης: "Η δουλειά μου ως δημοσιογράφου με βοηθά στην πεζογραφία μόνον ως προς το σκέλος της καταγραφής, της παρατήρησης ή της τεκμηρίωσης στοιχείων".

Ελένη Καλαντζή: "Ο σκοπός μου είναι καθαρά εγωιστικός, να θυμάμαι πράγματα που νιώθω ότι θα ξεχάσω με το πέρασμα του χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ακριβώς που κάποιος βγάζει φωτογραφίες ό,τι φοβάται περισσότερο να χάσει".